Свежы нумар
"К" інфармуе
Брэст, 22 чэрвеня 1941 года — пачатак нашай Перамогі
Дата пачатку Другой сусветнай вайны — пытанне дыскусійнае. Можна лічыць, што яна пачалася ў 1938 годзе, калі ў Мюнхене лідары Заходняй Еўропы фактычна ўручылі Гітлеру карт-бланш на перагляд ладу, усталяванага на кантыненце пасля заканчэння Першай сусветнай вайны. А можа, пачалася яна ў верасні 1939 года, калі Польшча і Германія не здолелі дамовіцца пра так званы “Данцыгскі калідор” — экстэрытарыяльную трасу, што мелася з’яднаць Рэйх з юрыдычна суверэнным горадам Данцыгам, і Гітлер вырашыў гэтае пытанне сілай, знішчыўшы Польскую дзяржаву. Можна згадаць 1936 год, калі ў грамадзянскую вайну ў Іспаніі так ці інакш была ўцягнута добрая палова Еўропы і Савецкі Саюз. А можа, Другая сусветная — гэта працяг Першай з перапынкам на два (ці амаль два) умоўна мірныя дзесяцігоддзі, каб ваюючыя бакі маглі залізаць раны і зноў счапіцца ў бойцы.
Далей
“Славянскі базар у Віцебску” — сёлета open-air
ХХІХ Міжнародны фестываль мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску” адбудзецца з 16 па 20 ліпеня — пра гэта стала вядома на прэс-канферэнцыі, што прайшла ў Мінску ў Доме прэсы.
Далей
Ландшафт вайны
Адзін мудры чалавек пераканаўча патлумачыў, чаму ў час вайны трэба хаваць забітых і выносіць з поля бою параненых. Таму, што калі гэтага не рабіць, жывыя і здаровыя, маючы перад вачыма няўдзячную перспектыву, не пойдуць у атаку. Да гэтай тэзы можна дадаць, што каб баявыя і небаявыя страты звесці да мінімуму, неабходна зладжаная праца мноства спецыялістаў, ваенных і грамадзянскіх, якія наўрад ці патрапяць на Парад Перамогі (калі такі надарыцца), бо яны заўжды “за кадрам”.
Нехта мусіць клапаціцца пра тое, каб салдат быў накормлены і апрануты, меў зручную і эфектыўную зброю, арыентаваўся на мясцовасці, куды яго закінуў ваенны лёс. Апошняе з пералічанага ўваходзіць у кампетэнцыю ваенных тапографаў.
Далей
Адраджэнне сімвалаў
Як лічаць навукоўцы: на тэрыторыі Беларусі было пабудавана каля 150 замкаў. І кожны меў сваю гісторыю, архітэктуру, ландшафт. Большасць з іх была знішчана ў гістарычных віхурах, многія дайшлі да нас адно фрагментарна і чакаюць свайго адраджэння. Але ёсць і тыя, якія выстаялі, у нашы дні ўваскрэслі ва ўсім сваім бляску і прыцягваюць сотні тысяч беларускіх і замежных турыстаў. Дзякуючы гэтаму россыпу адметнасцяў сёння можна пераканаўча аргументаваць, што гісторыя Беларусі сягае ў глыбіні стагоддзяў, а народ наш заўсёды знаходзіўся на высокім узроўні культурнага развіцця.
Аднаўленне Нясвіжскага замка і замка ў гарадскім пасёлку Мір праходзіла ў канцы мінулага — пачатку цяперашняга стагоддзя. Мне, як аднаму з удзельнікаў гэтай каласальна вялікай працы па сваім змесце і аб’ёме, прыемна ўспомніць этапы адраджэння нацыянальных каштоўнасцей.
Далей
Соцыум
Шукаючы палеглых, яднаючы жывых
Напярэдадні Дня ўсенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны, які адзначаецца 22 чэрвеня, нельга не вярнуцца да тэмы ўшанавання загінулых і прапаўшых без вестак. Якая работа праводзіцца ў Беларусі па пошуку ды ўліку пахаванняў часоў вайны і высвятленні лёсу воінаў ды мірных жыхароў? Для каго і сёння вяртанне з нябыту імён ахвяр вайны з’яўляецца штодзённым клопатам?
Далей
Каб дах зусім не пацёк…
Частка другая. Малая і вялікая гісторыя
Ці не большасць колішніх шляхецкіх сядзібаў да сённяшняга дня займела сваіх гаспадароў — прынамсі дэ-юрэ. Дэ-факта гэта шмат дзе нават і незаўважна: заняпад пануе па-ранейшаму. Але ёсць і прыемныя зрухі — што было мной адзначана падчас чарговай велавыправы, цяпер ужо разам з сябрамі.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! art-блог
Мікра- і макракосмас Шукшына
Нягледзячы на складаныя абставіны і няпэўныя перспектывы, магілёўскае тэатральнае жыццё і не думала спыняцца. “Ахвота жыць!” — гэта і матывуючы мэсэдж, і дэвіз новага тэатральнага сезона, і назва спектакля Магілёўскага абласнога драматычнага тэатра, прэм’ера якога адбылася 17 чэрвеня.
Далей
З беларускім каларытам
Акцыя “Майстры культуры — ветэранам”, што ладзіцца Белтэлерадыёкампаніяй і Міністэрствам культуры Беларусі, дае свой плён. Запісы канцэртаў творчых калектываў краіны, зробленыя на сцэне Беларускай дзяржаўнай філармоніі пры пустой глядзельнай зале, выходзяць на тэлеэкраны і збіраюць вялізную аўдыторыю. У адзін з вечароў можна было ўбачыць праграму, падрыхтаваную Дзяржаўным акадэмічным канцэртным аркестрам Беларусі на чале з народным артыстам нашай краіны, лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі Беларусі і прэміі Саюзнай дзяржавы, прафесарам Міхаілам Фінбергам.
Далей
Прыходзьце за станоўчымі эмоцыямі
Я думаю, што Вячаслаў Паўлавец — чалавек, якому пашчасціла своечасова вызначыцца са справай свайго жыцця, зразумець, у чым ягонае пакліканне і што ён здольны рабіць лепш за іншых. Я засяроджваю ўвагу менавіта на своечасовасці гэтага адкрыцця, бо ёсць шмат тых, хто шукае сябе занадта доўга і знаходзіць толькі ва ўзросце, калі няма ні сіл, ні часу для рэалізацыі сваёй самасці. Што акварэль ягонае пакліканне, спадар Вячаслаў зразумеў на стадыі заканчэння інстытута. Ён і зараз удасканальваецца ў гэтай тэхніцы, ці больш правільна будзе сказаць — у гэтым напрамку мастацкай філасофіі.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў На людным месцы
З канапы можна не ўзнімацца
У загаловак вынесены слоган ашмянскіх работнікаў культуры: “З хатняй канапы можна не ўзнімацца”. Менавіта так яны звярнуліся да спажыўцоў іх арт-прадукту ва ўмовах пандэміі, калі многія змушаны знаходзіцца дома. Супрацоўнікі клубаў аграгарадка Кракоўка актыўна прапаноўваюць анлайн-стасункі. Да прыкладу, міні-канцэрт з лёгкімі летнімі кампазіцыямі. Асабіста я не магу не дадаць, што з канапы час ад часу ўсё ж варта ўзнімацца. Апрача культурнага адхлання нельга адмаўляцца і ад іншых жыццёвых радасцяў, якія толькі на карысць нашаму здароўю. Маю на ўвазе шпацыры па нашых слаўных парках, фізкультурныя размінкі на стадыёнах, азёрна-рачны адпачынак з вудай у руках… Мы ж так даўно чакалі лета!
Далей
Гістарыёграф
Таямніцы Манюшкаў
Частка XII
Лёс акцёраў Станіслава Закрэўскага і Марыяны Вернэр на пачатку склаўся вельмі ўдала — у адрозненне ад іх дырэктара Лявона Перажынскага, які, заехаўшы ў Нясвіж “каралём тэатра”, ледзь вырваўся адтуль жыўцом. Праўда, карыстацца з высокага ганарару, які князь Караль Радзівіл прызначыў сваім кантрактам Закрэўскім, ім давялося нядоўга… Працягваем знаёміць чытача з “закуліснай” гісторыяй сваякоў Станіслава Манюшкі. Без якіх, можна быць пэўным, ён не стаў бы “тым самым Манюшкам!”
