Свежы нумар
На маю думку...
Па хатняе заданне — у музей
Напярэдадні навучальнага года заўжды з новай сілай распачынаецца зацікаўленая размова і пра навучальныя сістэмы, і пра падручнікі. На школу традыцыйна ўскладаецца ўвесь цяжар гэтай місіі: маўляў, там цябе навучаць. Але ж апроч нашай завядзёнкі (паслухаў-прачытаў-пераказаў) ёсць і дадатковыя, часам куды больш эфектыўныя метады, скіраваныя не толькі на перадачу ведаў, але і ўменне іх здабываць. А галоўнае, на ўменне назапашваць досвед цягам усяго жыцця — і пры неабходнасці імкліва знаходзіць на палічках памяці відавочныя паралелі, выбудоўваць уласныя прычынна-выніковыя сувязі. Менавіта такі падыход уласцівы некаторым еўрапейскім гістарычным музеям, дзе плённа выкарыстоўваецца інтэрактыў.
Далей
Сэлфі
Дзёрзкасць. Насычанасць. Пераемнасць
50 гадоў у харэаграфічных эцюдах
На рэпетыцыі балета “Анастасія” ён ні секунды не сядзіць на месцы: шуткуе з аднымі, настройвае
на працоўны лад другіх, шукае найбольш дакладны рух або позу з трэцімі. Калі ж нейкі фрагмент пачынае прабуксоўваць, балетмайстар-пастаноўшчык падбадзёрвае танцоўшчыкаў: “Ведаеш жа, як я працую: спачатку зробім “рыбу”, потым будзем трэсці, варочаць — і абавязкова знойдзем патрэбнае!”
З імпэтам, якому пазайздросціць нават звышматываваная моладзь, вось ужо 50 гадоў прыходзіць у тэатр Юрый ТРАЯН — народны артыст Беларусі, які на працягу апошніх дзевяці гадоў з’яўляецца мастацкім кіраўніком балета Вялікага тэатра Беларусі. Напярэдадні гэтага юбілею ён дзеліцца сваімі думкамі пра новую пастаноўку, прафесію і пакліканне.
Далей
Prof-партфоліа
Тэатр па-за тэатрам: альтэрнатыва сцэне-скрыні
Размешчаная ў мінулым нумары гутарка з кіраўніком тэатра InZhest Вячаславам Іназемцавым выклікала ў некаторых нашых чытачоў пытанні: тэрмін “сайт-спецыфік”, прыведзены ў тэксце, падаўся ім малаўцямным. Але ў сучасным свеце інавацыі распаўсюджваюцца вельмі хутка. Скажам, флэш-моб — гэта ўжо даўно не “немаведама што”, а актуальны фармат культурных імпрэзаў, які выкарыстоўваецца нават сельскімі бібліятэкамі. Можа, і свежыя павевы ў тэатральным мастацтве дапамогуць зрабіць
наш тэатральны рух (у тым ліку, і аматарскі) больш разнастайным і цікавым. А пра тое, як тэатр можа існаваць па-за звыклымі для нас вымярэннямі, распавядае кандыдат мастацтвазнаўства, дацэнт Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў Ксенія ДУБОЎСКАЯ.
Далей
Крытычная маса
Далі лепш за Далі
Арт-трасянка як элемент “сюру”
У Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў (пляцоўка на праспекце Незалежнасці) праходзіць выстава пад назвай “Фантастычна-Ирэальнае”. Прысутнасць рускай літары ў беларускім тэксце мусіць настроіць гледача на сюррэалістычны лад. Калі, зразумела, лічыць трасянку з’явай іррэальнай, а тым больш — фантастычнай.
Далей
Празрыстыя фарбы Фінляндыі
А другая пляцоўка Нацыянальнага цэнтру сучасных мастацтваў (па вуліцы Някрасава) прапануе грамадзе падарожжа ў Фінляндыю і праменад па Хельсінкі. Магчыма, вы падумалі, што згаданая культурная ўстанова не ад добрага жыцця прыняла пад свой дах арэндатараў, і цяпер у яе залах замест мастацтва пасялілася турыстычнае бюро. На шчасце, не. “Праменад па Хельсінкі” — гэта назва выставы двух фінскіх мастакоў, улюбёных у свой горад. А яшчэ — у акварэль, з дапамогай якой яны і адлюстроўваюць аблічча фінскай сталіцы.
Далей
art-блог
Быццам міма праходзілі…
Тэатральны кастынг, які не адбыўся
29 жніўня ля службовага ўваходу ў Беларускі дзяржаўны маладзёжны тэатр можна было заўважыць незнаёмыя абліччы. Акцёры перапытвалі адзін аднаго, у якога майстра вучыліся, у якім тэатры служылі. Акадэмія мастацтваў, ВГИК, ГИТИС — тут можна было пачуць назвы ўсіх вядомых творчых ВНУ. Прычына хваляванняў — прагляд у трупу артыстаў драмы.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Запаведнік мары
Фільм Дар’і Жук “Крышталь” з трыумфам дабраўся да айчыннага пракату. Гучныя фестывальныя перамогі ў замежжы і мноства запрашэнняў на новыя прэстыжныя кінафорумы падрыхтавалі глебу для таго, каб наш глядач, які з традыцыйным скепсісам ставіцца да свайго, пайшоў у кінатэатры на беларускую карціну.
Далей
Фотафіксацыя сноў
У Полацкай карціннай галерэі прайшла вялікая рэтраспектыва Сяргея Ждановіча “Срэбра і вугаль”. Аўтар, вядомы чытачам “К” і часопіса “Мастацтва” як выкшталцоны фотадакументаліст айчыннага культурнага працэсу, мае і зусім іншую іпастась. Вось ужо болей за два дзясяцігоддзі ён выкарыстоўвае камеру для стварэння ўласных арт-выказванняў, якія ставяць пад сумневы
агульнапрынятыя ўяўлені пра фатаграфію.
Далей
Бенефіс і пачуцці
У Тэатры-студыі кінаакцёра паставілі лірычную камедыю “Змяшаныя пачуцці” амерыканскага сцэнарыста і драматурга ХХ стагоддзя Рычарда Баэра. Гэтай прэм’ерай тэатр адзначыў 50-годдзе творчай дзейнасці заслужанага артыста Беларусі Аляксандра Кашперава.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Ёсць пытанне !
Правільная інтанацыя для невымоўнага
У сярэдзіне чэрвеня наша газета паведамляла, што конкурс на эскізны праект помніка ахвярам масавых расстрэлаў у Курапатах у канцы 30-х — пачатку 40-х гадоў выходзіць на завяршальную стадыю. Тады журы вылучыла тры праекты, якія найбольш карэктна ўпісваліся ў існы ландшафт і гарманічна спалучаліся з тым народным мемарыялам,які ўжо склаўся ў Курапацкім лесе.
Далей
На людным месцы
Надзьмуты памідор і смачная кніга
Паступовы надыход ураджайнай восеньскай пары адчуваецца і ў лістах, што сцякаюцца да нас ад рупліўцаў культуры з усяго краю. І ўжо не ўпершыню па іх колькасці лідзіруе Гродзеншчына. Што, напэўна, не так і дзіўна: вунь і агурок у гэтым краі амаль метровы вырас, і гарбуз у чатыры цэнтнеры, і перац паўкілаграмовы. Не адстае ў росце, як вы зараз самі пераканаецеся, і сфера культуры.
Далей
Тэма
“Чырвоная дарожка” — не галоўнае
Што значыць — зрабіць кінафестываль? Пра што можа распавесці досвед праграмных дырэктароў і менеджэраў кінапраектаў? Якія прагалы і праблемы нашай кінаіндустрыі высвечвае фестывальная практыка?
Працягваем даследаванне кінафестывальнай тэмы на прыкладзе галоўнага кінафоруму краіны — фестывалю “Лістапад”. У гэтай падборцы пра свой досвед і клопаты распавядаюць дырэктар кінафестывалю “Лістапад” Анжэліка КРАШЭЎСКАЯ, дырэктар праграм ігравога кіно і фільмаў для дзіцячай і юнацкай аўдыторыі “Лістападзік” Ігар СУКМАНАЎ і дырэктар праграм неігравога кіно Ірына ДЗЯМ’ЯНАВА.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Актуаліі
Гамарджоба, генацвале!
Учора паказам у сталічным кінатэатры “Масква” фільмаў “Сляпыя спатканні” Левана Кагуашвілі
і “Вяселле” Міхаіла Кабахiдзе і адкрыццём у фае Палаца Рэспублікі фотавыставы, прысвечанай 100-годдзю Грузінскай Дэмакратычнай Рэспублікі, і выставы грузінскіх мастакоў, што жывуць у Беларусі, у нашай краіне стартавалі Дні культуры Грузіі, якія праводзяцца ўпершыню.
Далей
Класічны open-air — цяпер і ў Віцебску
Праект “Класіка ля Ратушы з velcom” пашырае свае геаграфічныя межы. Увечары 7 верасня на пляцоўцы перад Канцэртнай залай “Віцебск” выступіць Музычная капэла “Санорус”.
Далей
Фаліянт, зачытаны да дзірак
28 жніўня ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адбылася прэзентацыя факсімільнага выдання першага “Буквара”.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
“Белавежка” і Гамлет
11 верасня ў Брэсце пачнецца ХХІІІ Міжнародны тэатральны фестываль “Белая Вежа”. За шэсць дзён пройдуць ажно 26 спектакляў з 10 краін: Албаніі, Арменіі, Вялікабрытаніі, Іспаніі, Літвы, Латвіі, Польшчы, Расіі, Украіны і, канешне, Беларусі. Але ж справа не ў статыстыцы! Сёлета фэст істотна абнавіў свой фармат.
Далей
Рэпарцёрскі марафон
“Янава слова”, што адмярае наш час
Перадсвяточны шпацыр па “бібліятэчнай пешаходцы”
Падарункі да юбілею — гэта заўсёды прыемна. Тым болей, у дадзеным выпадку яны незвычайныя: замест прысмакаў — новая кніжная крама, замест запаленых свечак — пешаходная вуліца, а вішанькай на торце — новы парк культуры і адпачынку. Да 25-га Дня беларускага пісьменства жыхары Іванава атрымалі цэлы шэраг такіх знакавых прэзентаў для свайго горада, які сёлета адзначае 595-годдзе.
Далей
Праз гасцінец
Калі рэй вядзе практык
Стаўбун вядомы на ўвесь край як адзін з цэнтраў аўтэнтычнага абраду пахавання стралы. Пра яго “К” ужо не так даўно пісала. Таму гэтым разам, згодна з нашай завядзёнкай — не пра “разынкі” і святы, а пра самыя што ні ёсць будні культурнага жыцця аграгарадка.
Менавіта сваёй натуральнасцю, непрыдуманасцю, “без пылу ў вочы”, гэтым “як ёсць, так ёсць”, культура Стаўбуна і мілая. Ці тыповая яна для нашага сяла? У нейкай ступені, так. Ці шмат такіх “стаўбуноў” у краіне? Хапае. Дзе дом культуры і бібліятэка — гэта і ёсць усе “агмені мастацтва”. Установы, у якіх ідзе звычайная, руцінная праца — без узлётаў у выглядзе эксклюзіўных праектаў (абрады я ў разлік не бяру) і без падзенняў, за якія бэсцяць на кожнай нарадзе ў раёне. Карацей, жыццё як жыццё.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва Погляд з XXI стагоддзя
Дзетачка і Маргарытачка
Хто яны, Сяргей і Маргарыта Канёнкавы? Дэтэктыўная загадка, не разгаданая да канца
(Працяг. Пачатак у №№ 32 — 34.)
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |