Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Пётра ВАСІЛЕЎСКІ ( 836 cт. ) |
А які капітал?
Поспех у Парыжы — запаветная мара кожнага мастака. Сёлета яна здзейснілася для Валянціны Шоба з Гродна і Сяргея Парцянкова з Гомеля. Яны ўшанаваны прэміяй Тэйлара на выставе “Art Capital” у выставачным комплексе Гран-Пале.
Далей
|
Чым не спосаб?
У гімназіі-каледжы мастацтваў імя Івана Ахрэмчыка адбылася цырымонія ўзнагароджання пераможцаў конкурсу “Венесуэла вачыма дзяцей”. Праходзіў ён сярод навучэнцаў гімназіі-каледжа, а спрычынілася да арганізацыі Пасольства Баліварыянскай Рэспублікі Венесуэла ў нашай краіне.
Далей
|
Вакол графікі
З 1960-х беларуская графіка, кніжная і станковая, з’яўляецца брэндам. Нашых творцаў паважалі і на прасторы СCCР, і за мяжой. Кнігі, аформленыя такімі майстрамі, як Арлен Кашкурэвіч, Барыс Забораў, Георгій Паплаўскі, Васіль Шаранговіч, Уладзімір Савіч і сёння прыемна трымаць у руках, разглядаць. І гэта не зважаючы на тое, што на нашых вачах за апошняе паўстагоддзе не аднойчы змяняліся эстэтычныя каноны і прыхільнасці публікі. Пра тое, што традыцыя мае працяг, сведчаць работы сённяшняй творчай моладзі — выхаванцаў Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, якімі мы ўпрыгожылі наш каляндар на 2016 год. Падборка, вылучаная з ліку дыпломных работ выкладчыкамі кафедры графікі, ахоплівае тузін апошніх гадоў. Спадзяемся, гэтыя творы будуць ствараць вам станоўчы настрой і калі-нікалі змогуць спрыяць на тле штодзённых клопатаў думкам пра адвечнае.
Далей
|
Даўно ўжо не праект
У самім словазлучэнні “мастацкая суполка” ёсць нешта нелагічнае. Творчасць — справа глыбока асабістая. І калі мастакі збіраюцца ў калектыў, дык звычайна дзеля таго, каб зрабіць нешта такое, што аднаму не па сілах. Атрымліваецца аналаг вытворчай брыгады. Па завяршэнні праекта суполка мусіць распадацца, бо яе далейшае існаванне пазбаўлена сэнсу. Нешта такое мы назіралі ў 1990-я гады, калі ў Саюзе мастакоў і за яго межамі творчыя суполкі, нефармальныя аб’яднанні мастакоў з’яўляліся, як грыбы пасля дажджу.
Далей
|
“Грукат нашай брукаванкі толькі з намі сыдзе…”
Смерць мастака заўжды падаецца заўчаснай. Глядзіш на тое, што ён паспеў зрабіць, а думаеш пра тое, на што не хапіла часу. Асабліва крыўдна, калі творца сыходзіць з жыцця, што называецца, на ўзлёце. Якраз тады, калі ён наблізіўся да мяжы, за якой для яго, а значыць і для грамады, адкрываюцца новыя далягляды. Пра такіх творцаў — новы цыкл публікацый “К”. Першы яго герой — графік Юрый Герасіменка-Жызнеўскі.
Далей
|
Першы крок да Музея мадон
Мастацкая галерэя Аляксея Кузьміча на ягонай радзіме ў вёсцы Махро на Іванаўшчыне існуе паўтара гады. І мінуў год, як установа набыла дзяржаўны статус, стала філіялам музейнага комплексу Напалеона Орды, які знаходзіцца там жа, у Іванаўскім раёне.
Далей
|
Дык шмат ці няшмат?
Ізноў працягну тэму фестывальнага руху на прыкладзе фестывалю “Звіняць цымбалы і гармонік”.
Далей
|
Адсеў — справа звычайная
Нашы выпускнікі маюць прафесію падвойнага прызначэння. Каледж рыхтуе мастака і выкладчыка. І калі па заканчэнні каледжа яны не паступаюць у вышэйшую навучальную ўстанову, дык едуць працаваць па размеркаванні.
Далей
|
Пацеркі і нітка
У Нацыянальным гістарычным музеі краіны адбылася прэзентацыя выставачнага перасоўнага праекта “Беларусь і беларусы”. Арганізатар і замоўца праекта — музей, выканаўца — Цэнтр фатаграфіі. Да распрацоўкі канцэпцыі спрычыніліся Інстытут гісторыі і Цэнтр даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Далей
|
Асяродак мастака: як не прамінуць пасланне
На мінулым тыдні ў Барысаве з’явіўся яшчэ адзін культурны асяродак — Карцінная галерэя Валерыя Шкарубы ў Барысаўскай цэнтральнай раённай бібліятэцы імя Івана Каладзеева. Збор імянной галерэі слыннага майстра краявіду складаюць некалькі дзясяткаў карцін, якія мастак, ураджэнец Барысаўшчыны, падарыў сваёй малой радзіме. Як і абяцаў, дарэчы, у рамках “Экспрэс-тура з V.I.P.-земляком” на старонках “К” сёлета.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"