У раздзеле “Музейныя былі” аўтар распавядае пра выпадкі, якія адбываліся пад час яго “службы” класікам беларускай літаратуры. Цікава, што сярод герояў успамінаў — старэйшы сын Якуба Коласа Даніла Міцкевіч, жонка Янкі Купалы Уладзіслава Францаўна Луцэвіч, пад кіраўніцтвам якіх Івану Курбеку давялося працаваць, а таксама — Янка Брыль, Іван Шамякін, Максім Лужанін, Іраклій Андроннікаў, Заір Азгур, Гаўрыла Гарэцкі, Максім Танк… Дзякуючы кнізе, можна дадаць да ўсім вядомых вобразаў тое, пра што не прачытаеш ні ў падручніках, ні ў аўтабіяграфіях. Не абмінуў аўтар ва ўспамінах і звычайных, “радавых” музейшчыкаў.
Вельмі цікавы раздзел “Музей паэтычны”. Тут сабраны альбомныя вершы, напісаныя Іванам Курбекам пад час працы ў музеях з нагоды розных святаў і прысвечаныя юбілеям Д.Міцкевіча, І.Лучанка, А.Багатырова, Э.Агняцвет, М.Мушынскага, І.Шамякіна… Цікавымі для чытача могуць быць і гутаркі аўтара з сынамі Якуба Коласа Данілам і Міхасём, якія, дзякуючы трапным пытанням, раскрываюць тыя бакі жыцця сям’і народнага паэта, пра якія раней мала хто ведаў. У іх вядзецца гаворка і пра даваенную сядзібу Коласа, і пра сяброўства з Янкам Купалам, і пра трагічныя 30-я гады…
Вядома, што сярэдні сын Коласа Юрка прапаў без звестак у самым пачатку Вялікай Айчыннай вайны, але ва ўспамінах змешчаны цэлы шэраг згадак пра Юрку яго сяброў.
У кнізе можна прачытаць і артыкулы, прысвечаныя Данілу Міцкевічу — старэйшаму сыну Якуба Коласа, сёстрам Песняра Алене, Міхаліне, Марыі. Цікавасць выклікаюць артыкулы пра дзядзьку Юзіка — Іосіфа Міхайлавіча Міцкевіча, малодшага брата Коласа, і пра сына знакамітага дзеда Талаша Дзмітрыя Васільевіча. І першы, і другі з’яўляюцца правобразамі герояў твораў Якуба Коласа.
Завяршае кнігу раздзел “Колас смяецца, дбае, дапамагае: выбраныя мясціны з успамінаў пра Якуба Коласа”. Імі падзяліліся Міхась Лынькоў, Пятрусь Броўка, Андрэй Макаёнак, Максім Лужанін, Рыгор Шырма, Таццяна Замоціна, Пётр Сямынін… Асабліва ўразіла згадка Данілы Міцкевіча: “Да майго бацькі звяртаецца хворы чалавек. Просіць дапамагчы. Абяцае, што як толькі выздаравее, адразу ж разлічыцца. Выслаўшы адпаведную суму, Колас піша: “Папраўляйцеся, станавіцеся на ногі. Аддасце, калі буду бедны я”.
Вадзім КОРАНЬ