Далей
Суботнія сустрэчы
Дырэктар тэатра — не перашкода для творчасці!
Што такое тэатр для гледача — спектакль і акцёры. Трохі больш абазнаная публіка ведае і рэжысёраў. Але хто ж галоўны ў тэатры? — Дырэктар. І падчас ён больш вядомы і уплывовы, чым які акцёр ці рэжысёр. Нацыянальным акадэмічным тэатрам імя М. Горкага, які калісьці называлі Рускім, ужо 37 гадоў нязменна кіруе Эдуард ГЕРАСІМОВІЧ. Менавіта пад яго кіраўніцтвам з’явіліся званні і нацыянальнага, і акадэмічнага. Свой тэатральны карабель гэты капітан вядзе ўпэўненай рукой — бо шчыра любіць не толькі родны тэатр імя М. Горкага, але і самое мастацтва тэатра. 22 чэрвеня заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь Эдуард Герасімовіч адзначае 75-гадовы юбілей, і адзначае ў марах пра заканчэнне рамонту ў тэатры, пра новую абсталяваную сцэну і вяртанне да нармальнага творчага працэсу. Такія яны — дырэктарскія мары.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Тэма
“Вочы блакітнага сабакі”, або Як рэгіянальныя тэатры чакаюць гледача
Многія рэгіянальныя тэатры Беларусі сёння перажываць далёка не лепшыя часы. І гэта зразумела, бо каранавірус унёс свае негатыўныя карэктывы ў тэатральныя афішы літаральна па ўсім свеце. Як цяпер рэальна і віртуальна працуюць тэатры ў раённых ды абласных цэнтрах нашай краіны — даведалася “К”.
Далей
Праекты
“Клічу вас я на пабеду”
На працягу 2020 года ў адным са старэйшых літаратурных музеяў краіны — Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы — рэалізуецца наватарскі культурна-асветніцкі праект “Дом успамінаў” для людзей “60+” (згодна з Грантам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь).
Праект ладзіцца ў фармаце жывой гісторыі, а музей стаў цэнтрам трансляцыі памяці 12 чалавек, якія з’яўляюцца медыятарамі паміж пакаленнем сучаснікаў Янкі Купалы і беларусамі ХХI стагоддзя. Мэта праекта — захаванне нацыянальных духоўных традыцый і пашырэнне сферы інклюзіі ў музеі.
Далей
ініцыятывы
Ну і ну-у-у, або Хто ж такое мог чакаць?
Гісторыя стварэння “Блізнятаў-важанятаў” — ад прадзюсаркі Марыі Грыц
Прэм’ера ў інтэрнэце, фінансаванне — непасрэдна ад гледача, стыкеры з выявамі герояў... У чэрвені байнэт абляцела навіна пра выхад першай серыі беларускамоўнага серыяла “Блізняты-важаняты”. Больш за дваццаць тысяч праглядаў за некалькі дзён, тысячы станоўчых водгукаў — нягледзячы на свой хранаметраж (а першая серыя “Хованкі” доўжыцца не больш за тры хвілінкі), вясёлая і яскравая стужка Алены Барушка знайшла свайго гледача.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Аўдыя & Відэа
Аўдыя & Відэа
Майскія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць музыкант гурта Recha Андрусь ТАКІНДАНГ (A.) і аглядальнік газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (B.).
Далей
Праз гасцінец
Ганцавічы ў пошуках настаўнікаў фартэпіяна
Музычныя быль і казкі раённага цэнтра
Я і сам для сябе не магу сфармуляваць, чым мне так мілы горад Ганцавічы, але еду на гэтыя брэсцкія землі заўсёды з нейкім душэўным трапятаннем, нібы на доўгачаканае свята ў прадчуванні знаёмстваў з цікавымі людзьмі. Такіх у дастатковай колькасці можна сустрэць, напрыклад, у Ганцавіцкай дзіцячай школе мастацтваў. Запрашаю і вас яе наведаць.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
“Мудрагеліста тасуецца калода...”
Пакручасты шлях графа Сямёна Зорыча праз Шклоў
(Працяг. Пачатак у №№ 15 —18, 20 —24)
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |