"Вызначальнай цаглінкай стала "Мінск-Арэна"
- А пачалося ўсё, як ужо згадаў, у Маскве, - пакрысе раскрывае сакрэты Аляксандр Мартыненка, - дзе адбываліся папярэднія перамовы. Там жа беларуская каманда зладзіла другую прэзентацыю нацыянальнага праекта па правядзенні дзіцячага "Еўрабачання-2010" у Мінску. Арганізатары адзначылі, што мы маем вельмі высокія шанцы, і, хаця рашэнне на афіцыйным узроўні яшчэ не было прынята, выказалі ўпэўненасць: конкурсу ў наступным годзе праходзіць у Мінску! На трэцяй прэзентацыі праекта - у Кіеве - мне ўжо не давялося пабываць, але члены дэлегацыі адразу патэлефанавалі з радаснай навіной.
- На ваш погляд, чым "узяў", уразіў міжнароднае журы беларускі праект?
- Лічу, што "ўзяў" журы не столькі праект, колькі прэзентацыя, з якой мы выходзілі на конкурс. Апошнім часам мы вельмі шчыльна працуем з аргкамітэтам менавіта па дзіцячым "Еўрабачанні": ладзім па 2 - 3 сустрэчы на год з прадстаўнікамі краін - членаў Еўрапейскага вяшчальнага саюза. І, зразумела, не проста пасядзець-паслухаць выязджаем, а прапануем свае ідэі для большай прыцягальнасці конкурсу ў медыя-прасторы, для павышэння інтарэсу з боку саміх дзетак-удзельнікаў. Магу сказаць, што нашыя прапановы станоўча ацэньваліся ў ЕВС. Там нават жартавалі: беларусы вельмі актыўныя - самы час вам правесці дзіцячае "Еўрабачанне". Што ж, як кажуць, нібы ў ваду глядзелі! Доўгі час паўставала пытанне толькі аб тым, каб канчаткова падрыхтаваць пляцоўку "Мінск-Арэны", бо для конкурсу, зразумела, патрабуюцца пэўная плошча сцэны, тэхнічныя памяшканні... І завяршэнне будаўніцтва комплексу стала той апошняй цаглінкай, якую мы своечасова дадалі ў беларускую прэзентацыю.
- Неаднаразова журналісты ў кантэксце менавіта дзіцячага "Еўрабачання" вядуць размову пра зніжэнне цікавасці да конкурсу з боку краін - удзельніц ЕВС. Вядома, што ў беларускага боку ёсць план канкрэтных захадаў для падтрымання інтарэсу да творчага спаборніцтва...
- Мы плануем з усімі краінамі правесці персанальныя перамовы, пацікавіцца, што іх, магчыма, не задавальняе, паспрабаваць зняць праблемы, дапамагчы зрабіць умовы знаходжання дэлегацыі больш камфортнымі... Так, усе тэлеканалы сёння змагаюцца за рэйтынгі, і часам такія сацыяльныя праекты з пункта гледжання камерцыйнай выгоды для тэлекампаній не запатрабаваныя. Але ж мы будзем імкнуцца запэўніць сваіх калег, што ёсць нейкія рэчы, дзеля чаго можна ахвяраваць грашовым інтарэсам. І, фактычна, такія перамовы вядуцца з дня, калі стала вядома рашэнне журы аб месцы правядзення дзіцячага "Еўрабачання2010".
 |
Удалая стратэгія - высокі рэйтынг
- Вы закранулі тэму сацыяльнай значнасці праекта. Беларусь за чатыры гады зрабіла сапраўдны міжнародны брэнд з дзіцячага "Еўрабачання", і сацыяльны брэнд - у першую чаргу. Мо таму і цікавасць да дзіцячага спеўнага спаборніцтва ў рэспубліцы не меншая, чым да "дарослага"?
- Пра гэта сведчаць і лічбы рэйтынгаў: сярод еўрапейскіх краін мы ўваходзім у лік тых, дзе вельмі высокія паказчыкі трансляцый гэтага конкурсу сярод хатніх вяшчальнікаў. ЕВС пра гэты факт ведае, і яго кіраўніцтва шчыра ўдзячнае нам за тое, што мы змаглі зрабіць гэты конкурс настолькі папулярным. Лічу, у гэтым вялікая заслуга прадстаўнікоў усіх СМІ краіны.
- Традыцыйна, у дні правядзення дзіцячага "Еўрабачання" адбываюцца майстар-класы зорак сцэны з сусветным імем для юных артыстаў. Ці запланаваны такія мерапрыемствы ў Мінску?
- Гэта адзін са стандартных пунктаў праграмы гэтага конкурсу. І "зорка" не толькі дае ўрокі майстэрства, але і прымае ўдзел у адкрыцці або закрыцці гала-канцэрта. Канешне, такую "зорку" запросім у Мінск, але казаць пра персаналіі пакуль яшчэ зарана
. - У чым, на ваш погляд, асаблівасць прадзюсінгу менавіта дзіцячага "Еўрабачання"?
- Найперш у тым, што праца вядзецца з дзецьмі: трэба ўлічваць іх псіхалогію, высокую адчувальнасць як да перамогі, так і да паражэння. Але ж сам конкурс - тэлевізійны, таму мы памятаем, што яго аўдыторыя вельмі шырокая. Відовішча павінна быць цікавае ўсім узроставым групам.
Сустрэнем бігбордамі!
- Ведаю, што Белтэлерадыёкампаніяй запланаваны шэраг акцый, якія выведуць гэты конкурс у цэнтр увагі не толькі саміх удзельнікаў, але і мінчан...
- Сапраўды, мы запланавалі сустрэць маленькіх артыстаў бігбордаміна вуліцах беларускай сталіцы, трансляцыямі іх кліпаў на экранах Белтэлерадыёкампаніі, каб кожны з іх адчуў сябе маленькай зорачкай на вялікай сцэне дзіцячага "Еўрабачання". І, натуральна, каб ніхто не застаўся абдзеленым увагай з боку гледачоў і СМІ. Дарэчы, тут хачу адзначыць, якую ўвагу надаюць беларусы ўдзельнікам сёлетняга "Еўрабачання". Шчыра кажучы, не чакаў такога эфекту!
- І тут, мусіць, дала вынік праца ўсёй творчай групы. Але крэатыў - крэатывам, ды хацелася б вярнуцца да тэмы сацыяльнай значнасці ў кантэксце дзіцячага "Еўрабачання-2010", тым больш, калі конкурс набудзе, як мінімум, агульнагарадскі маштаб.
- І тут ёсць канкрэтныя напрацоўкі, якія мяркуем увасобіць у жыццё. За кожным з удзельнікаў дзіцячага конкурсу замацуем адзін з класаў сталічных школ, каб юныя артысты адчулі сваю запатрабаванасць, а нашы школьнікі - зацікаўленасць. Шырокае кола мерапрыемстваў правядзём з удзелам спевакоў і для выхаванцаў дзіцячых дамоў. Думаецца, якраз кантакт паміж дзецьмі розных народаў стане найлепшай рэкламай для конкурсу і доказам яго запатрабаванасці: і ў Беларусі, і ў свеце.
Крэатыўны інфармацыйшчык
- Здаўна ваш экранны вобраз асацыіраваўся ў мяне з вядучым Агенцтва тэлевізійных навін, што, натуральна, вымагае засяроджанасці, сур'ёзнага падыходу. Апошнія некалькі гадоў на пасадзе намесніка старшыні Белтэлерадыёкампаніі вы працуеце больш у напрамку крэатыўнага праграмавання эфіру і рэалізацыі праектаў іншай, забаўляльнай, накіраванасці. Дык каго ж, так бы мовіць, у вашай асобе больш - інфармацыйшчыка ці крэатыўшчыка?
- Вядома ж, вядучага навін! Праца ў інфармацыйнай службе мне бліжэйшая паводле свайго тэмпарытму, настрою. Аднак і ў другім накірунку адкрыў для сябе безліч цікавага і невядомага. Тэлебачанне - усё ж рэч шматгранная. Я знаходжу для сябе ў прадзюсерскай дзейнасці нямала таго, што таксама блізка мне, а падавалася б, зусім і не ўласцівае. Часам нават здзіўляюся!
- За апошнія гады на тэлеэкране з'явілася нямала вядучых, рэпарцёраў маладога веку. Чым вылучаецца гэтае пакаленне і ягоны шлях да гледача?
- Вылучаецца найперш тым, што мы набіраем сёння, у асноўным, рэпарцёраў, а не вядучых. Гледзячы на іх у працэсе працы, ацэньваючы стыль падачы інфармацыі, некаторым прапануем прайсці Школу вядучых, якая функцыянуе пры Белтэлерадыёкампаніі. Да нашага знанага спецыяліста, Ірыны Маісеевай, звяртаюцца, апроч тэлевізійшчыкаў, яшчэ і многія прадстаўнікі бамонду, хто жадае паспрабаваць свае сілы на экране. Але хачу падкрэсліць, што праца на тэлебачанні ў ХХІ стагоддзі - гэта праца без выхадных, святаў, ненармаваны дзень ды яшчэ багата нюансаў, якія з экрана і не заўважыш.
- Гэта і ёсць формула сучаснага тэлебачання?
- Не, хутчэй, - умовы працы.
Пра культуру - сучасна, прыгожа, годна
- І апошняе: як ацэньваеце аб'ёмы і якасць тэлевяшчання на культурную тэматыку?
- Лічу, што праграмы культурнай тэматыкі - тое, чаго ніколі не бывае зашмат. Мы максімальна намагаемся павялічваць аб'ёмы такога вяшчання. Вядома, не ўсё атрымліваецца ідэальна, але ж асвятленне падзей і праблем сферы культуры - адзін з прыярытэтаў нашай дзейнасці. На маю думку, пра гэта сведчыць і праект "Зямля беларуская", дзе якраз і акцэнтуем увагу на нашай культуры, спрадвечных традыцыях кожнага рэгіёна, гісторыі. Канешне, у новым сезоне мяркуем увесці ў сетку новыя праекты ў аспекце культурнага складніка. І, галоўнае, пастараемся гэта зрабіць сучасна, прыгожа, годна.
Сяргей ТРАФІЛАЎ
Фота Юрыя ІВАНОВА