Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Неабдымны рэсурс правадніка
4 лютага ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адбылася ўрачыстая прэзентацыя Дзяржаўнага рэестра кніжных помнікаў Рэспублікі Беларусь. База дадзеных аб найкаштоўнейшых артэфактах кніжнай спадчыны краіны цяпер даступная ў Сеціве на партале Нацыянальнай бібліятэкі па адрасе kp.nlb.by. Дзякуючы ёй кожны ахвочы можа бліжэй пазнаёміцца з найбольш выдатнымі беларускімі старадрукамі і рукапісамі альбо самастойна паўдзельнічаць у стварэнні іх максімальна поўнага спіса.
Вернісаж на Пляцы Здзяйсненняў
..На пляцоўках фае другога паверха Палаца Рэспублікі віравала ажыўленая людская плынь. Дэлегаты і запрошаныя на Усебеларускі народны сход госці, што прыехалі ў сталіцу з усіх рэгіёнаў Беларусі, зацікаўлена знаёміліся з экспанатамі імправізаванага выставачнага комплексу, які прэзентаваў сваю работу пад красамоўнай назвай “Разам — у будучыню”. Працавалі над маштабным канцэптуальным напаўненнем выставачнай пляцоўкі шматлікія міністэрствы, ведамствы і ўстановы краіны, якія прадстаўляюць галіны прамысловасці і аховы здароўя, навукі і культуры, інфармацыі і адукацыі, сельскай гаспадаркі, спорту і турызму. Сярод арганізатараў — і тыя ўстановы, якія носяць у сваім найменні ганаровае азначэнне “нацыянальны”: Нацыянальны гістарычны і Нацыянальны мастацкі музеі, Нацыянальная бібліятэка і Нацыянальная акадэмія навук... Выстаўка ўвабрала ў сябе тры грунтоўныя раздзелы — “Спадчына Айчыны”, “Дасягненні суверэннай Беларусі” і “Будучыня — за намі”. Атмасфера непрыхаванай цікавасці панавала прынамсі вакол экспанатаў, што прэзентаваліся ў цэнтральнай частцы фае.
Адраджэнне народных рамёстваў — справа важная і цікавая!
Працягваючы знаёмства з гісторыка-культурнай спадчынай Лідскага краю, вучні 8Б класа Сярэдняй школы № 11 г. Ліды наведалі Лідскі раённы Цэнтр рамёстваў і традыцыйнай культуры “Спадчына”.
На Пятровіцу ў Любань, на Свята пчол у Лельчыцы…
Унікальны вясковы абрад, адметная рамесная традыцыя мясцовасці, непаўторная манера спеваў пэўнага рэгіёна — багацці народнай беларускай культуры могуць стаць падмуркам для захапляльнага культурна-пазнавальнага турызму. Удалыя прыклады падобнага спалучэння ў Беларусі ўжо ёсць, хаця асноўная праца ў гэтым кірунку яшчэ наперадзе. На пачатку новага года былі апублікаваныя вынікі даследавання аб выкарыстанні нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей у турыстычнай дзейнасці цягам апошніх трох гадоў. Якіх поспехаў дасягнулі вобласці, раёны і асобныя рэгіёны ў гэтай справе, з якімі праблемамі яны сутыкаюцца і на што яшчэ варта звярнуць увагу?
Спектаклі-галінкі на чэхаўскім дрэве
Чэхаў на тэатральнай сцэне — з’ява звыклая. Юбілейныя даты становяцца хіба дадатковай нагодай, а зусім не галоўным стымулам для чарговых увасабленняў яго драматургіі. Леташняе 160-годдзе спарадзіла адразу чатыры прэм’еры ў розных тэатрах, прычым паводле чатырох розных п’ес. Чым не квазі-фестываль? Штосьці накшталт: “Мельпамена з Меліхава: беларуская прапіска”. Прычым два спектаклі — сталічныя, яшчэ два — гомельскія. Разгледзім?
Сілкуючыся творчай аўтаноміяй
З гарадамі як з людзьмі. Ёсць такія, да якіх вымушана прызвычайваешся, спрабуючы прыняць як дадзенасць, а ўсё адно не атрымліваецца. Усё адно нешта ў іх абліччы муляе вока і цісне на псіхіку. А іншыя прымаеш адразу і назаўсёды такімі, якія яны ёсць. Для мяне Магілёў — горад, дзе мне было б утульна, калі б абставіны занеслі мяне туды на трывалае жыхарства. Магілёў спадабаўся мне з першай сустрэчы. Тут у наяўнасці прыгожы ландшафт, шырокая рака, даволі гарманічнае спалучэнне манументальнай савецкай забудовы і старасвецкай архітэктурнай спадчыны, цудоўныя музеі. І яшчэ ў горадзе моцны мастацкі асяродак. А як кажа мой сябар Рыгор Сітніца: “Калі ў горадзе ёсць мастакі, дык ён не будзе для цябе чужым”.
Мінімум — проста захаваць
Пра страты, якія рэгулярна нясуць творы манументальнага мастацтва савецкіх часоў падчас інтэр’ерных рамонтаў, мы ўжо не раз пісалі. Праўда, тады гутарка вялася пераважна пра тыя будынкі, якія афіцыйна статусу помніка не маюць, і таму іх лёс цалкам аддадзены на водкуп цяперашніх гаспадароў або карыстальнікаў. Ды, як выяўляецца, падобныя праблемы нярэдка ўзнікаюць і на аб’ектах з Дзяржспіса. Архітэктар-рэстаўратар Раман ЗАБЭЛА не раз сутыкаўся з сітуацыяй, калі старыя роспісы ці ляпніна становяцца ахвярамі “еўрарамонтаў”. Чаму ж рэстаўрацыя часам азначае для іх смяротны прысуд?
Пакліканы гісторыяй — Яўзебі Лапацінскі
Мы працягваем знаёміць чытачоў з “таямніцамі” роду Лапацінскіх. Прыйшоў час распавесці і пра выдатнага прадстаўніка роду, гісторыка, асоба якога, на жаль, застаецца малавядомай нават у асяродку беларускіх архівістаў.
Каханне як мэйнстрым
Заўтра, акурат у Дзень закаханых, маладыя оперныя салісты Марта ДАНУСЕВІЧ і Тарас ПРЫСЯЖНЮК запрашаюць у Вялікі тэатр Беларусі на сваю творчую вечарыну Mainstream.Love. Такая назва не адмысловы піяр-ход: спевакі не толькі працуюць разам, але і складаюць шчаслівую сямейную пару.
Добры вяшчун з імем пераможцы
15 лютага нашаму славутаму графіку і жывапісцу, народнаму мастаку Беларусі, лаўрэату Дзяржаўнай прэміі краіны, прэміі Саюзнай дзяржавы і Міжнароднай прэміі імя Джавахарлала Неру, акадэміку Расійскай акадэміі мастацтваў і Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Георгію Паплаўскаму споўнілася б 90 гадоў...
Паміж Беніцай і Смалянамі, або Чаму б не пракласці маршрут для турыстаў?
Беніца і яе ваколіцы адыгралі выключна важную ролю ў жыцці Тамаша Зана. Пэўны час, пасля вяртання з “расійскага палону”, сядзібу Швыкоўскіх філамат-географ абраў за “галоўную кватэру”. Паспрыяла гэтаму неспадзяванка. Але пра гэта мы распавядзем пазней. А пакуль — Беніца і яе адметнасці.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»