Свежы нумар
Соцыум
“Сонца” адхілілі, “Полымя” не прынялі?
“Кавальская выцінанка” — без падземнага горна
Станцыя метро “Кавальская слабада”, размешчаная ў звычайным для Мінска “спальніку”, будзе куды больш насычаная арт-аб’ектамі за тры свае “сястрычкі”. У апошніх прадугледжаны толькі паасобныя скульптуры, тут жа — цэлая канцэпцыя мастацкага аздаблення, якая ахоплівае абодва ўзроўні станцыі. Выканаў яго ў самых розных тэхніках аўтарскі калектыў пад кіраўніцтвам Паўла Вайніцкага, які гэтым разам выступіў не толькі скульптарам, але і куратарам ды ініцыятарам.
Аднак не ўсё з задуманага ўдалося рэалізаваць. Ужо на даволі позняй стадыі — літаральна за паўгода да здачы — паміж архітэктарамі і мастакамі ўзніклі рознагалоссі. Зрэшты, пра ўсё па парадку.
Далей
Вярнуць артэфакт
Сёння ў Беларусі ўсё часцей уздымаецца пытанне рэстытуцыі — вяртання на радзіму гісторыка-культурнай спадчыны, якая з розных прычын і ў розныя часы апынулася за мяжой. Не сакрэт, што да гэтага прывялі, не ў апошнюю чаргу, шматлікія войны, якія пракаціліся па нашай зямлі за ўсю яе доўгую гісторыю. Стагоддзямі чужынцы вывозілі адсюль прадметы мастацтва і матэрыяльныя сведчанні нашай даўніны — але і самі пакідалі ў сваіх культурах памяць аб знаходжанні ў Беларусі.
Далей
"К" інфармуе
На хвалях анлайн-прасторы
У сённяшніх рэаліях новыя формы сустрэчы з гледачамі засвойваюць беларускія тэатры — выходзяць у інтэрнэт. Адзін за адным нашы лепшыя калектывы прапануюць запісы і прамыя трансляцыі сваіх спектакляў у вольным анлайн- доступе. Што можна пабачыць у бліжэйшы час і як далучыцца да тэатральнага мастацтва, не выходзячы з дому — у нашым аглядзе.
Далей
BelarusDocs: лепшае айчыннае ў рэальным часе
7 красавіка распачнецца самы што ні на ёсць фестывальны тыдзень аднаго з самых чаканых кінафорумаў вясны — праз тры дні бярэ старт анлайн фестываль дакументальнага кіно BelarusDocs. Ні ў якім разе не заклікаю аматараў кіно кудысьці бегчы: паглядзець яго фільмы вы зможаце, не падымаючыся з канапы.
Далей
Форум
“…Дом” без пажару
Ці заўсёды тыя здяйсненні таго вартыя?
Назва “Кошчын дом” цягам некалькіх пакаленняў дзяцей і бацькоў трывала асацыявалася з казкай Самуіла Маршака. Цяперашняй дзятве 0+ (а менавіта так пазначаны спектакль у афішы) бліжэй мультсерыял “Тры каты”. Наш Вялікі тэатр вырашыў “прымірыць” пакаленні бабуль і ўнукаў: паставіў “Кошчын дом” у нязвыклай для вядомага сюжэта візуальнай стылістыцы.
Далей
Дзяжурны па нумары
Добраўпарадкаванне па метадзе Герастрата
Пытанне, што рабіць з занядбанымі ды незапатрабаванымі помнікамі спадчыны, даўно муляе мозг людзям неабыякавым. Кіраўнік адной з гаспадарак на Мёршчыне прапанаваў просты адказ — узяў ды зруйнаваў неагатычную стайню 1907 года, якая вісела ў яго на балансе. Няма стайні — няма і праблемы! І стаў героем: пра ягоны ўчынак напісана ўжо з добры тузін выданняў. Праўда, у каментарыях гэтага кіраўніка зазвычай параўноўвалі з Герастратам. Зрэшты, той акурат хацеў патрапіць у аналы гісторыі — і ў яго атрымалася…
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! аКно ў свет
Хакерспейс для ўсіх, або Нямецкія бібліятэкі ў дзеянні
У час, калі нехта кажа пра “смерць кнігі”, айчынныя бібліятэкары не спыняюцца ў сваім творчым пошуку, у тым ліку — і дзякуючы замежным творчым стажыроўкам. Сваімі ўражаннямі з нагоды нядаўніх паездак у Германію з “К” падзяліліся супрацоўнікі Цэнтралізаванай сістэмы дзіцячых бібліятэк сталіцы.
Далей
art-блог
Гордае “Я” — не для дылетанта
Чацвёрты раз праходзіць агульнабеларуская выстава “Я Манэ. Я Шышкін. Я Малевіч”. Экспазіцыя ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў. Прыняць удзел у выставе мог кожны мастак, дакладней — кожны, хто лічыць сябе мастаком. Мае такі мастак прафесійную адукацыю, досвед удзелу ў выставах, працуе выключна дзеля ўласнага задавальнення ці зарабляе мастацтвам грошы — для арганізатараў выставы не мела значэння. Не было таксама абмежаванняў па відах мастацтва, тэматыцы твораў, тэхніцы выканання. Жывапіс, графіка, пластыка, фатаграфія, відэа… — што заўгодна. Галоўнае — заплаціць унёсак на права ўдзелу, выстаяць жывую чаргу і паспець здаць сваю работу, пакуль экспазіцыйная плошча яшчэ не запоўнена “пад завязку”.
Далей
Французскія жарты з беларускім адценнем
Нядаўняе прафесійнае свята ў Тэатры-студыі кінаакцёра сустрэлі прэм’ерай спектакля “Ох, ужо гэта Ганна!” Пастаноўка аднайменнай камедыі становішчаў Марка Камалеці — самага, бадай, “раскручанага” французскага драматурга-камедыёграфа сучаснасці — ажыццяўлялася пры фінансавай падтрымцы Міністэрства культуры Беларусі.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
Сёння і заўжды
У Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў экспануецца жывапісны цыкл гродзенскага мастака Сяргея Грыневіча “Вялікодны трыдзень”. Тым часам як уся астатняя прастора Цэнтра на Някрасава занята выставай мастакоў-аматараў “Я Манэ. Я Шышкін. Я Малевіч”, Грыневічу адшкадавалі залу, як мастаку-пераможцу леташняга глядацкага галасавання.
Далей
На людным месцы
Берагчы сябе ды іншых
Першая смерць ад каранавірусу забрала ў Беларусі артыста Віктара Дашкевіча. Смуткую. І хочацца гаварыць пра тое, каб вы, шаноўныя работнікі культуры, ашчаджалі сябе і іншых.
З вялікай цікаўнасцю даведаўся пра новыя формы працы ў дыстанцыйным фармаце, якія прыдумалі гэтымі днямі супрацоўнікі расійскіх дзіцячых бібліятэк. Яны запрасілі чытачоў да тэлефонных кантактаў-дыялогаў. Чытачы адгукнуліся імгненна. У выніку бібліятэкары чытаюць дзятве кніжкі па тэлефоне, паралельна адказваюць на шматлікія пытанні. Па ўсім бачна, што вялікае задавальненне атрымліваюць абодва бакі. Не сумняваюся, што і нашы работнікі культуры ў раёнах вызначацца не меншай вынаходлівасцю. А пакуль пра тое, што ёсць.
Далей
Гістарыёграф
Таямніцы Манюшкаў
Частка ІIІ. Моцарт і Сальеры па-віленску
Калі верыць метрычнаму запісу аб хросце, датаванаму 21 чэрвеня 1818 года, будучая жонка Станіслава Манюшкі Аляксандра ўсё ж нарадзілася 13 сакавіка таго ж 1818 года — а не ў 1820-м або 1821-м, як цягам палутара стагоддзяў сцвярджалі даследчкі. Ці ведаў аб гэтым кампазітар, калі браў з ёй шлюб? Ці верыў ён жонцы на слова, што яна была на год за яго маладзейшая? Пытанняў шмат, і адназначнага адказу на іх няма. Таму да з’яўлення новых звестак гэты аркуш справы мы перагарнем. І распачнем новую главу “манюшкініяны”.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Архівы памяці
Тэатральная сямейнасць
Мы ганарымся сваімі землякамі. І, нягледзячы на тое, што яны знаходзіліся далёка ад роднай Свіслаччыны — тыя людзі духоўна застаюцца часціцай зямлі, на якой нарадзіліся, часціцай спадчыны нашага краю.
Выбітная яўрэйская актрыса і буйны тэатральны дзеяч Эстэр Рахель Камінская (у дзявоцтве — Гальперн) нарадзілася ў мястэчку Поразава Гродзенскай губерні 10 сакавіка 1868 года.
Далей
Традыцыі
Крыжык за крыжыкам
Чароўныя ніткі Зоф’і Войтка
Любімая справа павінна прыносіць не толькі душэўную радасць, але і матэрыяльнае задавальненне. Знайсці іх — як іголку ў стозе сена. Вышывальшчыца Зоф’я Войтка, майстар народнай творчасці Рэспублікі Беларусь, сваю іголку знайшла. Разам з ніткамі і ўсім наборам для вышывання.
Далей
Праз гасцінец
Калі вёскі “шумяць”
Захаваць, захаваць, захаваць... Гэта самы часты дзеяслоў, які давялося мне пачуць пры зносінах з кіраўнікамі ўстаноў культуры вёскі Акцяброва. Захаваць традыцыі і абрады, захаваць цікавасць да фальклору ў моладзі, захаваць пераемнасць пакаленняў, захаваць чытача. Суразмоўцы мае з’яўляюцца праваднікамі, здавалася б, простай ісціны: чалавек, які не памятае сваяцтва свайго і які не жадае яго памятаць, ніколі не стане паўнавартасным грамадзянінам краіны. І думку гэтую яны год за годам, дзень за днём даносяць да землякоў…
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Памяць
Апошняя вясна Віктара Дашкевіча
У ноч на 31 сакавіка перастала біцца сэрца заслужанага артыста Рэспублікі Беларусь, уладальніка медаля Францыска Скарыны, вядучага майстра коласаўскай сцэны Віктара Мікалаевіча Дашкевіча. Пайшоў з жыцця шчыры, сумленны, прынцыповы, вельмі адказны чалавек, па-сапраўднаму адданы сцэнічнаму мастацтву, клапатлівы муж і любячы бацька. Ён валодаў выключным талентам — думаць найперш не пра сябе, а пра тэатр, пра сям’ю, пра родных і блізкіх людзей.
Далей
Фрыстайл
Адкладзеная перамога Val
Невядома, пашчасціла ці не групе Val выйграць сёлетні нацыянальны адбор на “Еўрабачанне” — конкурс адмянілі. Аднак перамогу на ўзроўні Беларусі ўжо ж ніхто не адменіць: Val была лепшай і самай годнай. І цяпер пра яе дазналіся шырокія колы слухачоў не толькі ў нашай краіне, але і ва ўсёй Еўропе, сваю хвіліну славы музыканты атрымалі ў любым выпадку. Val — гэта Vlad and Lera, спявачка Валерыя Грыбусава і саўнд-прадзюсар і мультыінструменталіст Улад Пашкевіч. Група новая і не надта вядомая да нядаўняга часу. Але ў спявачкі Валерыі Грыбусавай у яе 25 гадоў ужо вялікая сцэнічная біяграфія: і Гран-пры фестывалю беларускай песні і паэзіі “Маладзечна — 2013”, і першая прэмія на “Славянскім базары ў Віцебску — 2015”, і шматгадовая праца ў Нацыянальным акадэмічным канцэртным аркестры Беларусі. Пра “Еўрабачанне”, пра тое, што далі шматлікія перамогі ў конкурсах, і як ад працы ў аркестры перайсці да стварэння моднай і актуальнай музыкі мы пагутарым з Валерыяй ГРЫБУСАВАЙ.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |