Гала-канцэрт, які распачаў Дні культуры Азербайджанскай Рэспублікі ў Рэспубліцы Беларусь, сабраў паўнюткую залу. Сярод прысутных было нямала прадстаўнікоў азербайджанскай дыяспары, для якіх магчымасць пачуць лепшых артыстаў сваёй краіны стала сапраўдным святам.
Адкрываючы мерапрыемства, міністр культуры РБ Уладзімір Матвейчук адзначыў, што беларусы заўсёды ставіліся з любоўю і павагай да працавітага азербайджанскага народа, і зачытаў прывітанне ў адрас гэтай падзеі ад Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Аляксандра Лукашэнкі. Кіраўнік дзяржавы выказаў упэўненасць, што гэтая культурная акцыя спрычыніцца да ўзмацнення духоўных сувязей паміж Беларуссю ды Азербайджанам.
Як падкрэсліў міністр культуры і турызму Азербайджанскай Рэспублікі Абульфас Караеў, артысты з яго краіны прывезлі на Беларусь самае лепшае. І канцэртная праграма, якая наступствавала яго словам, красамоўна сведчыла аб іх праўдзівасці.
Яна спалучала ў сабе розныя віды і жанры — ад оперы да эстрады — і ўяўляла сабой свайго кшталту зрэз сучаснай музычнай культуры Азербайджана.
Нумары ў выкананні салістаў і Дзяржаўнага аркестра народных інструментаў Азербайджана, які здзівіў усіх прысутных сваім самабытным гучаннем, спалучаліся з танцавальнымі кампазіцыямі Нацыянальнага ансамбля песні і танца. А ў завяршэнні праграмы публіка атрымала магчымасць пабачыць і пачуць “жыўцом” зорак азербайджанскай эстрады Айгю Казімаву і Файка Агеева. Мяркуючы па авацыі, якую выклікалі ў зале адны толькі іх імёны, азербайджанская дыяспара на Беларусі не адрываецца ад сваіх каранёў. Што і спарадзіла ці не кранальны ды запамінальны эпізод канцэрта.
Для таго, каб узрадаваць Айгю Казімаву, на сцэну з дапамогай мамы ўзнялася яе двухгадовага веку прыхільніца з вялізным букетам. Патрапіўшы ў эпіцэнтр увагі, дзяўчынка, аднак, моцна збянтэжылася. Але спявачка здолела хутка разрадзіць абстаноўку, прапанаваўшы сваёй прыхільніцы заспяваць дуэтам. І тут на сцэне з’явіліся і іншыя дзеці з кветкамі…У цэлым, музычная праграма гала-канцэрта засведчыла важнасць для азербайджанскай культуры яе фальклорных каранёў. Менавіта спрадвечныя матывы становяцца асновай для акадэмічных твораў і эстрадных песень, што робіць апошніх адметнымі ды заўсёды пазнавальнымі. І таму рытмы “Краіны агню” папраўдзе запальваюць душы.
Ілля СВІРЫН
Фота Юрыя ІВАНОВА