Свежы нумар
"К" інфармуе
Сем сем’яў
У мінулую пятніцу на сцэне Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра адбыўся фінал ІІ Рэспубліканскага конкурсу “Сям’я года-2014”. Удзел у ім прынялі сем сем’яў (па адной ад кожнай вобласці і Мінска). Лідарам вызначылі радзіну Ніканчукоў з горада Наваполацка.
Далей
У народных строях
“Народны касцюм на сцэне, у школе і музеі” — пад такой назвай у Смаленску 24 — 25 кастрычніка прайшла V Усерасійская навукова-практычная канферэнцыя, дзе, апроч творчых дэлегацый з Расіі ды Францыі, прынялі ўдзел прадстаўнікі Віцебскай і Магілёўскай абласцей нашай краіны.
Далей
Форум
Хто ж падымецца на Траецкую гару?
Дык ці месца архівам у карпусах 2-й Савецкай бальніцы?
Не так і часта ў рэдакцыйнай пошце бываюць зацікаўленыя прапановы па захаванні аб'ектаў гісторыка-культурнай спадчыны. Нават з улікам таго, што тэма гэтая знаходзіцца ў цэнтры ўвагі газеты. Тэкст Сяргея Харэўскага акурат і ёсць прыклад такой ініцыятывы чытача-прафесіянала. А скарыстаўшыся нагодай, прапанову нашага пазаштатнага аўтара, па магчымасці ўсебакова, даследаваў карэспандэнт "К".
Далей
Каментарыі (2)
Дзяжурны па нумары
А калі справа культурная?
За трохдзённую візу ў Беларусь прэзідэнт Асацыяцыі фальклорных груп Францыі, віцэ-прэзідэнт Асацыяцыі міжнародных фальклорных груп Нікаля Чарлеці заплаціў удвая. У французскага госця, як ён патлумачыў мне на Міжнародным форуме ў Магілёве, аказаліся няправільна аформлены дакументы, а запланаваную паездку ў Беларусь ён вырашыў не адмяняць. У выніку за хуткае — цягам 24 гадзін — афармленне візы ў Пасольстве Беларусі ў Францыі з яго ўзялі 120 еўра, хаця ён ехаў у Магілёў па запрашэнні, з дзелавымі мэтамі: для ўдзелу ў культурным мерапрыемстве з міжнародным статусам… Ягоны ж калега, Франк Кардынал, у каго з дакументамі ўсё аказалася “ў ажуры”, аддаў за консульскі збор 60 еўра.
Далей
На маю думку...
Замест слоўных дэбатаў
Навум ГАЛЬПЯРОВІЧ, паэт, дырэктар Дырэкцыі замежнага вяшчання Беларускага радыё
Нядаўна згадаўся папулярны выраз: замест таго, каб змагацца за чысціню вуліц, варта проста ўзяць адпаведныя прылады ды падмесці смецце або ачысціць тратуар ад снежных заносаў. І прыйшло ў галаву гэтае выказванне пад час гарачых дыскусій у Інтэрнэце наконт беларускай мовы. У адным выпадку арганізатары моўных курсаў не сышліся ў поглядах на актуальныя падзеі ў свеце, і таму курсы прыпынілі сваю дзейнасць, у іншым — музыкант аднаго з айчынных гуртоў заявіў, што ненавідзіць беларускую мову з-за нібыта прымусу яе вывучаць...
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Вельмі шмат — на энтузіязме…
Леанід НАРУШЭВІЧ, лідар гурта “Князь Мышкін”
"Пашанцавала ўжо дык пашанцавала!” Колькі мы з вамі існуём — увесь час на ростанях, і тым не менш, усё як быццам засталося па-ранейшаму. Захацелася вам, да прыкладу, канцэрцік правесці — у выканкам па дазвол. Як там, па якіх крытэрыях выбіраюць, падыходзіць ці не тое або іншае мерапрыемства, не ведаю. Але тое, што культура ўсё адно губляе нешта ў сваім развіцці, — адназначна.
Далей
Даць каментарый нельга адмовіць
Ася ПАПЛАЎСКАЯ, журналіст
Дык ці варта мець справу з незнаёмымі журналістамі?.. Надоечы Ганна Кісліцына, вядомы літаратурны крытык, напісала калонку “Словы — мае і… не мае” ("К" № 40 за 2014 г.). Аўтар слушна заўважае, што неахайнае абыходжанне з тэкстамі, якія пішуць творчыя (дый “звычайныя”) людзі па просьбе журналістаў, асоб гэтых раніць і адбівае ахвоту супрацоўнічаць з “акуламі пяра”. Але…
Далей
Тэндэнцыі сферы
Дні і ночы “Лістапада”
Трэнды Мінскага форуму-2014
Год праляцеў — і вось 7 лістапада распачынаецца ХХІ Мінскі міжнародны кінафестываль “Лістапад”. 163 стужкі з 47 краін. 6 конкурсаў. Больш як 20 пазаконкурсных падборак і рубрык. “Лістапад” сёння — гэта акіян магчымасцей паглядзець самае рознае кіно. І, дарэчы, менавіта такі лозунг мае форум гэтага года: “Такое рознае кіно!”.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Праекты развіцця
Калі няма эксклюзіву — і калі ён ёсць
Знянацку і без “візы”: журналіст “К” + мясцовы "інсайдар" ва ўстановах культуры / У Лідзе — пра маладыя кадры, іх (без)ініцыятыўнасць, арэнду і крыху пра ТБ
...Пасля сустрэчы часткі супрацоўнікаў рэдакцыі “К” з лідарам этна-трыа “Троіца” Іванам Кірчуком вырашана было адправіцца ў Ліду (наш суразмоўца — акурат з тых мясцін). Хоць бы з-за таго, каб у нейкай ступені задаволіць настырнае патрабаванне даволі вядомага Міхаіла Самуэлевіча Панікоўскага: “Едзьце ў Кіеў і спытайце там, што рабіў Панікоўскі да рэвалюцыі”. Толькі ў нашым выпадку фраза гучала б так: “Едзьце ў Ліду і спытайце там, ці ведаюць гараджане аб тым, што Кірчук іх зямляк”. (Пытанне я гэтае, між іншым, задаваў, — і ведаюць, і ганарацца, і слухаюць...) Але і асноўнага задання ніхто не адмяняў: карэспандэнту газеты разам з мясцовым “інсайдарам” наведаць з нечаканым візітам шэраг мясцовых устаноў культуры і вынесці на суд чытачоў меркаванні пра іх дзейнасць.
Далей
Prof-партфоліа
Трансфармацыя магчымая, але…
Як змяняць гарадскія бібліятэкі?
Дэпартамент культуры расійскай сталіцы, заклапочаны сітуацыяй з паніжэннем цікавасці да гарадскіх бібліятэк, у 2012 годзе распачаў эксперымент, дзе было задзейнічана дванаццаць устаноў, дзве з якіх ужо працуюць у абноўленым варыянце. Старым бібліятэкам у спальных раёнах далі другое жыццё, зрабіўшы там капрамонт і ліквідаваўшы звыклыя правілы. Так, сёння бібліятэка “Праспект” на Ленінскім праспекце і Бібліятэка імя Дастаеўскага на Чыстапрудным бульвары — гэта мадэрнізаваныя, непазнавальна сучасныя ды прывабныя кніжніцы з новай канцэпцыяй, падобныя да маладзёжных кластараў: з новай футурыстычнай мэбляй, шклянымі паліцамі і мяккімі пуфамі. Установы змянілі яшчэ і час працы: да 22-й гадзіны.
