Свежы нумар
"К" інфармуе
Сімфонія Дрысвятаў
Сімфонія культавага дойлідства на Браслаўшчыне вымяраецца паўтысячагоддзем. Менавіта такую дату адзначыў адзін з найстаражытных мясцовых храмаў — касцёл Святых Апосталаў Пятра і Паўла ў Дрысвятах (на асноўным фота). Праўда, першы каталіцкі храм насіў імя Найсвяцейшай Панны Марыі. Менавіта ён быў пабудаваны ў 1514 годзе Мікалаем Радзівілам і знаходзіўся на замкавым востраве, што на возеры Дрысвяты, да XVIII стагоддзя. Пра яшчэ ранейшую хрысціянізацыю дрысвяцкага замка сведчаць знойдзеныя бронзавыя нацельныя крыжыкі і тры крыжы-энкалпіёны ХІ — ХІІІ стагоддзяў агульнахрысціянскага перыяду кіеўскага тыпу (на здымку ўнізе). Яны лічацца культавымі творамі сярэднявечнага мастацтва, як і вядомы дрысвяцкі касцельны абраз “Пакланенне вешчуноў” (пачатак ХVI стагоддзя), што спалучае рысы нямецкага рэнесанснага жывапісу і беларускага іканапісу.
Далей
Рушчыц у Беларусі
Нашу краіну наведаў унук слыннага беларускага мастака ХХ стагоддзя Фердынанда Рушчыца — поўны цёзка свайго знакамітага продка. Рушчыца-малодшага, дырэктара Цэнтра грошай Нацыянальнага банка Польшчы, прыняў міністр культуры Беларусі Барыс Святлоў. Затым госць краіны пабываў у Нацыянальным мастацкім музеі рэспублікі, дзе пабачыў карціну "Ля касцёла" свайго знакамітага дзеда.
Далей
Форум
Паступова знікае або...
Мультыкультуралізм, ”клікі” і спонсары народнага
Магілёўскі абласны метадычны цэнтр народнай творчасці і культурна-асветнай работы зладзіў чарговы, трэці па ліку, Міжнародны форум ”Традыцыйная культура як стратэгічны рэсурс устойлівага развіцця грамадства”. Пад час мерапрыемстваў “К” звярталася да гасцей з просьбай распавесці пра асноўныя праблемы, якія іх хвалююць, а таксама, натуральна, абазначыць шляхі развіцця традыцыйнай культуры… Сённяшняя публікацыя змяшчае адказы замежных спецыялістаў. У наступных нумарах будуць апублікаваны развагі айчынных знаўцаў народнай культуры, а таксама інтэрв’ю з прэзідэнтам Асацыяцыі міжнародных фальклорных груп Дорэлам Космам…
Далей
Дзяжурны па нумары
Партрэты і сцены
Параўноўваючы колішні будынак Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны на Кастрычніцкай плошчы і новы на праспекце Пераможцаў, мушу адзначыць: стала лепш, чым раней. Відавочна, што ў старых сценах музею было цесна, а пашырацца не было куды. Цяпер і плошчы паболела, і парк Перамогі ўспрымаецца працягам экспазіцыі. А новая экспазіцыя — гэта погляд на гісторыю з гледзішча суверэннай дзяржавы, адлюстраванне ўласна беларускага разумення Другой сусветнай / Вялікай Айчыннай вайны.
Далей
На маю думку...
“І ўсё ж артысту патрэбна студыя”
Анатоль КАШАПАРАЎ, заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь, саліст ансамбля “Песняры” ў 1972 — 1989 гадах
Рэпертуару для мяне як сольнага артыста дастаткова. У першую чаргу за кошт таго, што пакрысе хачу аднавіць частку тых вартых увагі рэчаў, якія ў свой час практычна не выконваліся на канцэртах “Песняроў” па розных прычынах. Іх няма ў запісах, але якія там годныя музыка, паэзія!.. Хочацца выказаць сваё бачанне творчасці ансамбля ў рэчышчы традыцыі. Дый над тым жа сольным рэпертуарам патрэбна дзесьці працаваць. Пытанне ў тым, дзе менавіта. А дакладней — за якія грошы.
Далей
Каментарыі (1)
Настроі добрасуседства
Захар ШЫБЕКА, доктар гістарычных навук, прафесар
Я ўжо некалькі гадоў працую ў Ізраілі, і на падставе ўласнага досведу магу канстатаваць, што гэта краіна, дзе шануецца інтэлект. Там, у прыватнасці, у адрозненне ад многіх іншых дзяржаў, няма патрэбы ў спецыяльным пацвярджэнні майго прафесарскага звання, атрыманага ў Беларусі. Быў я прафесарам у Мінску — застаюся і тут. У Ізраілі запатрабаваным аказаўся не столькі мой выкладчыцкі досвед, колькі патэнцыял навукоўца-даследчыка.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Магчыма ці немагчыма?
Алег ЧЭЧАНЕЎ, акцёр Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача, рэжысёр
Напярэдадні афіцыйнага адкрыцця тэатральнага сезона Мінскі абласны тэатр лялек “Батлейка” (Маладзечна) ласкава прадаставіў сваю сцэну для паказу спектакляў акцёрскай асацыяцыі "Unia Teatr Niemozliwy" калег-лялечнікаў з Варшавы. Афіша, выстаўленая ў фае, паведаміла, што паказ праходзіць у рамках Фестывалю польскага тэатра лялек і анімацыйнага кіно для дарослых "Лялька таксама чалавек".
Далей
Сітуацыя
...Можа, і сапраўды ўтрасецца?
Як “ТАД” будзе далей “насуперак зямному прыцягненню — лётаць”?
Канфліктныя сітуацыі на працы — з’ява нярэдкая. А тым больш — з дзеячамі культуры, якія ўжо паводле сваёй прафесіі павінны вылучацца павышаным эмацыйным парогам і тонкасцю псіхалагічных адчуванняў. Але гэтым разам справа тычыцца не шараговага супрацоўніка, а мастацкага кіраўніка (ужо некалькі дзён як былога) гурта сучаснай харэаграфіі “ТАД” з Гродна.
Далей
Суботнія сустрэчы
“Вы не ролю сыгралі, а лёс…”
Амплітуда жыцця Тадэвуша Кокштыса
Гутарыць з гэтым чалавекам надзвычай прыемна і цікава, бо адказ на кожнае з тваіх пытанняў ператвараецца ў маленькі спектакль, у які ён міжволі альбо наўмысна ўцягвае субяседніка… Вобразы, створаныя Майстрам, увайшлі ў скарбонку беларускага сцэнічнага мастацтва. Сярод галоўных здабыткаў акцёра — феерычны Труфальдзіна са “Слугі двух гаспадароў” Карла Гальдоні, камедыйна-буфанадны з падкрэсленай лініяй характару Благае з “Доктара філасофіі” Браніслава Нушыча, сатырычна-гратэскавыя Расплюеў з “Вяселля Крачынскага” Сухава-Кабыліна, Качкароў з “Жаніцьбы” Гогаля, сацыяльна тыпізаваны Жабрак з “Сымона-музыкі” Коласа, псіхалагічна аб’ёмныя, жыццёва-пазнавальныя Шаргаёў з “Парога”, Гастрыт з “Вечара”, Салянік з “Радавых”, Ютка з “Вежы” Дударава, трагічны Блазан з “Караля Ліра” Шэкспіра, па-дзіцячы наіўна-мудры Тарас з “Тараса на Парнасе” паводле Сяргея Кавалёва і многія іншыя… Народны артыст Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі, уладальнік “Крыштальнай Паўлінкі” Тадэвуш КОКШТЫС, якому 31 кастрычніка спаўняецца 80 гадоў, — увасабленне гонару і годнасці старэйшага пакалення коласаўцаў, лепшых традыцый нацыянальнага тэатра, яго вытокаў і каранёў.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |