Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )Соцыум № 45 / 914 за 2009-11-07
Як рэалізаваць патэнцыял “гандлёвых марак”?
29 кастрычніка рабочы графік членаў Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь быў незвычайны. Семінар “Аб практыцы прымянення заканадаўства аб ахове гісторыкакультурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь”, арганізаваны пры ўдзеле Міністэрства культуры краіны, — далёка не першае выязное мерапрыемства Палаты прадстаўнікоў, прысвечанае гэтай тэматыцы. Але ўпершыню яно прайшло з удзелам не толькі членаў профільнай камісіі, а ўсяго дэпутацкага корпуса.
Далей
|
№ 44 / 913 за 2009-10-31
А дзе Нёман? І “Наднёман”
Выкарыстоўваць старыя сядзібы як натурную пляцоўкудля кіназдымак апошнім часам стала модна. Але ёсць мясціны, якія самі здатныя натхніць сцэнарыста на захапляльны сюжэт. Напрыклад, зацішны куток Уздзеншчыны, дзе тры ракі сплятаюцца ў адну: Нёман. Калісьці там жыў “дзіўны пан”. Ён суткамі не выходзіў з сутарэнняў свайго палаца, ставячы вопыты, сэнс якіх тады быў уцямны толькі лепшым розумам чалавецтва. Тапонім “Наднёман” ведалі, не раўнуючы, ва ўсім свеце — ён часта сустракаўся на старонках навуковых часопісаў. Навакольныя сяляне некалькі разоў усчынялі бунт: яны падазравалі пана ў сувязях з нячыстай сілай. Хаця насамрэч Якуба НаркевічаЁдку цікавіла выключна сіла электрычнасці і яе ўздзеянне на жыццё раслін і чалавечы арганізм. Тады ў маёнтку была адна з лепшых у Еўропе метэастанцый, начыненая самым “прасунутым” абсталяваннем лабараторыя, фешэнебельны санаторый, дзе выкарыстоўвалася не толькі запазычанае ў Башкірыі кумысалячэнне, але і электратэрапія. Шаноўных гасцей сядзібы сустракаў аркестр, якім кіраваў сам гаспадар: ён меў таксама і музычны талент. У аранжарэі раслі незлічоныя кветкі экзатычных відаў… Фінал гэтай вельмі кінематаграфічнай гісторыі пакуль што сумны. Сёння Наднёман — маленькая закінутая вёсачка пасярод паплавоў. У напамінак пра былыя часы засталіся адно руіны.
Далей
|
№ 43 / 911 за 2009-10-24
Ансамбль у “папяровай версіі”
Наданне аматарскаму калектыву звання “народны” або “ўзорны” — сапраўднае свята на вуліцы таго гарадка або вёскі, дзе знаходзіцца яго рэпетыцыйная база. Але часам у рашэнні калегіі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь можна сустрэць пункт, дзе гаворка вядзецца пра адваротнае: пазбаўленне звання тых калектываў, якія свайму статусу не адпавядаюць. Штогод на Беларусі ганаровыя званні атрымлівае 70 — 80 калектываў. Сярэдняя ж колькасць клубных фарміраванняў, якія гэтае званне губляюць, — у дзесяць разоў меншая... Аднак важна знайсці адказ на пытанне: што становіцца прычынай для падобных рашэнняў? Чым яны матывуюцца, і якія “прафілактычныя меры” неабходны, каб унікнуць гэткага лёсу?
Далей
|
№ 42 / 910 за 2009-10-17
“Кепска, калі барада ў “Барабаса” — прыклееная...”
Гэтая рэдакцыйная планёрка атрымалася незвычайнай. Як толькі адзін з журналістаў “К” прапанаваў у якасці тэмы для наступнага свайго матэрыялу развіццё на Беларусі інстытута прадзюсерства, рабочая, здавалася б, нарада вокамгненна пераўтварылася ў імправізаванае ток-шоу, на якім “жарсці па культуры” разгараліся куды мацней, чым у якой тэлеперадачы. Тэма, закранутая міністрам культуры Рэспублікі Беларусь Паўлам Латушкам у яго нядаўнім інтэрв’ю для нашай газеты “зачапіла” літаральна ўсіх. У самы разгар дыскусіі ў рэдакцыю патэлефанавала вядомы рэжысёр-дакументаліст, пастаноўшчык Надзея Гаркунова. Патэлефанавала яна зусім па іншай справе, але даведаўшыся пра тэму нашай гутаркі, адразу ў яе ўключылася. Ахвотна прапанавалі ёй слова. Без сумневу, “дыягностыку” прадзюсерства знутры могуць правесці менавіта творчыя людзі — тыя, хто наўпрост залежны ад гэтай з‘явы.
Далей
|
№ 37 / 905 за 2009-09-12
Суботнія сустрэчы № 45 / 914 за 2009-11-07
Івэнт-ідэі музея-“мільянера”
Яшчэ за паўтара месяцы да юбілея, 22 верасня, супрацоўнікі Гомельскага палацава-паркавага ансамбля прывіталі свайго мільённага наведвальніка. Вось такі падарунак на 90-годдзе! Прычым гэты адлік вёўся толькі… апошнія шэсць гадоў, якія прамінулі пасля рэстаўрацыі палаца Паскевічаў і Румянцавых. Зразумела, што да паважнай даты музейная ўстанова падрыхтавалася сур’ёзна. 9 лістапада адкрыецца выстаўка “Скарбы палаца” — свайго кшталту рэтраспектыва, закліканая пазнаёміць наведвальнікаў з асноўнымі вехамі гістарычнага шляху музея. І сапраўды, юбілей — гэта добрая нагода для экскурсу ў гісторыю. Менавіта з яго і пачалася наша гутарка з генеральным дырэктарам Палацавапаркавага ансамбля Алегам РЫЖКОВЫМ.
Далей
|
"К" інфармуе № 43 / 911 за 2009-10-24
Драма і... блокбастэр
Дата і месца сусветнай прэм’еры маштабнага кінапраекта Саюзнай дзяржавы “Брэсцкая крэпасць” абраны невыпадкова: першы паказ стужкі адбудзецца менавіта ў сценах Брэсцкай крэпасці 22 чэрвеня 2010 годаі распачнецца а 4-й гадзіне раніцы.
Далей
|
№ 42 / 910 за 2009-10-17
Мастацкая — у цэнтры ўвагі
У Кішынёве прайшоў IV Форум творчай і навуковай інтэлігенцыі дзяржаў — удзельніц СНД. Прадстаўнічае мерапрыемства сабрала больш за 400 вядомых палітыкаў, грамадскіх дзеячаў, навукоўцаў, людзей культуры і мастацтва.
Далей
|
Гістарыёграф № 41 / 909 за 2009-10-10
Фэст прывідаў без “бясплатнага сыру”
Ледзь паспеў адгрымець Першы Фэст сярэднявечнай музыкі “Гальшанскі замак”, як інфармацыйныя каналы распаўсюдзілі новую сенсацыйную інфармацыю: на Беларусі з’явіцца свой Фестываль... прывідаў. Зразумела, што лепшага месца для яго правядзення за апісаныя Уладзімірам Караткевічам руіны ў нашай частцы Еўропы не знойдзеш.
Далей
|
Сітуацыя № 40 / 908 за 2009-10-03
Вярнуць гораду душу
1 верасня мост праз Свіслач быў здадзены ў эксплуатацыю. Насуперак задуме архітэктара, інжынерны аб’ект не займеў эстэтычны складнік. Барэльефаў Аляксандра Фінскага або якога-кольвечы іншага мастацкага аздаблення там не ўбачыш. Мост, які злучае два берагі ракі, не стаў мостам паміж Менескам і Мінскам. Адпаведна, новай адметнасці — хай сабе “камернай”, някідкай, але ўсё ж прыцягальнай для вока і розуму — у горадзе не з’явілася. Саму кампазіцыю сёння можна ўбачыць толькі ў памяшканні Скульптурнага камбіната. Барэльефы і ўстаўкі зроблены ў гліне — матэрыяле нетрывалым. Аляксандр Фінскі вельмі баіцца, што яны ў любы момант могуць патрэскацца. Без сумневу, тая шчыліна пройдзе і праз сэрца скульптара.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|