Свежы нумар
#2016годкультуры
Месяц пад камерную
У 29-ы раз Полацк становіцца лакацыяй Міжнароднага фестывалю старажытнай і сучаснай камернай музыкі, што праходзіць з 24 сакавіка па 27 красавіка.
Далей
Крок у Парыж
Прадстаўнікі Пасольства Беларусі ў Францыі, якое стала ініцыятарам і арганізатарам І Беларускіх тэатральных сезонаў у Францыі, зазначылі, што замежная публіка са шчырай цікавасцю сустрэла лірычную камедыю “Лёгкага жыцця ніхто не абяцаў” Тэатра-студыі кінаакцёра Нацыянальнай кінастудыі “Беларусьфільм”. Пра свае ўражанні, выкліканыя замежнай паездкай, журналісту “К” распавёў рэжысёр-пастаноўшчык спектакля, мастацкі кіраўнік тэатра, народны артыст Беларусі Аляксандр ЯФРЭМАЎ.
Далей
Шматгалоссе краіны
У Рэспубліканскім палацы культуры прафсаюзаў 22 сакавіка прайшоў гала-канцэрт пераможцаў і прызёраў агляду-конкурсу харавой творчасці “Спяваем разам”. Лепшыя 14 калектываў — пераможцы абласных і мінскага гарадскога этапаў — прыехалі ў сталіцу, каб прадэманстраваць майстэрства членам журы.
Далей
Музейны тыдзень у Твітары
За тыдзень падпісчыкі музейных твітар-акаўнтаў змогуць “пабываць” у розных музеях свету ў рамках акцыі #MuseumWeek з 28 сакавіка да 3 красавіка.
Далей
Соцыум
Акцэнты і мэты пяці гадоў
Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 4 сакавіка 2016 года № 180 зацверджана Дзяржаўная праграма “Культура Беларусі” на 2016 — 2020 гады. 18 сакавіка згаданы нарматыўна-прававы акт зарэгістраваны ў Нацыянальным рэестры прававых актаў Рэспублікі Беларусь. Якія прыярытэты вызначаны гэтым дакументам? Якое фінансаванне прадугледжана на далейшае развіццё галіны? Акрэслім асноўныя акцэнты дакумента, які на пяць гадоў стане галоўным для работнікаў культуры. Наступны тэкст заснаваны на вытрымках з праграмы, якая ўтрымлівае чатыры падпраграмы.
Далей
"К" інфармуе
Форум: гаворым пра актуальнае! Дзяжурны па нумары
Жыццё і міфы
Летась у № 35 “К” ад 29 жніўня быў апублікаваны мой матэрыял пад назвай “Чужых талерак нам не трэба! Як сваю знайсці?..” У гэтай своеасаблівай інструкцыі па адаптацыі маладых спецыялістаў гаворка вялася пра трох паспяховых работнікаў культуры з трох розных раёнаў Беларусі. Гэтыя людзі (усе — з вышэйшай адукацыяй) толькі пачалі набываць досвед. Прайшло паўгода. Я пацікавіўся, што адбылося ў маіх выпадковых знаёмых за гэты час і, самае галоўнае, ці не змянілі яны месца працы.
Далей
На маю думку...
Навучымся rubato?
Вадзім ЯКАНЮК, доктар педагагічных навук, прафесар, галоўны рэдактар часопіса “Весці Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі”
Уступленне Беларусі ў Балонскі працэс прыўносіць шмат новага для асэнсавання развіцця вышэйшай музычнай школы ў нашай краіне. На гэты конт нярэдка выказваецца нямала скептыцызму.
Далей
Стаць бы моднай. Толькі як?
Дзяніс МАРЦІНОВІЧ, літаратуразнаўца, журналіст, пісьменнік
У нас існуе праблема: літаральна адсутнічае рынак айчыннай літаратуры. Выдавецтва можа ўзяць рукапіс, падрыхтаваць кнігу, але часцей за ўсё яно не цікавіцца лёсам тыражу, што выйшаў з друку. Ніхто не хоча займацца рэкламай. Каб пра назву яго твора стала вядома, аўтар павінен выступаць у якасці менеджара. Маўляў, сам напісаў, сам і прасоўвай...
