Сярод іншых гуртоў гэтага накірунку ансамбль “Рунь” вылучаецца тым, што ў ім шчасна спалучаюцца прафесіяналізм і ідэя беражлівага, адказнага стаўлення да аўтэнтычнага народнага танца менавіта свайго рэгіёна. У гэтым — моц творчай устаноўкі мастацкага кіраўніка і прычына непаўторнасці аблічча ансамбля.
Перафразаваўшы вядомыя словы Р.Шырмы, сказаныя ім пра народную песню, можна адзначыць, што В.Папоў таксама імкнецца вывесці бытавы народны танец на канцэртную эстраду з’явай высокага культурнага свету.
Сцэнічныя варыянты “Лявоніхі”, “Таўкачыкаў”, “Жабкі”, “Варатынскай кадрылі” ў пастаноўцы В.Папова робяць моцнае мастацкае ўражанне, бо арганічна аб’ядноўваюць лепшыя якасці сцэнічнага і побытавага танцаў, калі бліскучая тэхніка, касцюмы і сцэнаграфія не толькі не зацямняюць, але, наадварот, раскрываюць, падкрэсліваюць глыбінныя якасці аўтэнтычнага танца: то непасрэднага, то цнатліва-стрыманага, то поўнага гумару, разняволенага і ярка эмацыянальнага. Таму заслужанымі з’яўляюцца спецыяльныя прызы, якімі быў узнагароджаны Віктар Аляксеевіч за лепшыя і арыгінальныя апрацоўкі беларускіх народных танцаў, ягоныя неаднаразовыя лаўрэацтвы на конкурсах балетмайстарскіх работ у галіне народна-сцэнічнага танца.
Папулярызатар беларускай народнай харэаграфіі не абмяжоўваецца адной нацыянальнай традыцыяй. У рэпертуары “Руні” — шэраг танцаў народаў свету, кожны з якіх у арыгінальных пастаноўках балетмайстра ператвараецца ў незабыўнае відовішча: гэта харэаграфічная карцінка па матывах рускіх гульняў “Зімачка”, калмыцкі народны танец “Чычырдык”, балівійскія “Сараро” і “Куэка”, калумбійскі “Кумбія” і інш.
Высокае выканальніцкае майстэрства ансамбля “Рунь” надало яму вядомасць за межамі Беларусі. “Рунь” належыць да ліку тых нашых калектываў, якія садзейнічаюць умацаванню беларускага прэстыжу ў сусветнай культурнай супольнасці. Нездарма СМІ Польшчы і Балгарыі, Германіі і Францыі, Англіі, Італіі, Іспаніі, Партугаліі — краін, дзе пабываў (а ў некаторых — шматразова) ансамбль, — пасля кожнага яго выступлення поўняцца водгукамі, у якіх з захапленнем адзначаюццавыдатная і незвычайная харэаграфія, цудоўная прафесійная падрыхтоўка артыстаў, багацце і разнастайнасць праграм. А самі выступленні ацэньваюцца як “візуальны і музычны далікатэс”, “абсалютная вяршыня творчасці” і нават “фурор”. Ці трэба падкрэсліваць вядучую ролю ў гэтым поспеху мастацкага кіраўніка ансамбля?
Віктар Папоў знаходзіцца цяпер у росквіце сіл. За ягонымі плячыма — немалы творчы досвед, значныя дасягненні. Балетмайстар поўны новых задум і ідэй, якія, няма сумневу, знойдуць вартае ўвасабленне ў новых канцэртных праграмах.
Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору