Сёння на Бярэзіншчыне жывуць 57 ветэранаў той вайны. 20 з іх адзначаны ордэнамі Чырвонай Зоркі і медалямі “За адвагу”, “За баявыя заслугі”, “Воіну-інтэрнацыяналісту ад удзячнага афганскага народа”. У ходзе краязнаўчай экспедыцыі “Горкая памяць Афганістана” бярэзінскія бібліятэкары сабралі ўспаміны былых “афганцаў”, а Бярэзінская ЦБ выдала буклет “Яны прайшлі дарогамі Афганістана”.
Асаблівы акцэнт пад час мерапрыемства быў зроблены на лёсе жанчын, якія чакалі сыноў, мужоў, братоў. Жаночы подзвіг— чакаць і верыць. Па сутнасці, гэта была “вайна салдацкіх мацярок”, якія штодзень і штоночы ў доўгім чаканні ўзыходзілі на Галгофу, ішлі мінным полем па вузкай сцежцы боязі за жыццё дарагіх людзей і надзеі на вяртанне іх жывымі з афганскага пекла. Тэатр маналога ЦБ прадставіў пякучыя ўспаміны салдацкіх матуль, якія суправаджаліся паказам даармейскіх фотаздымкаў іх сыноў.
Афганская вайна насцігае былых інтэрнацыяналістаў і ў мірны час: кожны дзесяты не дажывае да 41 года. Крыжам на сэрцы ляжыць рана, і гэты боль забівае сэрца. Журботны спіс доўжыцца.
Падзел Каравая дружбы стаў сімвалам еднасці былых воінаў — людзей асаблівай кагорты, асаблівага складу жыцця: усе яны — радня, бо падобны сілай духу. Сям’я Захарэвічаў, член раённага Клуба маладой сям’і “КВІМС”, заклікала “афганцаў” і іх родных згуртавацца ў аматарскае аб’яднанне, каб дзяліць беды і радасці, зберагаць балючую памяць аб той вайне.
Ад імя Бярэзінскага ваеннага камісарыята Валерый Ганін нагадаў будучым прызыўнікам аб асаблівай місіі вайскоўца, на чыіх плячах ляжыць клопат пра мірнаенеба і шчаслівае жыццё краіны. Таму сучасным салдатам трэба памятаць, які пачварны твар у вайны.
Актуальна гучалі словы аб тым, што пра мір трэба думаць да таго, як прагучыць першы стрэл. Няхай у сённяшніх дзяцей сны будуць мірнымі, таты знаходзяцца побач, а пра баявыя біяграфіі нагадваюць толькі кнігі ўспамінаў, прадстаўленыя ў бібліятэках.
Тамара КРУТАЛЕВІЧ,
загадчык аддзела маркетынгу Бярэзінскай ЦБС