ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа, г. Віцебск)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Гродзенскі абласны тэатр лялек)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Магілёўскі абласны тэатр драмы і камедыі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, г. Бабруйск)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Беларускі дзяржаўны тэатр лялек, г. Мінск)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Сучасны мастацкі тэатр, г. Мінск)

ІІ Нацыянальная тэатральная прэмія (Тэатр-студыя кінаакцёра Нацыянальнай кінастудыі "Беларусьфільм", г. Мінск)

Прэзентацыя кнігі “Майстар-клас” Андрэя Звягінцава, сустрэча з французскай актрысай Андрэа Феррэоль, візіт адной са знакавых фігур расійскага экрана Васіля Сігарава… Колькасць мерапрыемстваў, падзей на сёлетнім Мінскім міжнародным кінафестывалі “Лістапад” як ніколі прымушае зацікаўленага гледача хвалявацца, бо трэба выбраць, на што жадаеш паспець. Карэспандэнтам “К” у гэтым прапанаваным кінафорумам шэрагу магчымасцей пашчасціла на дзве сустрэчы. Эксклюзіўнае інтэрв’ю нам пагадзіліся даць асобы, якія, бадай, не маюць патрэбы ў прадстаўленні: літоўскі рэжысёр Шарунас БАРТАС (на фестывалі зладжана рэтраспектыва стужак аўтара) і рэжысёр з беларускімі каранямі Сяргей ЛАЗНІЦА (ягоны фільм “У тумане” паводле аднайменнай аповесці Васіля Быкава адкрываў “Лістапад” і стаўся адным з твораў, які больш за ўсе абмяркоўваюць на кінафоруме).

У параўнанні з тым кіно, да якога мы ўсе прызвычаіліся, стужкі Шарунаса БАРТАСА падаюцца плёнам іншапланетнага розуму — хаця зняты яны, без сумневу, на роднай для нас Зямлі. Таму рэтраспектыва фільмаў культавага літоўскага рэжысёра, праведзеная ў рамках сёлетняга “Лістапада”, была разлічана перадусім на кінагурманаў. Ды, як выявілася, немалую залу кінатэатра “Перамога” запаўнялі не столькі прыхільнікі гэтага спецыфічнага кінатворцы, чые стужкі атрымалі “знак якасці”, не раўнуючы, усіх найпрэстыжных еўрапейскіх фестываляў, колькі проста цікаўныя гледачы, якія пазнаёміліся з новым імем непасрэдна праз фестывальную афішу і не зусім разумелі, чаго ад яго чакаць.

Сутнасць выязной рэдакцыі для журналістаў “К” заключалася ў тым, каб яшчэ раз грунтоўна зафіксаваць дыханне і пульс канкрэтнага рэгіёна ў культурнай галіне. Падаецца, гэтая сутнасць патрабуе сціслай расшыфроўкі.