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
Дзе нашы Трыстан ды Ізольда?..
Аляксей ШАДЗЬКО, акцёр Маскоўскага мастацкага акадэмічнага тэатра імя Максіма Горкага, музыкант
Часам задаю сабе пытанне: “Чаму ж я не сыграў ніводнай па-сапраўднаму буйной ролі ў кіно?” Не па часе маей прысутнасці на экране, вядома, а па матэрыяле. Сціпла лічачы сябе не апошнім акцёрам на гэтай планеце, адказу не знаходжу.
Далей
Праекты развіцця
І ўсё ж ёсць нейкая пасіўнасць…
Пра традыцыйную (і не толькі) культуру замоўце слова: з Уладзімірам Пракапцовым па яго родных мясцінах
З нашай паездкі з генеральным дырэктарам Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь Уладзімірам Пракапцовым у родны для яго край атрымалася значна большае, чым візіт ва ўстановы культуры з экскурсам у мінулае. Выйшла цэлае падарожжа па дарагіх для героя мясцінах наогул. Фінальнай кропкай маршруту была Жгунская Буда — вёска, у якой Пракапцоў нарадзіўся.
Далей
Prof-партфоліа
Хто дыктуе моду на кнігу?
Аддзел камплектавання бібліятэкі: незаўважны і неабходны
Гэтым разам “К” пагутарыла з тымі і пра тых, хто сапраўды застаецца ў ценю праз спецыфіку прафесіі. Аддзел камплектавання — найлепшы прыклад таго, як, здавалася б, нябачная дзейнасць становіцца трывалым падмуркам для магутнай кніжнай сістэмы. Дапамагла разабрацца з “кухняй” камплектавання Вольга ГІЛЬ — загадчык вышэйзгаданага аддзела Мінскай абласной бібліятэкі імя Аляксандра Пушкіна.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры аКно ў свет
Далягляды мініпрынту
Сталічная галерэя “Універсітэт культуры” вядомая як арт-пляцоўка, дзе звычайна дэманструецца перспектыўнае мастацтва — маладзёжнае альбо эксперыментальнае. Звыклымі для наведвальнікаў галерэі сталі экспазіцыі работ навучэнцаў мастацкіх каледжаў і студэнтаў мастацкіх ВНУ Беларусі і сумежных краін, а таксама сталых творцаў, што шчыруюць у кірунках і стылях, якія ў беларускай культурнай прасторы трактуюцца як не надта ўласцівыя. Нядаўна ў галерэі адбылася выстава сучаснай эстонскай графікі “Miniprint Tallinn”. Гэта культурная акцыя, прэзентацыя якой адбылася ў 2011 годзе, мае, як мне падаецца, папулярызатарскі чыннік.
Далей
Тэатр можа быць у кіно
“Дон Жуан” прызямліўся на экран
Цэнтр візуальных і выканальніцкіх мастацтваў “АРТ Карпарэйшн” усё больш упэўнена дакранаецца і да такога ў многіх сэнсах “нябачнага” віду мастацтва, як музыка, намагаючыся зрабіць яе больш “візуальнай” і заўважнай у культурнай прасторы. Адметныя музычныя праекты дэманстраваліся на фестывалях “ТэАРТ”, “Лістапад”. А цяпер у кінатэатрах ладзяцца трансляцыі лепшых спектакляў свету — драматычных, балетных, оперных. Сярод апошніх — нашумелы моцартаўскі “Дон Жуан” з Пярмі, па некалькіх намінацыях вылучаны на расійскую Нацыянальную тэатральную прэмію “Залатая маска”.
Далей
Хто яны — нашчадкі рэалізму?
Сёння рэалістычнае мастацтва пад уплывам сучасных мастацкіх плыняў церпіць ад сур’ёзных выпрабаванняў, аднак цікавасць да яго ў гледача па-ранейшаму не згасае. Пра гэта сведчыць экспазіцыя “Нашчадкі рэалізму” вядомых маскоўскіх мастакоў Уладзіміра Лепяшова і Барыса Кляменцьева, што адкрылася ў Бабруйскім мастацкім музеі.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Рэальная сфера
Чаго жадаюць абітурыенты?
Дык хто сказаў, што ўсе хлопцы збеглі ў ІТ-сферу?
“Музей маёй мары”, “Турыстычны маршрут маёй мары”… І калі прыдуманы студэнтам ідэальны музей наўрад ці проста матэрыялізаваць, то распрацаваць уласны турыстычны маршрут якраз даволі рэальна. Дык вось, распрацоўкай праектаў, якія маюць такія назвы, займаюцца на занятках на факультэце інфармацыйна-дакументных камунікацый Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў, дзе 19 сакавіка прайшоў Дзень адкрытых дзвярэй для будучых абітурыентаў. Патэнцыйныя студэнты прыехалі, каб даведацца пра вучэбны працэс, інтэрнаты і стыпендыі.
Далей
Пра Коласа — з "Элегіяй"
Дырэктар Дзяржаўнага літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа Зінаіда Камароўская паведаміла "К" пра новы праект установы, заснаваны на супрацоўніцтве з творчымі калектывамі нашай краіны і замежжа. Агульныя мерапрыемствы, да прыкладу, запланаваны з Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатрам імя Якуба Коласа, з шэрагам мінскіх устаноў культуры, а таксама з Дзяржаўным мемарыяльным гісторыка-літаратурным і прыродна-ландшафтным музеем-запаведнікам Аляксандра Пушкіна "Міхайлаўскае". У вялікай гасцёўні музея, як і падчас жыцця Песняра, будзе шматлюдна і цікава.
Далей
art-блог
Адкуль жа "...Вушы"?
Да Міжнароднага дня тэатра (і адначасова ў сувязі з вясновымі канікуламі, калі можна дадаткова запрашаць на прагляды школьнікаў двойчы на дзень) Маладзёжны тэатр эстрады прапанаваў прэм’еру дзіцячага мюзікла “Прынц — залатыя вушы”.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва
Аўдыя-відэа-24
Лютаўскія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць аўтар песень, спявачка, кліпмэйкер Таццяна КУШНЕР (A) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
Што ж такое (вы)творчасць?
Галерэя “Акадэмія” Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў спрычынілася да святкавання 40-годдзя факультэта дызайну і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва ўстановы выставай “ХТО”, на якой экспануюцца творы выкладчыкаў кафедры графічнага дызайну.
Далей
Выносьце смецце...
Беларускі дзяржаўны маладзёжны тэатр зрабіў тры адкрыцці адначасова. Першае — у сутарэннях свайго памяшкання адкрыў камерную сцэну. Другое — акцёра сваёй трупы Дзмітрыя Багаслаўскага, больш вядомага нават як драматурга, адкрыў не проста як рэжысёра (бо той і заканчваў нашу Акадэмію мастацтваў па спецыяльнасці рэжысура, і рабіў некалькі самастойных прац у розных тэатрах), а менавіта як найталенавітага пастаноўшчыка. Нарэшце, адкрыў для беларускай публікі імя сучаснага ўкраінскага драматурга Наталлі Варажбіт, паставіўшы яе п’есу “Саша, вынесі смецце”.
Далей
На людным месцы
Гістарыёграф
Працяг збіральніцкіх традыцый
Што нашчадкі Радзівілаў падаравалі музею ў Нясвіжы
Нясвіжскі палац за стагоддзі свайго існавання зведаў розныя часы і набываў розныя абліччы. Але амаль заўсёды ў Нясвіжы знаходзіліся ўнікальныя калекцыі — зброі, даспехаў, карцін, манет, медалёў, паляўнічых трафеяў. Іх стваральнікамі былі прадстаўнікі роду Радзівілаў. Так ужо сталася, што ў ХХ стагоддзі скарбы пакінулі сцены палаца і толькі са стварэннем музея-запаведніка “Нясвіж” артэфакты зноў пакрысе пачалі вяртацца. Працэс гэты ідзе не хутка, але, як і некалькі стагоддзяў таму, да фарміравання нясвіжскіх калекцый далучыліся… князі Радзівілы.
Далей
Дзе ж магіла рымляніна?
Няўжо Авідзій пахаваны ў Кажан-Гарадку?
Наша культурная спадчына багатая на еўрапейскія і ўсходнія культурна-стылёвыя ўплывы. Фактычна культуру беларускіх зямель не абмінуў ні адзін вялікі гісторыка-культурны стыль, пачынаючы ад візантыйскага і раманскага да постмадэрнізму. Тым не менш, старажытная Беларусь засталася за межамі вялікай еўрапейскай антычнасці, культур старажытных грэкаў і рымлян, якія вызначылі магістральны лёс народаў еўрапейскай цывілізацыі.
Далей
З плытагонаў у песняры
Народнай капэле з Навагрудчыны магло б споўніцца 90 гадоў, але…
З даўніх часоў жыхары вёскі Дзяляцічы славіліся сваімі песнярамі. Старыя людзі распавядаюць, што сярод многіх караванаў, якія сплаўлялі па Нёмане лес, заўсёды можна было вызначыць дзяляціцкіх плытагонаў. Іхні шлях праходзіў ад вярхоўяў Нёмана аж да мяжы з Літвой, і паўсюль іх пазнавалі па прыгожых песнях. Яшчэ ў 1926 годзе ў Дзяляцічах быў арганізаваны гурток моладзі, які займаўся прапагандай пачутых па радыё спеваў. У чэрвені гэтага ж года ў вясковым свіране адбыўся першы канцэрт невялікага хору, на які сабраліся амаль усе жыхары вёскі і навакольных хутароў. Затым выступленні прайшлі ў вёсках Любча, Вераскава, Нягневічы. Так пачалася гісторыя славутай Дзяляціцкай капэлы. У той час у ёй налічвалася 19 чалавек.
Далей
Суботнія сустрэчы
“Пралангіраваць” легенду
Кандрат Крапіва: ад “недзе побач” да віртуальнага музея
Буйныя творцы, сыходзячы, пакідаюць пасля сябе не толькі духоўную спадчыну, але і вялікі пласт работы з ёю. Для навукоўцаў, даследчыкаў — гэта і задавальненне, і прафесійны інтарэс. Але для сваякоў такой асобы, у першую чаргу, — справа гонару і вялікая адказнасць. Як працуе з вобразам, асобай і творчасцю Кандрата Крапівы, 120 гадоў з дня нараджэння якога адзначалася ў сакавіку, “К” распавяла ўнучка літаратара, кандыдат мастацтвазнаўства Алена АТРАХОВІЧ.
Далей
Тактыка культурнага развіцця
Аншлаг — паказчык якасці
Фестывалі бываюць рознымі. І не ў тым справа, раённыя яны, абласныя ці рэспубліканскія. Галоўнае, падаецца, у тым, наколькі карысныя яны для гледачоў і ўдзельнікаў. “К” паведамляла ўжо, што Магілёўшчына распачала Год культуры абласным фестывалем народнай творчасці. Дык вось, у мерапрыемстве па чарзе бяруць удзел лепшыя самадзейныя калектывы дваццаці аднаго раёна, а таксама Магілёва ды Бабруйска. Інакш кажучы, з фестывалю народнай творчасці Год культуры на Магілёўшчыне распачаўся, ім жа і скончыцца.
Далей
"Круглы стол"
Музейны прадукт для адукацыі
“Круглы стол” пад назвай “Патэнцыял музейнай педагогікі ў выхаванні асобы” адбыўся 22 сакавіка ў Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы. Удзельнікі сустрэчы надалі ўвагу пытанням супрацоўніцтва ўстаноў адукацыі з дзяржаўнымі музеямі.
Далей
"Лічбавы" падыход
Ці рэальнае “народнае” фінансаванне?
Нездарма кажуць: як няма грошай — не бяда, як сяброў грамада. Прыказка гэтая актуальная сёння як ніколі, асабліва з улікам таго, што Сусветнае павуцінне дазваляе сабраць вакол свайго праекта ці ідэі ў вельмі сціслы тэрмін даволі багата людзей. Некаторыя з работнікаў культуры Беларусі ўжо ўлічваюць названую акалічнасць і актыўна выкарыстоўваюць інтэрнэт-рэсурсы для прасоўвання ды піяр-кампаніі сваіх праектаў, каб зарабіць такім чынам грошы на іх рэалізацыю.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |