Аўтары

Адразу тры фотавыставы на “вясковую” тэматыку адкрыліся ў музеях Мінска ў маі. Прапануем агляд іх этнаграфічнага і сацыяльнага складнікаў, а таксама ўласна аналіз з гледзішча фотааглядальніка.

Дырэктар Нацыянальнага гістарычнага музея краіны Алег Рыжкоў распавёў, што дворык музея выкарыстоўваецца ўжо два гады для арт-праектаў і самых розных імпрэз. Гэтым разам упершыню арт-аб’екты ўпісаныя ў архітэктурную прастору. Пакуль праект арт-пляцоўкі плануецца як сезонны, у цёплую пару году дворык будзе адчынены круглыя суткі, уваход туды вольны. Магчыма, калі зіма будзе марозная, з’явяцца іншыя цікавосткі. А пра выставы Марыны Бацюковай і Наталлі Дораш з пункту погляду мастацтва фатаграфіі і з гледзішча этнографа чытайце ў наступных нумарах "К".

“К” шмат пісала пра фотавыставы на “вясковую” тэматыку. У наступных нумарах працягнем тэму. Калі падлічыць, іх з пачатку года адкрылася ў Мінску аж 8, у тым ліку мая — “Этнавандроўкі”. Чаму ж усіх цягне на вясковую “экзотыку”? Чаму толькі ў фотажанры? Гарадскіх часопісаў, напрыклад, процьма, а тэкстаў пра вёску ў іх амаль няма.

Па колькасці элементаў нематэрыяльнай культурнай спадчыны, узятых пад ахову дзяржавы як гісторыка-культурная каштоўнасць, Лельчыцкі раён саступае толькі Гродзенскаму. У Лельчыцкім раёне ахоўваюцца тры элементы, у Гродзенскім — пяць.

Мастацкая галерэя, што ўваходзіць у склад Нацыянальнага Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка, плануе 18 мая, у Дзень музеяў, прэзентаваць партрэт Адама Міцкевіча пэндзля Івана Хруцкага. Карціну плануецца паказаць разам з дакументамі, што пацвярджаюць аўтарства.

Музей традыцыйнага ручнога ткацтва Паазер’я ў Полацку стаў утульным культурным асяродкам для жыхароў Полацка і суседняга Наваполацка, гасцей горада.

Адзін мой сябар пажартаваў, разыграўшы дыялог: “Як ты рыхтуешся да размеркавання?” — “Ну, гляджу “Падарожжы дылетанта”. (Дарэчы, гэты салігорскі хлопец адкараскаўся спалохам: яго ўзялі на прэстыжную пасаду ў Мінску). Але жарту тут — працэнтаў на 15, астатняе — праўда. Штогод маем інфармацыю ад ВНУ, колькі запытаў прыходзіць, ад якіх арганізацый і ўстаноў, з якіх населеных пунктаў. І, самае цікавае, колькі маладых спецыялістаў гатова паехаць (і даехаць) на месца, каб сумленна адпрацаваць там два гады, а мо застацца і надалей.

“Палессе сёлета не пакліча” — сумна заўважаюць карыстальнікі сацыяльных сетак, маючы на ўвазе памяншэнне перыядычнасці рэспубліканскага фестывалю “Покліч Палесся”, што раней праходзіў на міжнародным узроўні раз на два гады ў Ляскавічах Петрыкаўскага раёна.

У Нацыянальнай школе прыгажосці другі раз прайшоў фестываль “Этна-стыль”. Сёлета можна было паглядзець на дызайнерскае адзенне з ужываннем нацыянальных матываў, антыкварныя швейныя машынкі, выставу традыцыйнай вясельнай атрыбутыкі ад Студэнцкага этнаграфічнага таварыства, фотавыставу “Нашы людзі” студыі “Пілігрым”. Для ахвочых сфатаграфавацца — інсталяцыі з прадметаў традыцыйнага побыту, для аматараў шопінгу — прадукцыя брэндаў “Elen Carotte” i “Fainy”, а таксама рэчы, выкананыя ў тэхніцы лапікавага шыцця.

Адбылася прэзентацыя публічнай базы даных гісторыка-культурных каштоўнасцей, якая дасяжная ў Сеціве. Акрамя ўласна каталогу, публікуюцца артыкулы на тэматыку архітэктурнай спадчыны.