Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Зліццё, паглынанне, перафарматаванне
Напрыканцы лістапада ў сталічным Інстытуце культуры Беларусі прайшло пасяджэнне Рэспубліканскага савета дырэктараў метадычных цэнтраў народнай творчасці (культурна-асветнай работы), на якім, сярод іншага, былі разгледжаны пытанні аптымізацыі сеткі і структуры ўстаноў гэтага профілю, асобных устаноў культуры ды адукацыі ў абласцях. З фрагментамі выступленняў кіраўнікоў і развагамі (лірычнымі і ўсё больш зусім не лірычнымі) ад журналіста “К” мы вас і знаёмім.
"Пластыка Магілёўшчыны"
Выставачны праект "Пластыка Магілёўшчыны" да 21 снежня экспануецца ў Выставачнай зале Музея гісторыі Магілёва і з'ядноўвае творы скульптараў рэгіёна. Куратарам падзеі стаў Уладзімір Конанаў.
Лубок і кантэкст
Агратурызм у Беларусі адбыўся як з’ява. Такі від адпачынку стаўся запатрабаваным. А попыт, як вядома, нараджае прапанову.
Калі лесвіца скрыпіць невыпадкова…
Колас нам спрыяе. Да знакавых для ўстановы падзей з’яўляюцца новыя музейныя матэрыялы.
У адзінстве з навукай
2 снежня ў Віцебску распачаўся ХХVI Міжнародны музычны фестываль імя Івана Салярцінскага.
Чаму здзівілася...
Я крыху сумелася, прачытаўшы ў “К” № 48 ад 29 лістапада матэрыял Юрыя Чарнякевіча “Пагрозы няма, але кадраў бракуе” з меркаваннямі дырэктараў абласных метадычных цэнтраў наконт праблем і перспектыў развіцця традыцыйнай культуры.
Брэнды, якія ёсць, былі і будуць
Напрыканцы лістапада зноў выправіліся ў дарогу. Па парошы, што выпала тады, праўда, толькі на Міншчыне. З яе і пачнём гаворку. Наведаць давялося горад ды вёску, якія называюцца аднолькава: Старыя Дарогі. І пабачылі мы там, ярка і прадметна, тое, што прынята называць адраджэннем, развіццём ды папулярызацыяй традыцыйнага беларускага мастацтва. Менавіта пра гэты працэс, які для мясцовай (дый не толькі) культуры з’яўляецца ці не самым важным, і хацелася б распавесці.
Блінцы для Горада Дзяцінства
20 лістапада ў аграгарадку “Сеніца” прайшоў канцэрт калектываў Мінскага раёна. Выступілі 340 удзельнікаў. Выступілі так, што мерапрыемства ператварылася ў падзею. Шараговы канцэрт становіцца адметным відовішчам, калі яго “выбудоўвае” рэжысёр масавых мерапрыемстваў. Мы, на жаль, мала пра апошніх ведаем, бо іх, яркіх ды непаўторных, па пальцах рукі можна пералічыць. Інакш кажучы, падзея ў Сеніцы стала нагодай для гутаркі з намеснікам дырэктара Мінскага раённага цэнтра культуры Аленай ЛЕДАХОВІЧ — менавіта яна стала рэжысёрам справаздачнай акцыі.
Акалічнасці настаўніцтва
Працягваем узнятую ў мінулым нумары “К” тэму выкладання ў дзіцячых школах мастацтваў. Тады мы закранулі аспекты падыходу як да канкрэтнага курса, так і да сістэмы ды прыярытэтаў у выкладанні наогул. Сёння ж пра асобу выкладчыка мастацкіх дысцыплін і аб прафесійных якасцях разважае выкладчык Гродзенскай дзіцячай мастацкай школы, жывапісец Вікторыя ІЛЬІНА. Дарэчы, яе выстаўка працуе гэтымі днямі ў сталічнай галерэі “Мастацтва”.
