Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Бібліятэка як аптэка
Нягледзячы на спрэс святочны перыяд, у Жытомлю я патрапіў у дзень будзённы. І не толькі даведаўся аб звычайным жыцці ўстаноў культуры вёскі са слоў іх кіраўнікоў, але і сам стаў відавочцам таго, як арганізаваны вольны час тутэйшага люду.
Далей
|
Яблыкі ўрадзілі, а вось Купалле…
Так ужо склалася, што гэтым разам праз неспадзяваныя абставіны (хай яны застануцца для вас перадсвяточнай загадкай) мой звыклы план змяніўся. І гэты матэрыял — не аповед пра культурнае жыццё асобна ўзятага паселішча, а гэткі празаічны мікс пра тое, як ідуць справы адразу ў двух аграгарадках у ваколіцах Гродна. Ды і каментарыя — суб’ектыўнага погляду знутры на культуру свайго паселішча —
у артыкуле няма: у працэсе яго напісання інфарматар “К” раптам папрасіў мяне не спасылацца на яго меркаванне па вышэйадзначанай тэме. Што ж, не — дык не!
Далей
|
“Фанфары” і ціша Парэчча
Па ступені сваёй чыстасардэчнасці гутаркі з кіраўнікамі ўстаноў культуры Парэчча занялі першыя месцы ў маім рэйтынгу самых пранізлівых размоў з людзьмі гэтай сферы. Ніякіх рэтушы і “фоташопа”, усё шчыра, прама, адкрыта, часам — з болем і скрухай. А як можа быць па-іншаму, калі чалавек не проста праседжвае свае належныя гадзіны з 9.00 да 18.00, а шчыра перажывае за справу, даручаную яму, і не шкадуе на яе ўласных сіл? Калі ад справы гэтай, ужо прабачце за пафас, залежыць сучаснае і будучае краіны? Давайце знаёміцца і з культурай аграгарадка, і з тымі, хто ёй кіруе.
Далей
|
Свята сваімі рукамі
Цэнтральная вуліца аграгарадка ўсё не сканчалася і не сканчалася. Нават стаў турбавацца, — а дзе ж яго ўстановы культуры, якія я меў намер ашчаслівіць сваім візітам? Ага, размясціліся яны, аказваецца, амаль ля самага выезду. Хоць, можа, я проста не з таго боку ў Жырмуны заехаў? І знаходзяцца яны акурат на ўездзе — бы гэткія візітоўкі? Хай так яно і будзе!
Далей
|
Святло і ўзнёслы смутак малой радзімы
Гэтая сямейная пара даўно жыве душа ў душу — і ў побыце, і ў творчасці. Яна — спявачка і аўтар тэкстаў песень, прычым не толькі тых, што выконвае сама. Ён — прадзюсар і кампазітар, які таксама піша для іншых артыстаў. І асабліва шмат гэтым тандэмам напісана і праспявана пра Беларусь — вялікую і малую. І колькасць, і якасць такіх песень былi ацэненыя Кіраўніком нашай дзяржавы, які па выніках 2018-га года прысудзіў Юліі БЫКАВАЙ і Яўгену АЛЕЙНІКУ прэмію “За духоўнае адраджэнне” — з фармулёўкай “за ўвасабленне тэмы малой радзімы ў сучасным эстрадным мастацтве, стварэнне цыкла высокамастацкіх вакальных твораў патрыятычнага напрамку”.
Далей
|
Тэндэнцыі, аднак
“Мае” вынікі года не пра знакавыя і гучныя падзеі, што адбыліся ў “курыруемых мною” ў нашай газеце галінах культуры, а пра тэндэнцыі, якія былі, на мой погляд, характэрныя для іх у 2018-м годзе: мне падалося лепшым распавесці менавіта пра гэта, бо якiм будзе іх уплыў на айчынную культуру — на доўгім ці кароткім адрэзку часу — пытанне, вядома, цікавае...
Далей
|
Аўдыя & Відэа
Лістападаўскія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць кампазітар Уладзімір КАНДРУСЕВІЧ (A.) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (B.).
Далей
|
На шляху да “разумнага” павільёна
У сераду ў сталічным Доме прэсы прайшла прэс-канферэнцыя, прысвечаная 100-годдзю сістэмы “Саюздрук”. Намеснік міністра інфармацыі Ігар Бузоўскі, генеральны дырэктар РУП “Белсаюздрук” Ігар Дудзіч і яго намеснік Алеся Віннік распавялі журналістам пра перспектывы самай масавай у краіне сеткі распаўсюджвання перыядычных выданняў.
Далей
|
Скрыпка і Калдун
У цудоўным фільме Георгія Данелія “Кін-дза-дза!” — сумным і вясёлым — Бі прамаўляе фразу, якая стала крылатай: “А скрыпач не патрэбны, родны. Ён толькі лішняе паліва жарэ”. Сёння скрыпач нам спатрэбіцца.
Калісьці ён граў у папулярным мінскiм гурце Vicious Crusade — адным з родапачынальнікаў беларускага фолк-металу. І быў у iм фігурай вельмі прыкметнай — хоць бы з-за інструмента, на якім граў. Пагадзіцеся, для “цяжкай” музыкі ён даволі нехарактэрны.
Але гэтым “заслугі” Баграта ВАРТАНЯНА не абмяжоўваліся і не абмяжоўваюцца. Выдатны кампазітар і прадзюсар нарасхоп — што яшчэ трэба для таго, каб сваёй дзейнасцю славіць не толькі родную Беларусь? Ён і славіць — у палутара гадзінах лёту ад яе...
Далей
|
Рыфмы для мультываркі
Суаўтар хіта гурта “J:морс” пра “вислоухую принцессу” Барыс ШТЭРН ужо 15 гадоў як пакінуў Беларусь. Пакінуў у “рангу” легендарнага мінскага ды-джэя, амаль культавага альтэрнатыўнага музыканта і прыкметнага паэта-песенніка (мелодыі ён, дарэчы, таксама складаў і складае). Але з’ехаў, не абарваўшы ліны, якія па-ранейшаму звязваюць яго з радзімай. Можа, яны сталі трохі танчэйшымі, але нітачкамі іх дакладна не назавеш.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"