Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Чэрвеньскія песні
9 лістапада адбылася адкрытая генеральная рэпетыцыя новай праграмы Заслужанага калектыву краіны Нацыянальнага акадэмічнага канцэртнага аркестра Беларусі пад кіраўніцтвам народнага артыста Беларусі, прафесара Міхаіла Фінберга. У рэпетыцыйнай зале ў памяшканнях кінастудыі “Беларусьфільм” прадстаўнікі мас-медыя, першы намеснік міністра культуры Беларусі Ірына Дрыга праслухоўвалі праграму, прысвечаную 135-м угодкам народных паэтаў Беларусі Янкі Купалы і Якуба Коласа, якія налета адзначыць краіна.
Букет мастацтваў Таджыкістана
З 10 па 14 лістапада ў нашай краіне праходзяць Дні культуры Таджыкістана. Апошняя сустрэча з культурай гэтай краіны ў такім фармаце адбылася 8 гадоў таму. Чым гэтым разам радуюць майстры Таджыкістана?
Аўстрыйскі сезон і... Страдзівары
У Беларусі распачаўся аўстрыйскі культурны сезон. “Мы ўпершыню прадстаўляем тут такі маштабны праект, звязаны з мастацтвам, і вельмі рады, што наша ініцыятыва супала з Годам культуры, які аб’яўлены на вашай зямлі”, — падкрэсліў Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Аўстрыйскай Рэспублікі ў Рэспубліцы Беларусь Аляксандр Баерль. Міністр культуры Беларусі Барыс Святлоў выказаў надзею, што дадзены праект стане сталым.
Дырыжораў трэба рыхтаваць на радзіме
Больш за дзесяцігоддзе я жыву і працую ў Германіі, але кожны прыезд у родную Беларусь застаецца для мяне святам, бо вельмі хочацца падзяліцца з суайчыннікамі назапашаным у замежжы вопытам.
“Культура” — газета для прафесіяналаў-3
Чарговая наша сустрэча, шаноўныя чытачы, прысвечана гаворцы пра культуру Быхаўскага раёна. Не можам не абысціся тут без маленькай прэамбулы. Апошнія гады ў мясцовым аддзеле ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі часта мяняліся кадры ў кіраўніцтве, што, як вядома, не надта спрыяе ладу ў працы. Пазамінулым летам, калі наша аўто села на днішча ў пясчаных быхаўскіх лясах, мы так і не дабраліся да райцэнтра, хоць і тэлефанавалі па дапамогу ў аддзел. Тэлефоны ўпарта маўчалі. Нават у прыёмнай абласнога ўпраўлення культуры нам не маглі дакладна сказаць, хто ж кіруе культурай Быхаўскага раёна. Выратаваліся ад пясчанага палону самі, хоць і змарнавалі на гэта ці не палову дня. Мы нікога не абвінавачваем. Проста сёлета карцела разабрацца, наколькі эфектыўна працуе аддзел. Пра свой візіт загадзя паведамілі праз сакратарку начальніка Рамана Мельнікава (быў ён на райвыканкамаўскай нарадзе). На ўсялякі выпадак пакінулі нумары сваіх тэлефонаў…
Крокавая даступнасць з… “валідатарамі”
Пра заробкі ў бібліятэчнай сферы, найноўшыя тэхналогіі, сайты і рыдары, пра тое, як зацікаўліваць маладых спецыялістаў ды многае іншае “К” пагутарыла з дырэктарам Цэнтралізаванай сістэмы дзіцячых бібліятэк Мінска Таццянай ШВЕД.
Музей "на нітачках"
XXX канферэнцыя “Каласавіны”, што прайшла на мінулым тыдні ў Дзяржаўным літаратурна-мемарыяльным музеі Якуба Коласа, стала нагодай для сустрэчы прафесіяналаў культурнай галіны. Карэспандэнт “К” там пазнаёмілася з загадчыкам Музея-кватэры Аляксандра Блока (філіял Дзяржаўнага музея гісторыі Санкт-Пецярбурга) Лідзіяй ПУШКАРОВАЙ.
Ад васковых валікаў да сучасных інвентароў
Апошнім кастрычніцкім тыднем давялося ўзяць удзел у Школе маладых фалькларыстаў Расійскага інстытута гісторыі мастацтваў Акадэміі навук. Правёўшы ў Санкт-Пецярбургу амаль тыдзень, шчыра здзіўлялася вялікаму інтарэсу да Беларусі ў расійскіх навуковых колах. Ён з’явіўся яшчэ ў ХІХ стагоддзі і да сённяшняга дня не губляецца.
Прад’яўлены як штодзённасць
Чарговы раз дзіўлюся неправінцыйнасці несталічнага літоўскага Каўнаса, вернасці простых рашэнняў. І, як заўсёды, напагатове прывід дыялогу з Мінскам, з Беларуссю: а як у нас, ці ёсць сувязі, што можа быць карысным для нашай культурнай практыкі. Увесь час у думках ёсць гэтая пераклічка...
“Паняцце кінакрытыкі размываецца”
Сёлетні “Лістапад” можна лічыць знакавым ужо з той нагоды, што яго наведаў генеральны сакратар Міжнароднай федэрацыі кінапрэсы FIPRESCI, кінакрытык Клаус ЭДЭР, аўтар кніг пра Андрэя Канчалоўскага, Анджэя Вайду, Нагіса Осіму, Луіса Бунуэля. Ён запрасіў да супрацоўніцтва нацыянальную супольнасць кінакрытыкаў і журналістаў, а таксама дазнаўся больш пра беларускіае кіно, якое рэдка дасягае міжнародных экранаў. Аглядальнік “К” распытаў сябра журы асноўнага конкурсу ігравога кіно “Лістапада” пра актуальную фестывальную карту свету і галоўныя надзеі арганізацыі, якая сёлета святкуе 90-годдзе.
Шкала катарсісу vs. "бранзавік- зацейнік"
У гэтым павярхоўным і мітуслівым свеце мастак Канстанцін СЕЛІХАНАЎ падаецца надзвычай грунтоўным чалавекам. Відавочна, у яго ёсць свой пункт апірышча, з якога ён на той свет глядзіць, спакойна аналізуючы яго павярхоўнасць ды мітуслівасць, але не прасякаючыся гэтымі якасцямі. Аўтар, які набыў надзвычайнае для Беларусі прызнанне адразу ў дзвюх розных намінацыях — канцэптуальнага мастацтва і манументальнай скульптуры — тым не менш, застаецца сапраўдным нонканфармістам. Ён робіць тое, што сапраўды лічыць патрэбным рабіць, нягледзячы на кан’юнктуру і ўвогуле вонкавыя павевы. Прычым робіць спакойна, узважана і… з размахам. Гэта засведчыў і ягоны чарговы праект у Музеі-майстэрні Заіра Азгура пад назвай “Адзін і многія 2”, на фоне якога адбывалася наша гутарка.
Постфактум анімацыі
“Гэтым летам Луіза ўпершыню даведалася пра радасці кемпінгу на беразе мора разам са сваімі бацькамі. З татам яна збірае скарбы, якія, па яго словах, належаць сірэне. Бацька распавядае ёй гісторыю пра марскую істоту, якая не можа спяваць і не знаходзіць месца ў сваім грамадстве. Вакацыі цягнуцца больш, чым звычайна, і Луіза высвятляе, што гісторыя сірэны можа быць гісторыяй яе бацькі”. Бельгійская стужка “Вялікія канікулы” Караліны Нуквэс-Боурчат, якая стала адной з пераможцаў сёлетняга фестывалю “Анімаёўка” (“Лепшы фільм для дзяцей”), выглядае незвычайна. У яе цэнтры дзіця, але яго свет не такі закрыты і адасоблены, як звычайна рэпрэзентуецца ў мультыплікацыі для маленькіх. Менавіта так і выглядае сённяшняе анімацыйнае кіно, якое даўно не стаіць у баку ад сацыяльных праблем. І гэты тэзіс з новай сілай увасобіла сёлетняя праграма Магілёўскага міжнароднага фестывалю “Анімаёўка-2016”.
Якая ж карысць ад “… Акорда”?
Юбілейны ХV Рэспубліканскі конкурс маладых эстрадных выканаўцаў “Белазаўскі акорд”, што прайшоў 29 — 30 кастрычніка ў Жодзіне, быў прымеркаваны да Дня аўтамабіліста. Але ўласна вузкія карпаратыўныя мэты (як гэта, дарэчы, бывае з некаторымі мерапрыемствамі нават міжнароднага кшталту, што праводзяцца ў Беларусі) не былі ўласцівыя гэтаму спаборніцтву ніколі.
Аўдыя & Відэа-32
Кастрычніцкія аўдыя- / відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць тэлерэжысёр, кліпмэйкер Анатоль ВЕЧАР (А.) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (В.).
Крэдыт для ўнука і грыбны квас
Хто першым з загадчыкаў аўтаклубаў вырашыў браць з сабой на маршрут не толькі пявунняў ды музыкантаў, але і спецыялістаў іншага профілю, каб патлумачылі, скажам, як крэдыт браць для ўнука ці як страхоўку аформіць? Любоў Феакцістава сцвярджае, што першай была яна.
Перспектыва з паддашка
У Прэзідэнцкай бібліятэцы краіны праходзіць выстава артэфактаў, знойдзеных на паддашку Дома ўрада ў час нядаўняга рамонту даху.
Сямейныя таямніцы Дуніна-Марцінкевіча
Жыццё першага беларускага літаратара-прафесіянала Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча — адно з найбольш даследаваных і вядомых у айчынным літаратуразнаўстве. Аднак тычыцца гэта, у першую чаргу, пазнейшых гадоў яго жыцця. Што ж да нараджэння, дзяцінства і юнацтва Вінцэнта, і, асабліва, жыцця маці, бацькі і сясцёр, то ніякай яснасці тут не было, бо, па сутнасці, даследчыкам былі вядомыя ўсяго... чатыры дакументы, дзе яны згадваліся.
Яніс Райніс: Мінск-1926 у трох здымках
У Беларусі ніколі не забываліся на Яніса Райніса — паэта і перакладчыка, драматурга, філосафа і грамадскага дзеяча Латвіі. Ён нарадзіўся на прыберагу Даўгавы, у тых мясцінах, дзе і ў вуснах яго маці не зжылася мова беларусаў і перадаваліся сыну Жаныню матывы нашай спеўнай творчасці.
Беларускае "Золата..."
Гасцей “Лістапада” вылучае выдатная лёгкасць у зносінах, недасяжная ў паўсядзённым жыцці: усе жадаюць распавесці пра свае фільмы, паглядзець так шмат, наколькі хопіць сіл, паспець на ўсе праграмы — а гэта немагчыма. На нейкі момант такая акалічнасць становіцца галоўнай праблемай, а астатнія як быццам і не існуюць. Але ўсе поўныя эмоцый, жадання падзяліцца сваімі думкамі і ўдзячнасцю Мінскаму міжнароднаму кінафестывалю.
“Іншага лёсу я не жадаў…”
“К” завяршае аповед пра знакамітага кінарэжысёра, народнага артыста СССР, народнага артыста Беларусі Віктара Турава.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»