Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Пётра ВАСІЛЕЎСКІ ( 836 cт. ) |
Вяртанне Альгерда
У свой час, памятаю, я быў вельмі здзіўлены і ўражаны, пабачыўшы на помніку “Тысячагоддзе Расіі” скульптурныя выявы князёў Гедыміна, Вітаўта і Альгерда — валадароў Вялікага Княства Літоўскага, якое сучасная мне на той момант савецкая гістарыяграфія трактавала як варожую Русі сілу з таго ж шэрагу, што Тэўтонскі Ордэн і Арда. Так, у сярэдзіне 1970-х, калі пра глыбокія гістарычныя карані беларускай дзяржаўнасці нашы гісторыкі калі і гаварылі, дык шэптам і азіраючыся; а энтузіясты, што вырашылі было ў шчыльным коле аднадумцаў адзначыць Тысячагоддзе Беларусі, адштурхоўваючыся ад першай пісьмовай згадкі пра Полацк, мелі вялікія непрыемнасці. Урэшце, я часта прыгадваў наўгародскі манумент і чакаў, што помнікі Гедыміну, Вітаўту і Альгерду з’явяцца і ў Беларусі. І вось, як той казаў, працэс пайшоў… У цэнтры Віцебска стаіць конны помнік князю Альгерду, а ў Мінску, у Палацы мастацтва, праходзіць прысвечаная гэтай асобе мастацкая выстава, прымеркаваная да 720-годдзя з дня нараджэння славутага валадара Вялікага Княства.
Далей
|
Афарміцельства? Дызайн!
Выстава “Форма. Прастора. Сэнсы”, якую зладзіла ў сталічным Палацы мастацтва секцыя афарміцельскага мастацтва Беларускага саюза мастакоў, паказвае сённяшні стан гэтага сегменту культурнай прасторы.
Далей
|
Вандроўка па стужцы Мёбіўса
У “Алісе ў Краіне Цудаў” Льюіса Кэрала ёсць такі дыялог. “Куды вядзе гэта дарога?” — пытаецца Аліса ў аднаго з насельнікаў чароўнай краіны. “А куды табе трэба патрапіць?” — замест адказу пытаецца той. “Не ведаю”, — кажа Аліса. І чуе: “Тады якая табе розніца?” Гэта не такая ўжо рэдкая жыццёвая сітуацыя, калі чалавек нешта робіць спантанна, рэфлектыўна, без плана і мэты, не думаючы пра наступствы. Калі рэфлексуе мастак, гэта называецца творчым эксперыментам.
Далей
|
Калі чалавек не ідзе ў музей, дык музей…
Другі год запар выстава інсталяцый пад адкрытым небам “Арт-астравы” знаходзіць прытулак на адной з выспаў Камсамольскага возера ў Мінску. Папярэдняя мела добры розгалас, таму ў сёлетняй удзельнікаў больш. Сцвярджаецца, што леташнія “Арт-астравы” наведала недзе з паўмільёна чалавек. Падумалася, чым жа гэта пасярод спякотнага лета, якое для мастацтва лічыцца “мёртвым сезонам”, мастакі здолелі прывабіць столькі публікі?
Далей
|
Вандроўная версія
3 ліпеня, калі краіна святкавала 25-я ўгодкі Незалежнасці, у Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны прайшла прэзентацыя праекта “Мабільная экспазіцыя “Вызваленне Беларусі. Верасень 1943 — ліпень 1944 гадоў”. Ва ўрачыстай імпрэзе бралі ўдзел прадстаўнікі ўлады і грамадскасці, дыпламаты, партнёры музея, дзякуючы якім праект быў рэалізаваны.
Далей
|
След у гісторыі... і перспектыва
Час ад часу ў грамадзе, у тым сегменце грамадскай думкі, што засяроджаны на праблемах культуры, разгараецца дыскусія пра неабходнасць рэфармавання сістэмы падрыхтоўкі кадраў для згаданай сферы. У асноўным, спрэчкі ідуць вакол навучальнага працэсу ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. У тым ліку пра тое, што ў свой час істотна розныя факультэты аказаліся пад адным дахам з розных прычын, але сёння для ўмацавання культурнага суверэнітэту нават тры альбо чатыры ВНУ замест адной не пашкодзяць. У акадэміі такога роду развагі, натуральна, успрымаюць як небяспечную авантуру. Наяўная сістэма падрыхтоўкі творчых кадраў, што ні кажы, у асноўных рысах — эфектыўная. Хай, калі ў гэтым ёсць патрэба, утвараюцца новыя ўстановы, але не за кошт аслаблення іншых.
Далей
|
У рэчышчы сусветнага трэнда…
Грошы — адзін з галоўных атрыбутаў дзяржаўнасці. Гэта не гімн, мелодыя якога прымушае мацней біцца сэрца патрыёта, не сцяг, не герб. Купюры і манеты не разлічаны на тое, каб выклікаць эмоцыі. Гэта рэчы функцыянальнага прызначэння, пазбаўленыя сакральнага сэнсу. Але менавіта яны ўвасабляюць эканамічны, а значыць — рэальны, суверэнітэт.
Далей
|
Горад, якога не ведаеш
Выстава графікі “Горад, які мы не бачылі. Мінск на малюнках 1940 — 1950 гадоў”, разгорнутая цяпер у Гарадской мастацкай галерэі твораў Леаніда Шчамялёва, паказвае, як выглядаў Мінск пасля вызвалення. Таксама можна пабачыць некоторыя эпізоды новага будаўніцтва на праспекце імя Сталіна. Работы аўтарства Іосіфа Лангбарда, Георгія Заборскага, Уладзіміра Караля, Сяргея Святліцкага, Уладзіміра Стальмашонка. Усяго — пяць дзясяткаў твораў.
Далей
|
Мастацтва душэўнай раўнавагі
Калі хочаш мець уяўленне пра эканамічны стан краіны і дабрабыт — наведай крамы і рынкі. А вось калі інтарэс больш глыбокі, калі ёсць намер зазірнуць у душу народа і напоўніць канкрэтным зместам паняцце “нацыянальны менталітэт”, трэба ісці ў тэатр і мастацкі музей. Сёлета Рэспубліцы Беларусь — 25 год. Маючы трывалы гістарычны грунт і глыбокія цывілізацыйныя карані, наша краіна годна прайшла выпрабаванні і сцвердзілася як паўнавартасная, суверэнная дзяржава. Выстава “Сучасная Беларусь вачыма мастакоў”, што праходзіць у Нацыянальным мастацкім музеі, распавядае пра тое, як згаданая чвэрць стагоддзя адбілася ў люстэрку творчасці.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"