Далей
Там, дзе грэкі ішлі ў варагі…
Іскрынкі з гасцявой кнігі прыватнага вясковага музея
Музейная дзейнасць Сяргея Панізніка — цудоўны прыклад дзяржаўна-прыватнага партнёрства. Паміж вядомым паэтам і ўладамі Верхнядзвіншчыны зарадзілася яно аж у 1979 годзе. З таго часу гэтыя стасункі пастаянна ўдасканальваюцца на карысць аматараў даўніны. Сённяшняя публікацыя — крыху нечаканая па змесце. Ацэнку музейнай справе неабыякавага ды неўтаймоўнага ў творчай самарэалізацыі творцы даюць шматлікія наведвальнікі яго “асабістага” музея.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Крытычная маса
Задача — капіраваць ці развіваць?
Галоўнае, каб было таленавіта…
Днямі завяршыўся марафон ІV Міжнароднага форуму тэатральнага мастацтва “TэART”. Сімвалічна, што яго міжнародную праграму (агляд беларускай — у “К” № 42), а разам з ёй і ўвесь фестываль закрывалі беларускай прэм’ерай — спектаклем “Тата” Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. А што ж паказвалі госці?
Далей
art-блог
Шматкроп’е на ростанях
У пошуках “ключыка”…
“Спектакль пра Мулявіна” — так ахрысцілі пастаноўку “Песняра” ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Максіма Горкага яшчэ задоўга да яе паказу. І хаця прэм’ера не была афіцыйна ўключана ў праграму “TэARTa”, ужо адно тое, што яна прайшла ў дні форуму, дазваляла разглядаць яе як важкі штрых каляфестывальнай атмасферы: маўляў, тэатральнае жыццё і нацыянальныя працэсы ў ім проста віруюць. Але ж і ацэньваць давядзецца — па міжнароднай планцы, тым больш што тэатр збіраецца вывозіць “Песняра” ў тую ж Расію, адкуль Мулявін родам.
Далей
У лёгкім жанры
Заўзятары мінскіх тэатраў, здаецца, звыкліся з думкай, што спектаклі падзяляюцца на сучасныя або цікавыя. Выключэнні рэдкія, але бываюць. Вось у сталічным Тэатры-студыі кінаакцёра, напрыклад, на зайздрасць рэгулярна з’яўляюцца работы, якія прэтэндуюць на тое, каб спадабацца і гледачам-традыцыяналістам, і страшэнным цынікам ад тэатральнай крытыкі.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
Які ён, “разумны” мeтал?
У Беларусі метал не лічыцца сярод прыярытэтных мастацкіх матэрыялаў. Я кажу не пра цяжкую бронзу манументаў, а пра тую сферу, якая ўмоўна называецца дэкаратыўна-прыкладным мастацтвам. Умоўна — таму, што керамісты, мастакі па шкле ды тэкстылі (і мастакі па метале ў тым ліку) не толькі аздабляюць побыт, але часам у межах сваёй творчай кампетэнцыі паспяхова вырашаюць задачы з выразнымі сацыяльным і псіхалагічным чыннікамі.
Далей
“Tour de Belarus”
Планка графікі па-ранейшаму высокая
Зараз у Палацы мастацтва працуюць адначасова тры выстаўкі. Найбуйная — “Tour de Belarus. Пралог” — займае большую частку Вялікай залы. Зладзіла выстаўку секцыя графікі Беларускага саюза мастакоў, але для большай прывабнасці да ўдзелу ў ёй запрасілі прадстаўнікоў іншых творчых спецыялізацый. Паводле прэс-рэлізу, гэты праект — “кропка адліку, своеасаблівы пралог”, а мэта ягоная — “прыцягнуць увагу да асобы мастака і яго светаўспрымання, якое з’яўляецца сінтэзам перажыванняў ды падзей з уласнага жыцця з падзеямі гістарычнымі і міфалагічнымі”.
Далей
Падзенне, якое стала ўзлётам
Дзяржаўны літаратурны музей Янкі Купалы ў чарговы раз пацвердзіў сваю рэпутацыю наватара. Гэтым разам вынаходка — не тэхналагічная, а, хутчэй, канцэптуальная. Не так даўно экспазіцыя папоўнілася інсталяцыяй Паўла Вайніцкага і Алены Златкавіч “Шлях паэта”, прысвечанай трагічнай смерці Песняра.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва вяртанне імёнаў
Бясконца добрае сэрца
Свет узвышаных мрояў Міхаіла Чэпіка
…Чэпік, аднак, сцэнографам так і не стаў. Галоўным на ўсе гады засталося станковае мастацтва: лірычны пейзаж, карціна, кветкавы нацюрморт, акварэль, замалёўкі алоўкам, фламастарам, пяром. “Ні дня без пэндзля” — гэта пра Чэпіка. Для ягоных твораў не хочацца скарыстоўваць тэрміны з мастацтвазнаўчага слоўніка накшталт “паэтычная метафара” або “дэкаратывізм”. Хіба ўсё ў мастацтве патрабуе дакладных фармулёвак? Проста, трэба глядзець на гэтыя палотны, здзіўляцца, дыхаць свежым, пяшчотным світанкам, з асалодай любавацца люстэркамі азёр Міншчыны ды Лепельшчыны, адмысловымі абрысамі аблокаў, дымчата-шэрымі даляглядамі, рытмамі старажытнага і вечна маладога Мінска. І тады нікога з нас не трэба будзе заклікаць да абароны навакольнага асяроддзя. Такія творы, як “Час цвіцення траў”, “Сон”, “Горад увечары”, “Восеньскі прыпар”, “Жніво”, “Адцвіла грэчка”, “Азёрны край”, “Лепельскі край”, “Буслы”, і сёння могуць упрыгожыць любую выстаўку, любы музей.
Далей
На людным месцы
Самалёты над Хажовам
Прайшло раённае свята “Паклон роднай зямлі”, прысвечанае 580-годдзю вёскі Хажова, што цяпер — аграгарадок. Арганізавала яго Цэнтралізаваная клубная сістэма Маладзечанскага раёна.
Далей
Гістарыёграф
Дзевяць соцень артэфактаў
Унікальная выстаўка, што распавядае пра падзеі так званай забытай вайны, адкрылася ў цэнтры горада над Нёманам. У невялікай зале аддзела мастацтваў Гродзенскай абласной бібліятэкі імя Карскага прадстаўлены фотаздымкі і архіўныя дакументы, узнагароды і манеты — больш за 900 экспанатаў, якія з’яўляюцца сведчаннямі Першай сусветнай.
Далей
Суботнія сустрэчы
Не што іншае, як энергія
Хто дапаможа музіцыраваць “над Сожам”?
Нядаўна званнем народнай артысткі Беларусі была ўганаравана Галіна ПАЎЛЯНОК — салістка і мастацкі кіраўнік Гомельскай абласной філармоніі, старшыня абласнога аддзялення Беларускага саюза музычных дзеячаў, лаўрэат спецыяльнай прэміі Прэзідэнта нашай краіны дзеячам культуры і мастацтва. Ураджэнка Гомеля, шмат гадоў таму яна вярнулася ў родны горад “па сямейных абставінах” пасля заканчэння Ленінградскай кансерваторыі і пяці гадоў працы салісткай оперы, педагогам кансерваторыі ў Новасібірску. І даказала, што не месца ўпрыгожвае чалавека, а якраз наадварот.
Далей
прыватная гісторыя
“Я пабачыў “Зямлю” вачыма Рушчыца”
Фердынанд РУШЧЫЦ-малодшы, дырэктар Цэнтра грошай пры Нацбанку Польшчы, унук мастака Ф.Рушчыца: “Больш цудоўнага пейзажа, чым на Валожыншчыне, не сустракаў…”
Фердынанд Рушчыц… Выдатны жывапісец, графік, рысавальшчык, сцэнограф, педагог, жыццё якога было цесна звязана з Беларуссю, Польшчай, Літвой, Расіяй. Але так здарылася, што большая частка спадчыны Рушчыца асела ў музеях Варшавы, Кракава, Вільнюса, Львова. У нас жа знаходзіцца толькі адзін ягоны твор, і той апынуўся ў нашым Мастацкім музеі дзякуючы асабістай руплівасці колішняга дырэктара Алены Аладавай, якая набыла карціну ў ленінградца А.Шустэра ў 1957 годзе. Але менавіта праз яе працу пачалося вяртанне мастака ў прастору беларускай нацыянальнай культуры.
Далей
Тактыка культурнага развіцця
Маркетынг і больш уежнае
Раённы дом рамёстваў у Чэрыкаве — бадай, адзін з самых маладых на Магілёўшчыне. Працаваць пачаў з 1 красавіка 2010 года ў будынку былой паліклінікі. Працэс станаўлення ўстановы быў няпростым. Па словах яе кіраўніка Святланы Дзергачовай, для таго, каб РДР стаў адпавядаць мэтам ды задачам абласной праграмы па захаванні і развіцці традыцыйнай спадчыны, давялося правесці немалую падрыхтоўчую працу.
Далей
Рэпліка пра...
Адгукнуцца душой…
Вера САВІНА, кінасцэнарыст, журналіст
— Мае сябры — людзі майго пакалення. Пакалення хіпі, рок-музыкі і ўнутранай свабоды ў несвабодны час. З узростам яны не страцілі ідэалаў маладосці, добрую музыку працягваюць слухаць на вініле, захоўваюць вернасць сваім захапленням. А яшчэ сябры падзяліліся на тых, хто пабываў на канцэрце Чэслава Нэмэна ў 1976-м у мінскім Палацы спорту і ўсе наступныя гады знаходзіўся пад яркім эмацыйным уражаннем ад яго, і тых, хто не змог прысутнічаць на тым легендарным выступленні. І шкадуе аб гэтым да сёння.
Далей
“Драбышаты”…
Кацярына КОВАЛЬ, былы эканаміст, пенсіянерка:
— Мінуў год, як пайшоў з жыцця Станіслаў Дробыш — заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь, прафесар, арганізатар і цягам трыццаці гадоў нязменны кіраўнік вакальна-харэаграфічнага ансамбля БДУКіМ “Валачобнікі”.
Далей
Фотасюжэт нумара
Зямля, я — твой...
У Мядзеле адкрыюць першы помнік народнаму паэту Беларусі Максіму Танку
Скульптар Аляксандр Фінскі ўносіць апошнія штрыхі перад адпраўкай помніка Нарачанскаму Адысею на яго родную Мядзельшчыну.
Далей
Фінал Нацыянальнага кінаконкурсу на фестывалі "Лістапад-2014"
12 лістапада ў сталчным кінатэатры "Перамога" былі падведзены вынікі Нацыянальнага конкурсу ў рамках ХХІ Мінскага міжнароднага кінафестывалю "Лістапад". Прапануем фотарэпартаж з падзеі.
Далей
"Беларускія песняры": рэпетыцыя з аркестрам
21 лістапада "Беларускія песняры" выступаюць з вялікім канцэртам у Палацы Рэспублікі сумесна з "Lipnitsky Show Orсhestra".За колькі дзён да канцэрта мы атрымалі магчымасць пабываць на рэпетыцыі абодвух калектываў. Пра гэта — наша фотарэпартаж.
Далей
Бяспека жыцця
Акцыя і аналіз
У перыяд з 1 па 31 кастрычніка ў рэспубліцы праходзіць прафілактычная акцыя па папярэджанні пажараў і гібелі людзей ад іх у жыллёвым фондзе ў асенне-зімовы пажаранебяспечны перыяд.
Далей
Культура пачалася з...
Тэатр!
Юлія СМІРНОВА, актрыса, выканаўца адной з роляў у фільме “Белыя Росы. Вяртанне"
— У кожнага жыццё, разуменне культуры, пачынаецца з матулі. Гэты чалавек закладвае ў дзіця каштоўнасці, якасці, прынцыпы, разуменне свету, адчуванне шчасця. Так, вялікую ролю адыгрываюць і іншыя — тата, бабулі і дзядулі, яшчэ нехта, — але тое, якімі мы станем, у асноўным залежыць ад маці.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |