Свежы нумар
art-блог
Дык хто каго троліць?
У Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі — чарговая прэм’ера. Мастацкі кіраўнік тэатра Аляксандр Гарцуеў выпусціў спектакль “Білет на брэсцкі цягнік” паводле п’есы Віталя Каралёва “Москаў дрымін”.
Далей
Каментарыі (1)
За парканам суб’ектыўнай рэчаіснасці
Мастакі рэдка бываюць добрымі адміністратарамі. Творчасць — справа глыбока асабістая. Мастак паводле вызначэння індывідуаліст, нават калі працуе ў камандзе. Неабходнасць адасобіцца ад свайго і думаць пра іншых, пра агульную справу можа ствараць для яго амаль невырашальную псіхалагічную праблему. Але ў кожным правіле ёсць выключэнні.
Далей
Каментарыі (7)
Амбіцыі, апранутыя ў бетон
У сталічнай галерэі “Універсітэт культуры” працавала выстава пад назвай “Вечнасць і момант”, арганізаваная Польскім інстытутам. Яна распавядала пра архітэктуру міжваеннай Польшчы.
Далей
На людным месцы
Ключы для навасельцаў
Інтэрнат Нацыянальнай кінастудыі “Беларусьфільм” урачыста адкрыўся пасля рамонту. 15 лістапада міністр культуры Беларусі Юрый Бондар уручыў ключы ад абноўленых нумароў 22 першым навасельцам. Падчас мерапрыемства ён адзначыў, што з рэканструкцыяй “Беларусьфільма” важна было не толькі атрымаць добра аснашчаную кінафабрыку, але і паклапаціцца пра сацыяльную сферу, якая ўключае і камфортны побыт яе працаўнікоў.
Далей
Льняная цацка навагодняя
Жартаўнікі з інтэрнэт-форумаў па-свойму змагаліся з сумнай непагаддзю апошніх дзён, называючы краіну “Туманным Бульбіёнам”. У прадчуванні блізкай зімы ды Новага года сапраўды хочацца настрою светлага, казачнага. А не дажджу ці слоты. І тут толькі на работнікаў культуры спадзеў: лепей за іх ніхто святочны настрой не створыць. Менавіта таму ў Магілёўскім абласным метадычным цэнтры народнай творчасці і культурна-асветніцкай работы прайшоў абласны семінар-практыкум па вырабе навагодніх упрыгожванняў.
Далей
Памяць сэрца
Памяць сэрца
Яго песні сталі роднымі для беларусаў некалькіх пакаленняў. Адна з самых шчымлівых і, разам з тым, магутных па энергетыцы — “Памяць сэрца”. І менавіта яна найперш усплывае ў свядомасці сёння, калі мы яшчэ толькі пачынаем асэнсоўваць тую непапраўнуюстрату, якую панесла наша краіна. Іначай, як праз памяць сэрца, нельга казаць пра гэтую выбітную асобу. Праз памяць сэрца і гавораць старонкі нумара, прысвечаныя Ігару Лучанку...
Далей
Каментарыі (1)
Форум: гаворым пра актуальнае! Рэпарцёрскі марафон
Ад косткі маманта да рэтра-камп'ютара
Віцебскі абласны краязнаўчы музей: “сто футаў пад кілем”!
Віцебскі абласны краязнаўчы музей, у экспазіцыях якога можна пабачыць цэлы шэраг адметных артэфактаў, святкуе ў лістападзе сотую сваю гадавіну. Журналісты “К” правялі адзін дзень у філіялах музея і пабачылі, чым сёння жыве і “дыхае” знакавая ўстанова культуры Віцебскага рэгіёна.
Далей
Анлайн-канферэнцыя "К"
Каста недатыкальных? Не, яны таксама ратуюць свет!
Надзённыя пытанні, якія вырашаюць школы мастацтваў
Ведаю цудоўна, што пра нашу сістэму пачатковага эстэтычнага выхавання і адукацыі пішам мы хоць, падаецца, і шмат, але іншым разам — апісальна, без належнай глыбіні аналізу і прагнозу развіцця. Магчыма, прафесійныя музыканты, харавікі, харэографы, мастакі застаюцца нібыта ў ценю з той прычыны, што ўсё ў іх нібы добра: і з заробкам, і з пераемнасцю. Словам, ніякіх падстаў для стрэсаў. Хіба баянаў якасных амаль не засталося ды фарбы з пэндзлямі — задужа дарагія. Але пытанні гэтыя — з ліку вырашальных.
Так, праблема вакансіі сельскага бібліятэкара ці клубніка — куды больш хваравітая і непрадказальная ў плане якаснага вырашэння. Але сёння мы, усё ж, паглыбімся ў тэму развіцця дзіцячых школ мастацтваў. Мо атрымаецца паглядзець на іх цяперашні стан пад новым ракурсам?
Далей
Персона
Каб не вырасціць “маўглі”
Чалавек заўжды мае патрэбу ў эстэтычнай аздобе і асэнсаванні няпростых з’яў жыцця — што і з’яўляецца прэрагатывай мастацтва. Але не ўсім мастакам дадзена аб’яднаць у сваёй творчасці два гэтыя чыннікі — каб і прыгожа было, і думку вярэдзіла. А вось графік Раман СУСТАЎ гэта ўмее. Пабачыўшы ягоныя фантастычнага зместу аркушы, пачынаеш знаходзіць нечаканы падтэкст у самых звычайных рэчах. Да ўсяго, ён дзеліцца досведам з моладдзю, выкладаючы на кафедры графікі Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Асоба і час
Калі Бог дае голас…
27 кастрычніка народная артыстка Беларусі Галіна Паўлёнак адзначыла дзень нараджэння. Як і кожная жанчына, яна не надта любіць гаварыць пра ўласны ўзрост. Зрэшты, гледзячы на яе, ты разумееш — час сталасці, мудрасці і духоўнай прыгажосці спявачцы пасуе. У сваёй творчасці яна дасягнула тых вышынь, пра якія многія могуць толькі марыць. Яе імем ганарацца гамяльчане, яна — сапраўдны брэнд Гомельшчыны музычнай. Ды і цяпер Галіна Паўлёнак не пакідае любімай справы, якой прысвяціла дзесяцігоддзі плённага творчага жыцця. Імя спявачкі дасюль красуе на канцэртных афішах і ў праграмах Гомельскай абласной філармоніі, а кожны выхад на сцэну выклікае бурлівыя апладысменты.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
Забыты летапісец эпохі
Недзе напрыканцы 1975 года ў Мінску здарылася амаль анекдатычная, але насамрэч вельмі сумная гісторыя. Праходзячы паўз смеццевыя кантэйнеры ў двары дома, двое мінакоў звярнулі ўвагу на купу малюнкаў, якія там валяліся. На шчасце, гэта былі студэнты тэатральна-мастацкага інстытута Соф’я Ліўшыц і Леанід Асенні. Іх прафесійныя погляды тут жа адзначылі вартасць гэтых работ. І дзве сотні аркушаў былі выратаваныя.
Мікалай Тарасікаў пайшоў з жыцця яшчэ за дзесяць гадоў да згаданага выпадку, і берагчы яго “хлам” не было каму — ці, можа, не было дзеля чаго. Ды і сёння імя гэтага па-свойму цікавага мастака амаль нічога не кажа нашаму сучасніку. А шкада!
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |