Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Пётра ВАСІЛЕЎСКІ ( 836 cт. ) |
“Перамога”: панарама і фрагменты
Сёлета ў нашай краіне большасць рэзанансных культурных праектаў прысвечана 70-годззю Вялікай Перамогі. Зразумела, што і творчыя саюзы зрабілі свой унёсак у справу нацыянальнага маштабу. Асобныя творцы і суполкі ладзілі выстаўкі на ваенна-гістарычную тэматыку ў розных гарадах Беларусі, а напярэдадні 9 мая ў сталічным Палацы мастацтва адкрылася рэспубліканская мастацкая выстаўка “Перамога”. Для аматараў выяўленчага мастацтва (колькасць якіх, як мне падаецца, калі меркаваць па пустых залах на наступны дзень пасля вернісажу, няўхільна скарачаецца) выстаўка магла б стаць падзеяй, чаканым падсумаваннем творчых здабыткаў юбілейнага года. Але ці стала?
Далей
|
Што можа зрабіць танец?
Нядаўна ў Мінску сусветна вядомы ірландскі танцавальны ансамль Майкла Раяна Флэтлі дэманстраваў славутае шоу “Lord of the Dance” (“Бог танца”). Мне давялося прысутнічаць на гэтай імпрэзе. Першае, на што я звярнуў увагу, гэта тое, што, нягледзячы на немалы кошт білетаў, вялікая зала Палаца Рэспублікі была запоўненая. Прычым, збольшага не элітарнай публікай, а, так бы мовіць, дэмакратычным кантынгентам — людзьмі, для якіх гэты “культпаход” можа ўтварыць сур’ёзны прагал у сямейным бюджэце. Шмат было моладзі. Але літаральна з першых хвілін сцэнічнай дзеі, стала зразумела, што відовішча вартае грошай, заплочаных за білет.
Далей
|
Камяні для новабудоўлі
У Мінскай абласной бібліятэцы імя Аляксандра Пушкіна адбылася выстаўка мінскага мастака Спартака Аруцюняна “Раскіданыя камяні”, прысвечаная 100-годдзю генацыду армян у час Першай сусветнай вайны.
Далей
|
Што заўтра спатрэбіцца выпускніку?
У галерэі “Акадэмія” Беларускай дзяржаўнай акадэмі мастацтваў працуе выстаўка твораў выкладчыц Вільнюскай мастацкай акадэміі. Большы, чым у іншых рэгіёнах СССР, выяўленчы лібералізм быў культурным брэндам рэспублік Балтыі ў тыя часы ў вачах эстэтаў, спецыялістаў, шырокай культурнай грамады. Выстаўка, што праходзіць зараз у “Акадэміі”, дэманструе як відавочныя змены, якія адбыліся ў эстэтычнай сферы Літвы, так і вектар творчых пошукаў тых, хто сёння рыхтуе кадры для нацыянальнай культуры. Куратар выстаўкі — Марыя МАРЦЭЛЕНІТЭ-ПАЛЮКЕ. Прапаноўваем гутарку карэспандэнта “К” з літоўскай госцяй.
Далей
|
А як выхоўваць?
Журналісты "К" наведалі тэматычныя мерапрыемствы дзіцячай творчасці і рэфлексуюць на тэму таго, якімі спосабамі закладаць паняцце патрыятызму ў новае пакаленне і як фарміраваць у дзятвы ўсведамленне значнасці памяці пра Вялікую Айчынную вайну.
Далей
|
Дык які шлях выбраць маладым?
Я атрымаў класічную мастацкую адукацыю, сяму-таму навучыўся ў сэнсе рамяства і дзякуючы гэтай акалічнасці я даволі ўпэўнена адчуваю сябе як прафесіянал. Але ёсць у мяне ўражанне, што зараз у мастацтве прафесійная адукацыя засталася важным чыннікам, але не галоўным.
Далей
|
Пахавана пад уцяпляльнікам
У Зборы помнікаў гісторыі і культуры Беларусі, у томе, прысвечаным Мінску (год выдання — 1988-ы), ёсць артыкул пра Палац культуры тэкстыльшчыкаў. Палац згадваецца як помнік савецкага дойлідства і характэрны для свайго часу ўзор архітэктуры грамадскіх збудаванняў. Яго ўзвядзенне ішло ў 1954 — 1956 гадах па праекце, ужо скарыстаным раней, у 1960-м было адноўлена па перагледжаным праекце (архітэктары — С.Мусінскі і Л.Каджар), а скончылася ў 1965 годзе.
Далей
|
І мобілі, нібыта павукі...
Мастацкая галерэя “Універсітэт культуры” зноў дэманструе творчасць студэнтаў. Гэтым разам — аддзялення керамікі факультэта дызайну і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва Акадэміі мастацтваў. Выстаўка мае назву “Касмадром”.
Далей
|
Навальніца? Дык не…
Днямі ў сталічным Палацы мастацтва адкрылася вялікая выстаўка жывапісу і скульптуры пад назвай “Лабірынт-2”. Яе ініцыятар — секцыя жывапісу Беларускага саюза мастакоў. Скульптары далучыліся пазней. Пластыка ў экспазіцыі, кажучы журналісцкім слэнгам, — гэта “падвёрстка” да жывапісных палотнаў. Аднак прысутнасць скульптуры тут вельмі дарэчы, хаця б з той прычыны, што добра арганізуе экспазіцыйную прастору.
Далей
|
Ініцыятыва — насуперак інерцыі
Давялося мне прысутнічаць на адкрыцці дзіцячай мастацкай выстаўкі, прысвечанай, як і многія іншыя культурныя мерапрыемствы сёлета, юбілею Вялікай Перамогі. Выстаўка мяне прыемна ўразіла і падалася годнай інфармацыйнай падставай для абмеркавання ў прафесійным асяродку такой надзённай, на маю думку, тэмы, як стан эстэтычнага выхавання ва ўмовах “інфармацыйнага выбуху” ды выкліканай ім рэвізіі звыклых маральна-этычных каштоўнасцей. Моладзь сёння, як мне падаецца, больш за сваіх бацькоў адукаваная, але менш дасведчаная. Якім бокам грамадству выйдзе гэты перакос праз якія дзесяць-дваццаць гадоў? І з кім, зрэшты, як не з тымі, хто вучыць дзяцей мастацтву, дбае пра “разумнае, добрае, вечнае”, весці гаворку пра пазачасавыя каштоўнасці ў кантэксце сённяшняга дня!
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"