Вытокі культуры штрыхаванай керамікі, як зазначае навуковец, варта шукаць менавіта ў познім бронзавым веку па берагах Нёмана. Дзякуючы гэтым раскопкам на адзін пункт павялічыўся спіс неўмацаваных паселішчаў - носьбітаў культуры штрыхаванай керамікі на Беларусі. Стаянку Александрова ўжо можна лічыць каштоўнасцю, таму што "штрыхавікі" жылі, у асноўным , у добра ўмацаваных гарадзішчах, а селішчаў на тэрыторыі нашай краіны выяўлена вельмі мала.
Да ліку найбольш ранніх неўмацаваных паселішчаў "штрыхавікоў" адносяць таксама паселішчы каля вёсак Гатавічы і Занарач Мядзельскага раёна. На першым калісьці праводзіліся невялікія раскопкі. У ходзе даследавання выяўлены рэшткі жытла стаўбавой канструкцыі і немалая колькасць керамічнага матэрыялу. Датуюцца абодва паселішчы першай паловай І-га тысячагоддзя да н. э.
У ходзе раскопак ускрыта плошча больш за 350 квадратных метраў. Знойдзена больш як дзве тысячы крамянёвых артэфактаў, вялікая колькасць рэшткаў ляпной керамікі. Побач са стаянкай знойдзены сляды сельскага паселішча часоў ВКЛ, немалая колькасць ганчарнай керамікі прыкладна XIV- XVI стст. з арнаментацыяй (а ў часы ВКЛ посуд арнаментаваўся даволі рэдка). Што дадаць? Даследаванні працягваюцца!
На здымку: аўтар артыкула ў час працы ў раскопе.