Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Яўген РАГІН ( 1052 cт. ) |
Ці патрэбна мастацкая галерэя ў аграгарадку?
Мастак Віктар Шкаруба неяк выказаў на старонках “К” меркаванне аб тым, што было б няблага стварыць у кожным аграгарадку краіны мастацкую галерэю. Мэтазгоднасць патлумачыў наступным чынам: аграгарадок — не толькі цэнтр сучаснай сельскагаспадарчай вытворчасці, але і асяродак эстэтычнага выхавання.
Бібліятэка, СДК, музычная школа — гэта добра. Але мастацкая галерэя стане не столькі чарговай аграгарадоцкай установай культуры, колькі яркім вясковым брэндам. Галерэя можа спалучыць функцыі літаратурнага салона, можа стаць гасцёўняй для нефармальных творчых сустрэч і камерных канцэртаў... Між тым, на сёння такія шматфункцыянальныя структуры ёсць далёка не ў кожным раённым цэнтры. Таму прапанова — больш чым цікавая і вартая сур’ёзнага аналізу і творцаў, і гаспадарнікаў.
Далей
|
Пасля чарговага "аблому": а ў суботу — нефармальны выхадны? + спасылкі на ўсе артыкулы аўтапрабега па Міншчыне, Брэстчыне і Гродзеншчыне
На жаль, ізноў — пра тых, каго мы так і не пабачылі. На працы...
Далей
|
Да чаго прымацуем магніцік?
"Чалавек харошы, дай кату грошы!", або Сувенір для турыста ды фаната
Далей
|
Сталічны фантан “Сяброўства абласцей”: праекты развіцця міф ці рэальнасць?
Рэгіёны без Мінска мо і абыдуцца. А Мінск без рэгіёнаў?
Далей
|
Форум бібліятэкараў Беларусі: прыехаць не дзеля адчапнога…
Паказчык як у 45-м, нізкая абарачальнасць фондаў, аптымізацыя… Чаму ж рэгіёны — з “пераможнымі рэляцыямі”?
Далей
|
“Парніковае” падаткаабкладанне? Тады шансон — не на аграсядзібу!
Мы шмат пісалі пра тое, што беларускія аграсядзібы павінны мець нацыянальны каларыт. Іх у нас — каля дзвюх тысяч. Цягам мінулага года адпачыла тут 223 тысячы чалавек. 30 працэнтаў з іх — замежныя турысты. І ў нашым вясковым антуражы прапаноўваць, скажам, японцам сушы як вячэру, арыгамі як сувенір, харакіры як абрад — не надта дарэчна, мякка кажучы. Не зразумеюць. Маўляў, свайго мы і дома пакаштуем — давайце дранікаў ды “Лявоніху”!.. Усё гэта так. Але гаспадароў сядзіб не вучаць нацыянальнай свядомасці. І не ўсе пакуль дацямілі, што аўтэнтычнае беларускае на Беларусі прадаваць выгадней — нават суайчынніку, які ўжо “наеўся” турцыямі і чэхіямі. Вось і ўзнікаюць на беларускіх абсягах, хутчэй, турыстычныя фазэнды ды ранча, а не традыцыйнае звонку беларускае жытло, няхай сабе і з сучасным унутраным еўраначыннем.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"