Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Яўген РАГІН ( 1052 cт. ) |
Стаў народным і рок-гурт
Шуміліншчына — край шматлікіх самадзейных калектываў, няўрымслівых бібліятэкараў, што шануюць чытача і вырошчваюць побач з кніжнымі паліцамі зімовы сад, край адмысловых рамеснікаў, якія славяцца не толькі задымленым гліняным посудам…
Далей
|
Карэта для Сапегі, а ў кавярні абед — у абед
Нам пашанцавала, бо канец мая быў не проста цёплы, а нават спякотны. Таму асноўнай ежай на дзённым маршруце было марожанае. А ваду, ад якой заходзіліся зубы, знаходзілі ў святых крыніцах. У Жылічы не трапілі, а вось Сынкавічы не абмінулі… Такім чынам, наш шлях 22 мая пралёг праз Зэльвенскі, Пружанскі ды Івацэвіцкі раёны. Натуральна, святымі мясцінамі не абмяжоўваліся. Словам, пабачылі шмат чаго, аднак ад пэўных уражанняў нават аскома з’явілася. Але хто сказаў, што журналіст змушаны пісаць толькі пра ўзнёслае, станоўчае ды прыемнае? Дый наша “аўтакрэда” засталося нязменным: “Што бачым, пра тое і пішам”. На тым, так бы мовіць, і стаім…
Далей
|
Як сыграць на дзвюх струнах?..
Гэты артыкул цалкам прысвечаны Слонімшчыне. Папрацавалі тут, як падаецца, досыць прадуктыўна. Пашанцавала: яшчэ перад выездам з Мінска змаглі дамовіцца пра сустрэчу з начальнікам аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Наталляй Юнчыц. На новай пасадзе яна — літаральна лічаныя дні, але цудоўна ведае, чым павінна займацца. Таму імгненна пагадзілася сустрэцца, пагаварыць пра тэндэнцыі, праблемы і перспектывы, паказаць тое-сёе з досведу… Дзелавітасць Наталлі Станіславаўны і вызначыла выніковасць нашага знаходжання ў раёне.
Далей
|
Спявалі салаўі...
На аршанскім аўтавакзале я пазнаёміўся з Галінай і Вадзімам Гаўрылавымі — майстрамі з Мінска. Яны таксама ехалі ў Дуброўна, везлі свае работы (разьба па дрэве, роспіс па шкле) і пыталіся ў мяне, наколькі прадстаўнічы Фестываль песні і музыкі Падняпроўя. Я, згадваючы візіт у Дуброўна, пераконваў, што фэст — цікавы ды маштабны. А Гаўрылавы засмучаліся, што беларускім фестывальным рухам зацікавіліся толькі нядаўна. Чулі пра святы ў Паставах, Глуску і Бабруйску, пачалі намацваць кантакты з гаспадаром хутара Шаблі. Не толькі дзеля прыбыткаў ад рэалізацыі сувеніраў, але і з прычыны, што фестывальны вір — гэта і адпачынак. Таму даўняя рэдакцыйная ідэя выдаць фестывальны каляндар выглядае своечасовай і агульнакарыснай. Мода на рэгіянальныя святы становіцца ўсё больш пашыранай. А аўтарытэт ім мацуюць такія фэсты, як “Дняпроўскія галасы ў Дуброўне”.
Далей
|
Павучыцца ў дарозе
Бібліятэкары працягваюць здзіўляць праектамі. Не ўсе: з Мінска і Барысава. Праекты — доўгатэрміновыя і скіраваныя на пошук досведу. Калі не стае новага і цікавага, яго неабходна знайсці — у суседніх раёне, вобласці, краіне. Транспарт можа быць любым (ад веласіпеда да аўтобуса), мэта ж застаецца адзінай: прафесійны адбор якаснай інфармацыі, якая трансфармуецца ў якасны прадукт, прызначаны для чытача. Праектаў — два, пра кожны з іх распавяду асобна. А раптам хто зацікавіцца ды выкарыстае з аддачай у вёсцы, аграгарадку, раённым цэнтры?..
Далей
|
Шчаслівае пачуццё адзіноты
— Так, пачалося ўсё з дзіцячага пачуцця адзіноты. І яно было не сумным, а шчаслівым. Уявіце, я знікаў на дзень у лесе, прападаў на беразе Бярэзіны з вудай, вандраваў па лугах, глядзеў на аблокі… І быў шчаслівы ад бясконцых уражанняў і адкрыццяў! Паяднанне з роднай Барысаўшчынай — гэта паяднанне з яе прыродай. Інакш кажучы, я з малых гадоў адчуў сябе неад’емнай часткай Беларусі… Калі цяпер бываю за мяжой, пастаянна лаўлю сябе на думцы: што я тут раблю? Хутчэй на Бацькаўшчыну, за вуду — і на Бярэзіну! Адзінота дапамагла паверыць у свае сілы. Мастак — ён па вызначэнні адзінокі творца, заўжды сам-насам з уласнымі думкамі ды марамі…
Далей
|
Зэканомілі, але…
“Ты бываў у Батумі?” Пачуўшы адмоўны адказ, Коча зрабіў такія вочы, што мне падалося, што маё няведанне Аджарыі — самы страшны грэх. Але знайшоў апраўданне: “Вось у Паставах, Коча, з песнямі тваёй краіны і пазнаёмлюся!” Коча застаўся задаволеным. Барадаты саліст хору Дзяржаўнага ансамбля песні і танца Аджарыі імя Мелітона Кухіанідзэ стаўся сёлета маім першым замежным знаёмым на пастаўскай зямлі. Колькі было потым гэтых знаёмстваў, заангажаваных XVII Міжнародным фестывалем народнай музыкі!.. На названым мерапрыемстве я — не ўпершыню. Таму ёсць з чым параўноўваць, ёсць што аналізаваць і ў кантэксце будучага фестывальнага развіцця.
Далей
|
Колькі каштуе брэнд?
19 — 22 чэрвеня ў Акцябрскім пройдуць заключныя мерапрыемствы VIII Рэспубліканскага фестывалю фальклорнага мастацтва “Берагіня”. Гэты праект рэалізоўваецца пры падтрымцы Міністэрства культуры, Гомельскага аблвыканкама і Акцябрскага райвыканкама, грамадскага аб’яднання “Беларускі фонд культуры”.
Далей
|
“Веласіпеднае” вырашэнне
Сёння, 14 чэрвеня, ад Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі стартуе бібліятэчны велапрабег. Штогадовая акцыя, распачатая ў 2011-м, праводзіцца ў рамках буйнога міжнароднага праекта “Cycling for libraries”. Мэта прабегу — абмен прафесійным вопытам, прыцягненне ўвагі грамадства да бібліятэк і чытання.
Далей
Каментарыі (1)
|
“Адышла. Хутка буду”.
Змушаны даваць пэўным чытачам пэўныя тлумачэнні. Прычына простая: хочацца спыніць урэшце недарэчныя, як падаецца, тэлефанаванні, якія выкліканы нашымі з Кастусём Антановічам публікацыямі паводле нашых жа аўтавандровак па гарадах і вёсках Беларусі. Гэта ўжо ці не завядзёнкай стала: недзе ў аўторак, калі наш свежы нумар дайшоў ужо да ўсіх без выключэння падпісчыкаў, у маім кабінеце шалее тэлефон. Абураныя грамадзяне катэгарычна не пагаджаюцца з нашымі крытычнымі заўвагамі — наконт парушэння працоўнай дысцыпліны ў той ці іншай сельскай установе культуры. Вось па гэтай прычыне і дазволю сабе выказацца, каб хоць над большасцю “і” расставіць тлустыя кропкі.
Далей
Каментарыі (1)
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"