Прыблізна аднолькавае
ХХVII Міжнародны фестываль сучаснай харэаграфіі ў Віцебску (IFMC-2014) завершаны. Пераможцы міжнароднага конкурсу, што ладзіўся ў яго рамках, названы. Іх, дарэчы, аказалася як ніколі шмат — ажно 13. Бо Другую прэмію дзялілі на траіх, Трэцюю — таксама. Але і гэтага не хапіла! На прыз “За лепшы дэбют” журы выклала грошы з уласных кішэняў. Яшчэ чатыры прэміі заснаваў экспертны савет. Што ж гэта за такі зарапад?
Канкурэнцыя ці выпрабаванне?
У апошні дзень восені ўрачыстым уручэннем узнагарод былі падведзены вынікі ІІІ Рэспубліканскага конкурсу тэатральнага мастацтва “Нацыянальная тэатральная прэмія”. Праз дзень адбыўся “круглы стол”, дзе гучалі прапановы па арганізацыі і правядзенні творчага спаборніцтва надалей. Якімі ж атрымаліся вынікі? Бо галоўны з іх — не хто якое месца заняў, а якія цяперашнія стан, зрэз і ўзровень нашай тэатральнай культуры. І куды, увогуле, яна рухаецца?
Іспанскія сяляне ў строях ад куцюр
У Нацыянальным акадэмічным Вялікім тэатры оперы і балета Беларусі адбылася прэм’ера балета “Лаўрэнсія” ў харэаграфіі Вахтанга Чабукіяні, якую з любоўю аднавіла Ніна Ананіяшвілі. Але ажыятаж вакол спектакля выклікала не столькі грузінская класіка, колькі — сцэнічныя строі, прыдуманыя знакамітым мастаком, дызайнерам, тэлезоркай Аляксандрам Васільевым, асабліва папулярным па праграме “Модны прысуд”. Сапраўды, паглядзець у балеце ёсць што!
Як расказаць пра “сваё”…
Сёння мы са смуткам канстатуем, што знікае мастацкая крытыка, разбураецца інстытут прафесійнага рэцэнзавання, днём з агнём не адшукаеш аналітыкаў, здольных даць аб’ектыўную ацэнку з’яў выяўленчай культуры, асабліва — даўно мінулых. Мы не дапытлівыя, нам малацікавыя тыя, хто жыў і тварыў да нас, асабліва тыя, хто не ўпісваецца ў рамкі сённяшніх ацэнак мінулага. Скажам, мастацтва сацрэалізму, якое мы выплюхнулі “разам з дзіцем” — з яго набыткамі, што дасягаліся творцамі, наперакор прынятым у тыя часы стандартам, шаблонам і штампам. Хто сёння, скажам, ведае заслужанага дзеяча мастацтваў БССР, жывапісца Уладзіміра Мікалаевіча Кудрэвіча? Адзінкі. Ну, з яго дачкой Раісай Уладзіміраўнай справы значна лепшыя: яе імя ўпісана ў скрыжалі беларускага жывапісу. І некалькі гадоў таму на доме па вуліцы Кісялёва, дзе яна жыла, была ўсталявана мемарыяльная дошка. Усё правільна, усё справядліва. Шкада, канешне ж, што ганаровае званне народнага мастака Беларусі Раіса Кудрэвіч атрымала за год да смерці, ва ўзросце 80 гадоў: яна яго заслужыла значна раней… Ну, хаця б так…
Дастукацца да нябёсаў
1 снежня, як паведаміла “К” начальнік аддзела па рабоце з дзецьмі і моладдзю маладзечанскага Палаца культуры Таццяна Тарасава, у горадзе прайшлі акцыі, прысвечаныя Міжнароднаму дню барацьбы са СНІДам. А за тыдзень да падзей у раёне быў абвешчаны конкурс малюнкаў-плакатаў “Планета АнтыСНІД”.
“Эксперымент” на Чэрыкаўшчыне
26 — 27 лістапада на Магілёўшчыне прайшоў семінар дырэктараў раённых дамоў, цэнтраў, палацаў культуры, цэнтралізаваных клубных сістэм. Кіраўнікі ўстаноў раённага значэння абмяркоўвалі праблемы развіцця культуры ў сельскай мясцовасці ў рамках выканання Дзяржаўнай праграмы развіцця сельскіх тэрыторый на 2011 — 2015 гады.
Дзве алегорыі
Унікальныя ўзоры заходнееўрапейскай парцалянавай пластыкі XVIII стагоддзя прадстаўлены на выстаўцы ў Гродзенскім дзяржаўным музеі гісторыі рэлігіі. Яны цікавыя тым, што даюць уяўленне аб знешнім выглядзе вырабаў першапачатковага этапа развіцця еўрапейскай парцалянавай вытворчасці, якая ў ХІХ стагоддзі набывае ўжо новыя рысы: становіцца масавай, больш таннай і даступнай.
Ключы да замкаў
Цяпер ад былых замкаў Браслаўшчыны не тое, што слядоў не засталося, але нават пісьмовых крыніц — нязначная колькасць, таму характарызаваць колішнія абарончыя ды жылыя ўмацаванні можна хіба толькі па археалагічных матэрыялах. Так, рэшткі пабудоў на Замкавай гары ў Браславе захаваліся ў выглядзе перапаленых бярвенняў і ям, у Дрысвятах — як фрагмент глінянай падлогі ды каменнага падмурка. Але малыя плошчы раскапаных замкавых тэрыторый не дазваляюць нават гіпатэтычна рэканструяваць унутраную планіроўку. У справе аднаўлення замкаў цяпер і гісторыкі часам фантазіруюць...
Пра пазітыў жыцця ды...
У Бабруйскім мастацкім музеі праходзіць персанальная выстаўка жывапісу Анатоля КОНЦУБА. Пабываўшы ў Бабруйску, я сустрэўся з мастаком і пагутарыў з ім, у прыватнасці, пра статус творцы ў рэгіёне. Да ўсяго, сёлета мастаку — 65 гадоў... Адсюль і маё першае пытанне.
“Круціць галавой трэба тры гады”
Гэтыя словы паўтаралі студэнты Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі пасля майстар-класа ад вядомага японскага флейтыста Ёсукэ ІРЫЭ, які наведаў сталіцу ў рамках фестывалю “Японская восень у Беларусі”. Госць з’яўляецца адным з найвыбітных прадстаўнікоў школы сякухаці — старажытнага традыцыйнага духавога інструмента. Сустрэча прайшла, з аднаго боку, вельмі цёпла і душэўна, з іншага — лаканічна і па сутнасці. Але ж пра сваю прафесійную справу павінен распавесці сам майстар.
Стагоддзе і год
4 снежня — 101 год з дня нараджэння заслужанага дзеяча культуры БССР, народнай артысткі БССР Марыны Бяльзацкай. Год не юбілейны, але нам, яе вучням, памяць пра гэтага чалавека дарагая незалежна ад даты. Бо не толькі педагогам па харэаграфіі стала Марына Мікалаеўна для нас, але і — нашым Настаўнікам…
Віртуальная — нерэальная?
У суседзяў — чарговая навінка (нават крыху зайздросна ад усё больш высокага ўзроўню іх культурнай актыўнасці і асабліва — ад магчымасцей для рэалізацыі задум): напрыканцы лістапада адкрылася Усерасійская віртуальная канцэртная зала.
Пра даважак, пакаленне і бабулю, якая надвае варажыла
Ці заўважалі вы, якія спісы рэгалій (несумненна, заслужаных) суправаджаюць прадстаўленне некаторых нашых і замежных дзеячаў культуры: і званні, і вучоныя ступені, і ўзнагароды, і лаўрэацтвы. Але ёсць такія Персоны ў культурнай прасторы, з якімі падобны пералік проста несумяшчальны. Маральна, ментальна, асобасна непрымальны.
"Вкантактам" не выйшаў…
Днямі натрапіў на скаргу невядомага (прынамсі, мне) музычнага калектыву — дуэта, што грае ці то блюз, ці то кантры па-англійску. Скарга адрасавалася адной са сталічных FM-станцый з прычыны таго, что песні калектыву не трапілі не тое што ў ратацыю — наогул у эфір. Але здзівіў мяне не змест і не якаясьці вытанчана-саркастычная форма “наезду”.
У Коласавым доме
У фотасюжэце прадстаўлены як кадры са сталічнага Літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа, так і з сядзіб філіяла "Мікалаеўшчына", што на Стаўбцоўшчыне.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»