Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Канстанцін АНТАНОВІЧ ( 482 cт. ) |
А вы падрыхтаваны да Бетховена?
Покуль дабіраліся да Крупак, задумаліся вось над якім пытаннем: шэраг нашых устаноў культуры пастаянна скардзіцца на няпоўныя глядацкія ды слухацкія залы. Маўляў, няблага было б гэты паказчык (запаўняльнасць ды наведвальнасць) скасаваць на агульную карысць. Але ж якая карысць ад напаўпустых кінатэатраў ды пустых бібліятэк? І ці варта тут скідваць з рахункаў выхаваўчую ролю ўстаноў культуры? Менавіта яны за час свайго існавання павінны выгадаваць калі не прафесійных мастакоў, музыкантаў ды акцёраў, дык спрактыкаваных слухачоў і гледачоў, інакш кажучы — людзей, падрыхтаваных да ўспрыняцця высокага мастацтва. Але ці так гэта насамрэч?
Далей
|
Калі клуб у… класе
У дзясяты па ліку аўтапрабег адправіліся 11 лютага. Цягам некалькіх “невыязных” зімовых месяцаў засумавалі, шчыра кажучы, па выбітных асобах, па не менш яркіх творчых праектах ды новым досведзе развіцця рэгіянальнай культуры. За тры дні камандзіроўкі пабывалі ў Барысаўскім і Крупскім раёнах Міншчыны, а таксама ў Талачынскім ды Сенненскім раёнах Віцебшчыны. Як і заўжды, убачылі шмат цікавага і не вельмі. Як і заўжды, пастараліся быць аб’ектыўнымі ў асвятленні з’яў, падзей ды тэндэнцый.
Далей
|
Жыццё і выжыванне. Знайдзіце розніцу
Нашы аўтатуры — нявыгадныя для нас ў эканамічным плане, бо бензін і не мае намеру таннець. Але нявыгадныя толькі эканамічна. Едучы на ўласным транспарце, бачым тое, што бачым, а не тое, што паказваюць. Вось гэтая маральная, так бы мовіць, розніца і кампенсуе пэўныя матэрыяльныя страты. І не “жукоў” пры гэтым хочацца "нарыць", а пазнаёміцца з больш-менш рэальнай карцінай цяперашняга стану рэгіянальнай культуры. І вельмі прыемна, што нас на месцах разумеюць ды ўсяляк спрыяюць у гэтым жаданні. Што паказаў чарговы і, спадзяёмся, не апошні аўтапрабег па Міншчыне, Гомельшчыне, Гродзеншчыне ды Брэстчыне? Паспрабуем сістэматызаваць гэтыя тэндэнцыі.
Далей
|
“За што я люблю сваю вёску?”
Веткаўскі раён даўно стаў для Добрушчыны гэткім “падшэфным”. Па шэраг даведак, звязаных, скажам, са станам нерухомасці, веткаўцы скіроўваюцца менавіта ў Добруш. Адсюль — і пэўныя кадры для Веткі. Да прыкладу, былы начальнік аддзела культуры Добрушскага райвыканкама Рыгор Козыраў, як нам паведамілі, цяпер узначальвае ў Ветцы кінавідэаўстанову … Так, у Добруша — больш перспектыў: і чыгунка тут, і прадпрыемствы жыццяздольныя. На Веткаўшчыне ж апрача музея ды не менш знакамітых неглюбскіх ручнікоў амаль нічога і не захавалася. Але, на жаль, культура пакуль не стала эканамічнай катэгорыяй, што наўпрост уплывае на мэтанакіраванае развіццё раёна. А шкада.
Далей
|
“Не дайце нам закіснуць!”
На сённяшнім маршруце — Чачэршчына ды Веткаўшчына, не самыя, трэба сказаць, заможныя раёны Гомельшчыны. Матэрыяльная база ўстаноў культуры, за рэдкім выключэннем, — не надта добрая, але дагледжаная. Прыемна ўразіла і тое, што клубы ды бібліятэкі працуюць тут у строгай адпаведнасці з графікам. Інакш кажучы, у рабочы час культасветнікі — на сваіх непасрэдных месцах. Так што дысцыпліна — узорная. Аднак калі б толькі яна вызначала эфектыўнасць дзейнасці вясковай культуры... Менавіта пра гэтыя фактары і пойдзе сёння гаворка.
Далей
|
ПАШАНЦАВАЛА НА ФАКТУРУ
Карэспандэнты "К" ізноў выправіліся ў аўтатур, дзясяты па ліку. Гэтым разам маршрут пралёг па Віцебшчыне. І пашанцавала на фактуру. Па-першае, у сённяшніх эканамічных умовах не паўсюль планава, але і крыху амбітна бяруцца за капітальны рамонт з рэканструкцыяй Раённага цэнтра культуры, як у Талачыне. Ну, і не ў кожную камандзіроўку пабачыш, што ж такое аўтаклуб у дзеянні. А вось на Сенненшчыне акурат надарыўся такі выпадак.
Далей
|
Пра Скарыну
— Вельмі ўзрадаваны выхадам кнігі “Францыск Скарына на мовах свету”, у якой прадмова да кнігі “Бібліі” “Юдзіф” перакладзена на 64 мовы.
Далей
|
Як зацікавіць музеем?
Ні для каго не сакрэт, што пераважную частку аўдыторыі многіх айчынных музеяў складаюць школьнікі. Не сакрэт і тое, што часцей за ўсё яны прыходзяць не з бацькамі, а з настаўнікамі, хоцькі-няхоцькі выконваючы тым самым вучэбна-выхаваўчы план.
Далей
|
У разуменні інтэлігенцыі
У свядомасці сучаснай расійскай інтэлігенцыі, якая мусіць ствараць культурны кантэкст жыцця, на вялікі жаль, няма разумення важнасці той літаратуры, што нясе духоўнасць для шырокай грамадскасці. Калі перафразаваць словы Ніцшэ, у іх сэрцах Бог памёр. Там пуста. Гэта датычыцца большасці людзей сучаснай айчыннай культуры. Безумоўна, ёсць асобныя таленты, якія процістаяць гэтаму. Але мы іх пакуль практычна не ведаем...
Далей
|
Канцэптуальнасць і сімвалізм для музея
Апошнім часам у рэгіёнах нашай краіны з’яўляецца багата адметных турыстычных цікавостак. Адна з іх — Музей гісторыі слуцкіх паясоў, які напрыканцы мінулага года адкрыўся ў Слуцку — непадалёк ад месца, дзе ў XVIII стагоддзі дзейнічала ткацкая мануфактура, вядомая як персіярня...
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"