Свежы нумар
Мастыхін
У каго ягадкі?
Сталічная мастачка Алена Лось, працуючы ў станковай і кніжнай графіцы, стварыла асаблівы фальклорны накірунак у літаграфіі. Яе работы ўпрыгожылі больш за 50 беларускіх кніг.
Далей
Сівая легенда дарогі
У Галерэі мастацтваў г. Слуцка працуе персанальная выстаўка пейзажаў лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Беларусі Валерыя Шкарубы. Гэты мастак, бясспрэчна, сёння з’яўляецца прызнаным і аўтарытэтным пейзажыстам не толькі ў нашай краіне, пра што сведчаць ягоныя выстаўкі, якія з вялікім поспехам прайшлі цягам апошняга дзесяцігоддзя ў гарадах Беларусі, многіх краінах Еўропы, а таксама ў Кітаі і Японіі.
Далей
Почырк васільковы
У рамках адной са сваіх, традыцыйных ужо, праграм — “Memorum” — Гарадская мастацкая галерэя твораў Л.Шчамялёва адкрыла выстаўку мастака Мікалая Цудзіка.
Далей
Наблізіліся да сакральнага пытання
Красавіцкі № 17 “Культуры” з артыкулам вядучага рубрыкі Б.Крэпака надаў “Мастыхіну” вострапраблемны характар. Было пастаўлена пытанне: “Для каго?” — у матэрыяле пра невыразную выстаўку пейзажа ў Палацы мастацтва. Яно, па сутнасці, датычыцца не толькі арганізатараў выстаўкі, што, так бы мовіць, неадказна скамплектавалі відэарад, але і ўсёй сучаснай мастацкай палітыкі ў рэспубліцы і ў суседніх краінах. І ўжо ідзе гаворка пра тое, якія непрывабныя перспектывы не толькі ўласна пейзажа, а і ўсяго выяўленчага мастацтва: ці выжыве яно наогул? Размова, вядома, — аб класічных відах і жанрах, сярод якіх пейзаж — толькі малая частка ўсяго багацця.
Далей
"К" інфармуе
ПАРАДАК ДНЯ ДЫКТУЕ ЛЯЛЬКА!
24 мая адкрыецца VI Беларускі міжнародны фестываль тэатраў лялек. Яго гаспадары — знакаміты калектыў Дзяржаўнага тэатра лялек нашай краіны — запросіць замежных калег ды шаноўную публіку і ў свой гасцінны дом. Плёну незвычайнаму форуму!
Далей
Залаты фонд оперы і вяршыні прызнання
Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка павіншаваў народнага артыста Беларусі Віктара Чарнабаева з 80-годдзем.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Здзіўляем у Шанхаі
Заслужаны аматарскі калектыў “Радасць” вярнуўся днямі з “ЭКСПА-2010” у Шанхаі. Сваім выступленнем ён распачаў працу Нацыянальнага павільёна Беларусі.
Далей
Падмурак для далейшых стасункаў
17 мая адбылася сустрэча Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь Сяргея Сідорскага з Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Італіі ў нашай краіне Джуліа Прыджоні, прымеркаваная да завяршэння місіі дыпламата ў Беларусі.
Далей
Сімвалы Подзвігу і дасканаласці
На мінулым тыдні Беларусь з афіцыйным візітам наведаў Прэзідэнт Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам Нгуен Мінь Чыет. А разам з ім — прадстаўнічая дэлегацыя дзелавой эліты гэтай краіны. Адбылася сустрэча Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Аляксандра Лукашэнкі і Нгуен Мінь Чыета.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
“May.by”: наперадзе — Дні культуры
У сталіцы Венгрыі Будапешце, у галерэі “Сэнт Дзёрдзь”, працуе выстаўка беларускай графікі. На ёй прадстаўлены шэраг графічных твораў, што адлюстроўваюць беларускія краявіды, архітэктурныя помнікі, вядомыя куткі Беларусі.
Далей
Да форуму засталося...
VІІІ Рэспубліканскі фестываль нацыянальных культур распачнецца ў Гродне 4 чэрвеня.
Далей
Што будзе на Пакроўскай?
На прэс-канферэнцыі таксама паведамілі, што неўзабаве распачнецца рэалізацыя буйнамаштабнага праекта “Залатая спадчына Віцебска” — так будзе называцца Цэнтр, прысвечаны Марку Шагалу і яго сучаснікам — вядомым мастакам, што нарадзіліся і працавалі ў горадзе над Заходняй Дзвіной: Юдэлю Пэну, Казіміру Малевічу ды іншым.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры
Васемнаццатая сустрэча
Сваё паўналецце адзначае Міжнародны ф е с т ы в а л ь “Славянскія тэатральныя сустрэчы”, заснаваны ў 1989 годзе кіраўнікамі драматычных тэатраў беларускага Гомеля, расійскага Бранска і ўкраінскага Чарнігава. У апошнюю дэкаду мая васемнаццаты раз тэатральныя калектывы з трох братніх краін сустрэнуцца на Бранскай зямлі, каб парадаваць аматараў сцэнічнага мастацтва.
Далей
Спецыфіка скансена
19 мая ў Беларускім дзяржаўным музеі народнай архітэктуры і побыту адбылося выязное пасяджэнне Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па адукацыі, культуры, навуцы і навукова-тэхнічным прагрэсе.
Далей
Са шчырым сэрцам
У адным са сталічных забаўляльных клубаў днямі прынялі 120 дзяцей з Рудзенскай дапаможнай школы-інтэрната для дзяцей-сірот і тых, што засталіся без апекі бацькоў. Канцэрт і салодкі стол арганізавала для іх Міжнароднае грамадскае дабрачыннае аб’яднанне “Незалежная дапамога дзецям” пры падтрымцы Пасольства Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў у Рэспубліцы Беларусь.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
Ураджай “Залатой пчолкі”
Міжнародны фестываль дзіцячага мастацтва “Залатая пчолка” пройдзе ў Клімавічах 27 — 30 мая.
Далей
вяртанне імёнаў
“Жар-птушка” чарадзея колеру
“Сланечнік за акном” і “Маляўнічы аркестр” Льва Бакста
Як мала мы ведаем пра гэтага выдатнага мастака, нашага земляка! У савецкія гады імя Льва Бакста згадвалася хіба ў сувязі з часопісам "Мир искусства" і аднайменным мастацкім аб'яднаннем, да якога "прыклеілася" азначэнне "дэкадэнцкае", г. зн. упадніцкае. Ну, і штосьці гаварылася пра яго супрацоўніцтва з Сяргеем Дзягілевым у "Рускіх сезонах" у Парыжы.
Далей
Гістарыёграф
Воласць Мсціслава
Фарпост на мяжы стагоддзяў
Як сведчаць летапісы, “…лета 6642 (1135) Ростислав Мстиславич устрои град великий Смоленескъ и церковь с(в)ятаго Сп(а)са Верху Смыдыни и град Мстиславъль на Верхе онъ же созда”. Такім чынам, прыкладна 875 гадоў таму як буйная крэпасць на мяжы рассялення радзімічаў і крывічоў узнікае горад Мсціслаў, які знаходзіцца на землях, што былі захоплены смаленскім князем Расціславам Мсціславічам у 1128 годзе.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва
Мінск у ташкенцкім акне
Да 65-годдзя Вялікай Перамогі і Міжнароднага дня музеяў Дзяржаўны літаратурна-мемарыяльны музей Якуба Коласа адкрыў выстаўку “Зямля мая мяне заве”, якая распавядае аб жыцці Песняра ў часы Вялікай Айчыннай вайны. Супрацоўнікі ўстановы імкнуліся не проста прадэманстраваць багацце фондаў музея. Менавіта таму выстаўка адбываецца ў залах мемарыяльнай экспазіцыі...
Далей
Гаспадар сядзібы ў Русаковічах
Імя жывапісца Генрыха Уладзіслававіча Вейсенгофа (1859 — 1922 гг.) добра знаёмае знаўцам гісторыі выяўленчага мастацтва. І хаця нарадзіўся мастак у маёнтку Пакрэўна ў Літве, ягоная творчасць, жыццё ў значнай ступені звязаны з Русаковічамі (сучасны Пухавіцкі раён).
Далей
Тэма нумара
Жанр ад “А” да “Я”, або Як “зрабіць” песню?
Ад рэдакцыі
“Дык як жа “зрабіць” песню? Што такое хіт? Якім чынам выйсці на якасна новы ўзровень развіцця гэтага найпапулярнейшага жанру?” — з падобнымі пытаннямі журналісты “Культуры” звярталіся да дзеячаў айчыннага музычнага мастацтва, прафесіяналаў у шоу-бізнесе, артыстаў і слухачоў. Рэдакцыя невыпадкова ўзняла гэтую надзённую тэму, да якой звярталася неаднойчы ў самых розных аспектах. Актуальнасць якаснай і выніковай песеннай творчасці на сучасным этапе развіцця культуры краіны востра акрэсліў Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь Аляксандр Лукашэнка ў Пасланні беларускаму народу і Нацыянальнаму сходу. Сітуацыя аднастайнасці, працы пад зададзены фармат, арыентаванасці на запазычаныя, прычым — далёка не заўжды выбітныя, узоры, якая цягам некалькіх апошніх гадоў назіраецца на беларускай эстрадзе і, адпаведна, у эфірнай прасторы радыёстанцый і тэлеканалаў, сведчыць аб неабходнасці пошуку кардынальнага выйсця са становішча. Пра гэта і казалі ўдзельнікі абмеркавання, зыніцыяванага газетай, акрэсліваючы магчымыя шляхі вырашэння некаторых з узнятых праблем і даючы канкрэтныя парады, якім чынам “зрабіць” песню, каб да слухача даходзіў сапраўды варты ўвагі твор. Той, што не сорамна прадставіць як землякам, так і на міжнародным узроўні, той, пра які з гонарам скажам: “Наша!”.
Далей
Публіка чакае змен
Апытанне "К" на вуліцах Мінска
Кожны артыст праз творы, якія ён выконвае, звяртаецца, у першую чаргу, да гледача. І менавіта публіцы вызначаць, наколькі шчырае і, што асабліва важна, якаснае пасланне нясе выканаўца са сцэны. Таму, у якасці "запеву" да абмеркавання тэмы гэтага нумара "Культуры", мы вырашылі даць слова слухачу. Для гэтага нашы карэспандэнты звярнуліся да 50 жыхароў сталіцы рознага ўзросту (ад 16 да 65 гадоў) з некалькімі пытаннямі, датычнымі развіцця песеннага жанру. Мы дазналіся, ці ведае аўдыторыя сваіх "герояў", ці знаёмая з іх рэпертуарам, чаго чакае ад спевакоў і што жадае змяніць на айчыннай сцэне.
Далей
Узняць прэстыж прафесіі замест “клёва” або “не клёва”
Міхаіл ФІНБЕРГ, дырэктар - мастацкі кіраўнік Нацыянальнага канцэртнага аркестра Беларусі, народны артыст краіны, прафесар:
- Першае, што трэба зрабіць у галіне эстрады, - гэта ўзняць прэстыж Беларускага саюза кампазітараў. Там сабраны сапраўдныя кампазітарскія таленты, але іхнія песні практычна не гучаць. Яны ж творцы, а не тэхнары! Аранжыроўка каштуе грошай, запіс у студыі - таксама. І замест прафесійных песень радыёэфіры запоўнены таннымі "самаробкамі"...
Далей
“Галоўнае — асоба!”
Анатоль ЯРМОЛЕНКА, народны артыст Беларусі, мастацкі кіраўнік ансамбля “Сябры”:
— Нашай эстрадзе не хапае яркіх творчых асоб. Бо насамрэч асобамі павінны быць усе: кампазітары, паэты, артысты, нават усе тыя, хто спрычыняецца да выхаду песні на сцэну і ў эфір. Бо толькі так — уклаўшы ў кожны твор частку сваёй шчодрай душы, багатай фантазіі, “пафарбаваўшы” яе асабістым стаўленнем, адметным светабачаннем — можна дамагчыся поспеху. І толькі тады сама песня (не адно як прыдуманая кампазітарам мелодыя, пакладзеная на словы, а ўжо як гатовы сцэнічны нумар) набудзе асабістую адметнасць, яе немагчыма будзе зблытаць з іншымі.
Далей
Талент без цудаў і міфаў
Віктар БАБАРЫКІН, мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Прэзідэнцкага аркестра Рэспублікі Беларусь:
— Беларускай песні патрабуецца, найперш, талент кампазітара. Сёння песні складаюць усе: здавалася б, справа няхітрая. Да таго ж, кожны разумее, што добрая аранжыроўка можа рабіць цуды. Вось і з’явіўся міф: маўляў, заплаціце — і ўсё атрымаеце. Але так не бывае. Дрэннаму спецыялісту колькі ні плаці, калі ён не здольны стварыць штосьці годнае, выніку не будзе. І наадварот: добры спецыяліст, калі ўжо бярэцца за справу, папросту не можа зрабіць горш, чым умее. Дый увогуле, давайце вызначым, што ж такое песня.
Далей
З чаго пачынаецца нумар?
Святлана СТАЦЭНКА, мастацкі кіраўнік Нацыянальнага музычнага цэнтра імя У.Мулявіна:
— Працэс стварэння песеннага нумара даволі працяглы. Найперш я праслухоўваю прынесены нам музычны матэрыял (дарэчы, кампазітары даюць шмат работ). Здараецца, прашу штосьці перапрацаваць, “прыстасаваць” песню для канкрэтнага дзіцяці, які стане яе выканаўцам. Шукаю, хто мог бы зрабіць аранжыроўку: у кожнага аранжыроўшчыка — свой стыль, і трэба адразу вызначыцца, што ты хочаш атрымаць “на выхадзе”. Калі аранжыроўка гатова, песню слухае наш харэограф Вольга Шамрова. А калі з’яўляецца прыдуманая ёю харэаграфічная падтрымка, запрашаем мадэльера Алену Цішко. Зробленыя эскізы разглядаем усе разам — і робім канчатковы выбар. На суд гледачоў я выношу толькі цалкам гатовую работу, у якой сам выканаўца пачувае сябе камфортна і ўпэўнена. Гэта вельмі важна! Бо іначай у дзіцяці будзе стрэс.
Далей
Бурбалка — не паветраны шар…
Андрэй СКАРЫНКІН, паэт:
— Асабіста мяне ў песні найперш вабіць змест. Нават самая добрая аранжыроўка сітуацыю выправіць не здолее. А змест— гэта пачуцці, глыбокая думка, метафарычнасць, цікавая гульня слоў… Карацей, добрая песня непарыўна знітавана з душой, са шчырым адлюстраваннем нашага ўнутранага свету.
Далей
Рэдактар, мілы мой рэдактар...
Людміла ПАЛКОЎНІКАВА, старшы прадзюсер Міждзяржаўнай тэлерадыёкампаніі “Мір”:
— Цяперашнім песням, найперш, не хапае добрых тэкстаў. А добрыя паэты — ёсць. Ці ж не парадокс? Дый музычны ўзровень песень зніжаны, з іх сышла меладычная лінія, нас пачалі прывучаць адно да рытмічнай асновы. Менталітэт жа беларусаў — менавіта ў мелодыцы! Дый мова наша — не на рытміцы заснавана, а на мелодыцы, што ствараецца галоснымі і іх працягласцю. Выканаўца разам з прадзюсерам шукаюць, як танней. І пачынаюць самі пісаць музыку, словы: маўляў, галоўнае— добрая аранжыроўка. Вось і атрымліваецца, што палова нашай эстрады — на адзін твар. Усё— другаснае, няма “разыначак”, нават па тэмбрах спевакоў не адрозніць, хіба толькі— падзяліць на брунетаў і бландынак...
Далей
Фармат і... думка
Таццяна ЯКУШАВА, галоўны рэдактар музычных праграм Першага нацыянальнага канала Беларускага радыё:
— Хай не пакрыўдзяцца на мяне кампазітары, якія лічаць, што галоўнае ў песні— гэта мелодыя, але чым далей, тым больш разумею: галоўным у песні з’яўляецца думка. Калі ў тэкстах няма думкі — няма і вобраза. І гэта, дарэчы, таксама становіцца прычынай таго, што прафесійныя кампазітары сёння ўсё менш надаюць увагі гэтаму жанру. А між тым, лепшыя песні мінулых гадоў заўсёды ўтрымлівалі ў сабе і думкі (як паэтычныя, так і музычныя), і адметнасць, і выхад за межы раней акрэсленага. Ці ж не ў гэтым “выхадзе” (дакладней, цяперашнім “нявыхадзе”) асноўная праблема?
Далей
"Выйсце -- дзяржаўны прадзюсерскі цэнтр"
Уладзімір МАКСІМКАЎ, рэжысёр і прадзюсер:
— Паўплываць на творчы працэс, каб палепшыць сітуацыю ў беларускім музычным бізнесе, ніяк не магчыма: натхненне прыходзіць да творцаў непрадказальна. А вось што да працэсу тэхналагічнага — тут ёсць аб чым падумаць і паразважаць.
Далей
“Глядач мусіць быць больш актыўным”
Дзяніс ШПІТАЛЬНІКАЎ, дырэктар Дырэкцыі музычных і забаўляльных праграм Нацыянальнай дзяржаўнай тэлерадыёкампаніі Рэспублікі Беларусь:
— Як тое ні парадаксальна, але галоўнай прычынай, якая замінае развіццю нашай музычнай індустрыі, з’яўляецца нізкая актыўнасць нашых слухачоў і гледачоў. У чым гэта праяўляецца? У тым, што беларусы не спяшаюцца набываць білеты на канцэрты. Гэта тычыцца як выступленняў нашых выканаўцаў, так і замежных гастралёраў. Часам тое выклікае здзіўленне нават у арганізатараў гастролей. Чаму, да прыкладу, на канцэрты лідэра сусветна вядомага гурта “Bee Gees” Робіна Гіба, якія праходзілі ва Украіне і ў Расіі, імгненна разыходзіліся ўсе месцы, а ў Мінску білеты раскуплялі неахвотна? Пэўна, пытанне — не толькі ў коштах: праблема — дзесьці глыбей.
Далей
Карабель — плыве!
Вольга СМАЛЯК, арт-прадзюсер, у 1990-я — прадзюсер Анжалікі Агурбаш:
— Не толькі нашай песні, але і мастацтву ўвогуле патрэбна адраджэнне мецэнацтва. Гэта не прыхамаць, а нармальная патрэба жыцця, што была выпрацавана цягам стагоддзяў, але ў розныя эпохі набывала розныя формы. Эстрадзе мецэнацтва патрэбна не менш, а можа, нават больш, чым іншым галінам музычнага мастацтва: сцэнічныя строі, стылісты, шоу, рэклама, піар, не гаворачы ўжо ўласна пра песню, — усё гэта вельмі вялікія грошы.
Далей
На шырокую шашу песні!
Уладзімір КАРЫЗНА, паэт, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь, адзін з аўтараў тэксту Дзяржаўнага гімна Рэспублікі Беларусь:
— Уся праблема цяперашняй беларускай эстрады ў тым, што не запатрабаваны прафесіяналы. Не гучыць і наша песенная класіка. А яна, між тым,— дух і лёс нашага народа. Песня — гэта лірычны вобраз Радзімы. А спадчына — тая глеба, на якой будзе ўзрастаць новы ўраджай. Няўжо заўтрашняя духоўнасць узрасце на сённяшняй “папсе”? Не ўпэўнены.
Далей
Праграма “для замежжа”
Алег МОЛЧАН, кампазітар, аранжыроўшчык, прадзюсер:
— Для развіцця беларускай песні патрэбны больш шырокі культурны абмен: з Расіяй, з краінамі Еўропы, з Амерыкай.
Далей
Як жа нам без тэлебачання?
Алесь БАДАК, галоўны рэдактар часопіса “Нёман”, паэт:
— Для мяне галоўным арыентырам у дзяржаўным падыходзе да эстрады засталася тая форма, што існавала ў 1980-х— пачатку 1990-х гадоў. Песні адбіраліся прафесіяналамі, кожная з іх атрымлівала добра абстаўленую прэм’еру, дзе яе аўтары і выканаўцы маглі выказаць свой пункт гледжання. Песні абмяркоўваліся, выклікалі водгук музычнай грамадскасці, з іх складаўся Нацыянальны фестываль “Песню бярыце з сабой”. Канцэрты яго праводзіліся па ўсёй рэспубліцы і выходзілі ў тэлеэфіры. У межах фестывалю адбываўся і конкурс, вынікі якога падводзілі не адно слухачы, а, найперш, прафесіяналы. Сёння ж падобным адборам песень займаюцца, пераважна, FM-радыёстанцыі. Іх супрацоўнікі арыентуюцца, найперш, на густы сваіх рэкламадаўцаў, што, на жаль, часта вельмі далёкія ад сапраўднага мастацтва. На іх густы пачынаюць арыентавацца і артысты, зацікаўленыя, каб іх запісы ішлі ў эфір.
Далей
У хіце галоўнае — бульба
Вопыт суседзяў
Рэйнардс КАУПЕРС, спявак (Латвія):
Рыхтуючы матэрыялы па тэме нумара, мы звязаліся з некаторымі замежнымі артыстамі, каб высветліць у іх, “як жа зрабіць песню”. Свае адказы даслаў у рэдакцыю “Культуры” вакаліст, аўтар музыкі і слоў да многіх твораў латвійскага гурта “Brainstorm” Рэйнардс КАЎПЕРС, вядомы ў Беларусі і ва ўсёй Еўропе дзякуючы паспяховаму ўдзелу ў “Еўрабачанні”. Мы пацікавіліся ў папулярнага хітмейкера, чым вядомыя латышы “бяруць” свайго слухача. — Спадар Рэйнардс, якія характарыстыкі, на вашу думку, павінна мець сучасная песня, каб стаць папулярнай у сваёй краіне і за мяжой?
Далей
Мэсэдж плюс медыя…
Вопыт суседзяў
Ані ЛОРАК, спявачка (Украіна):
Сваімі меркаваннямі адносна развіцця песеннага жанру падзялілася вядомая ўкраінская спявачка Ані ЛОРАК, адказаўшы на пытанні газеты ў электронным лісце:
— Я лічу, што ў якаснай песні павінен быць, перадусім, зразумелы для ўсіх і шчыры тэкст, які дойдзе да сэрца кожнага слухача. І той, праслухаўшы песню, скажа: “Веру!” Яна абавязкова павінна несці пэўны мэсэдж, але, зноў жа, утрымліваць простыя словы і лёгкую запамінальную мелодыю, што лёгка напець.
Далей
Прызнанне як рухавік эканомікі
Юрый САВАШ, прадзюсер Тэатра песні Ірыны Дарафеевай:
— Давайце зыходзіць з таго, што эстрада ў той ці іншай ступені звязана з шоу-бізнесам. А любы бізнес — гэта галіна эканомікі. Таму калі, здараецца, артысты пачынаюць раз’язджацца, прычыны трэба шукаць і ў гэтым складніку таксама. Ні для кога не сакрэт, што ганарары нашых артыстаў, у тым ліку заслужаных і народных, — не самыя высокія. А з тымі ж расійскімі зоркамі ўвогуле ніякія параўнанні не вытрымліваюць крытыкі. Так, у Расіі “круцяцца” зусім іншыя лічбы. Але зараз я маю на ўвазе хаця б ганарары на “Славянскім базары ў Віцебску”. Бо цяперашнія сумы, якія атрымліваюць нашы артысты, не пакрываюць нават сабекошт укладзенага ў гэтае выступленне.
Далей
“А як канцэртнае жыццё?”
Алег ЕЛІСЕЕНКАЎ, кампазітар, прадзюсер:
— З практычнага пункта гледжання, эстрада — гэта не толькі від мастацтва, але і шоу-бізнес. Дзе бізнес, там і “прадукт” (хаця я і не люблю гэтае слоўца). А сваю айчынную прадукцыю трэба абараняць і падтрымліваць, ці не так? Што, дарэчы, і робіцца цяпер на радыё: 75 працэнтаў нацыянальнага — гэта і ёсць падтрымка ды абарона. А што ж у канцэртнай дзейнасці? Звярніце ўвагу, які наступ на наш рынак робіць расійскі шоу-бізнес. Калі дзесяцігоддзе таму расійскія зоркі выступалі адно ў Мінску, дык гадоў праз пяць пачалі “асвойваць” пляцоўкі абласных цэнтраў. Хутка прыйдзе час пытацца: маўляў, а чаго ж гэта мы не развівалі сваю ўласную канцэртную дзейнасць, чаму не выступалі нашы родныя артысты?
Далей
Лабараторыя “раскруткі”
Ганна КАЗЛОВА, кампазітар:
— Трэба не толькі шукаць таленты, але і ствараць творчыя лабараторыі для іх падрыхтоўкі і “раскруткі”. Разнастайных конкурсаў цяпер праводзіцца багата. Але ў журы не заўсёды бываюць прафесіяналы, бо чамусьці лічыцца, што ў эстрадных спевах разбіраюцца ўсе. Мне самой даводзілася працаваць у журы такіх конкурсаў, і, здаралася, не заўсёды ўдавалася адстаяць тых, з каго сапраўды магла б узгадавацца “зорка”.
Далей
Чаго рабіць не трэба
Валерый ГАЛАЎКО, кампазітар:
— Не хочацца казаць банальныя рэчы: усе і так усё ведаюць. Ведаюць, чаго не хапае нашай эстрадзе, што трэба палепшыць, якім чынам, і, у тым ліку, што можна зрабіць менавіта з дзяржаўнага боку для выпраўлення сітуацыі. Таму я лепей скажу, чаго рабіць не трэба.
Далей
Празрыстасць і ўдасканаленне
Сяргей ЖДАНОВІЧ, прадзюсер, кампазітар, дырэктар прадзюсерскага цэнтра, аўтар і кіраўнік праекта “Гукі школ”:
— Для больш плённага развіцця беларускай эстрады патрабуецца, думаю, далейшае ўдасканаленне нашага заканадаўства, рэгуляванне аўтарскіх правоў, стварэнне яшчэ больш празрыстай сістэмы гастрольнаканцэртнай дзейнасці. Апошнім часам робіцца шмат захадаў у гэтых напрамках. Бо жыццё не стаіць на месцы, яно ўвесь час дыктуе нейкія новыя ўмовы, змены, і гэта павінна адбівацца на афіцыйных дакументах, што рэгулююць эстрадную і, шырэй, творчую дзейнасць.
Далей
Любіць аўтараў
Алег ЖУКАЎ, паэт-песеннік:
— На пытанне “Што трэба рабіць, каб з’яўлялася больш добрых песень?” у мяне існуе адзін канкрэтны адказ: “Любіць аўтараў!” Я дзвесце песень напісаў за сорак гадоў. Але ж не надта гучаць яны ў Беларусі, хіба што пад час майго аўтарскага канцэрта, які прайшоў нядаўна ў Палацы Рэспублікі… Дарэчы, гэты канцэрт сабраў дзве тысячы гледачоў, што, неаспрэчна, сведчыць пра вялікі інтарэс народа да славянскага песняспеву. Я перакананы, што менавіта ён з’яўляецца асновай нашай нацыянальнай песеннай культуры. Апрача маіх старых хітоў на канцэрце прагучала паўтара дзесятка новых твораў, напісаных нядаўна, да прыкладу, песня “Беларусы мы”, што выконвае гурт “Беларусы”.
Далей
Каласальная праца
Іскуі АБАЛЯН, спявачка, лаўрэат міжнародных конкурсаў:
— Колькі можна размаўляць на гэтую тэму? Лепш дайце больш магчымасцей прадэманстраваць артыстам, на што яны здольныя і колькі добрых песень ёсць у іх рэпертуары! На тым жа тэлебачанні павінна быць больш музычных праграм, цікавых праектаў, якія не паўтаралі б расійскія, а шукалі штосьці сваё. Сёння — калі ты сам не арганізуеш якісьці праект, нічога не будзе. А гэта — каласальная праца.
Далей
Пасольскі клуб
"Каб усё было па любові"
Алі Тэймур аглы НАГІЕЎ, Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Азербайджанскай Рэспублікі ў Рэспубліцы Беларусь:
“Беларусь — партнёр і сябра Азербайджана ў цэнтры Еўропы”
26 мая ў Вялікай зале Белдзяржфілармоніі адбудзецца незвычайная падзея: упершыню на беларускай сцэне прагучаць легендарныя творы азербайджанскай музыкі — сімфанічныя мугамы “Курд Овшары” і “Шур”. Дзяржаўны сімфанічны аркестр нашай рэспублікі разам з азербайджанскімі музыкантамі пад кіраўніцтвам заслужанага дзеяча мастацтваў гэтай краіны, прафесара Ялчына Адзігезалава выканае вядомае сачыненне кампазітара Фікрэта Амірава, якое па праве лічыцца адным з найвыбітнейшых узораў усходняй музыкі ХХ стагоддзя. Упэўнена, што праз два тыдні матывы гэтай музыкі прагучаць і ў выступленнях прадстаўнікоў азербайджанскай дыяспары на VIII Рэспубліканскім фестывалі нацыянальных культур у Гродне. Каб даведацца больш аб унікальным культурным феномене гэтай зямлі, будучых сумесных праектах, святкаванні Дня Рэспублікі, што адзначаецца ў Азербайджане 28 мая, “К” звярнулася да Надзвычайнага і Паўнамоцнага Пасла Азербайджанскай Рэспублікі ў Рэспубліцы Беларусь, прафесара Алі Тэймур аглы НАГІЕВА.
Далей
impression
ДЗЕНЬ, НОЧ І ЦЭЛЫ ТЫДЗЕНЬ МУЗЕЯЎ
Шык, бляск, пры га жосць і… містыка Музейныя святы, якія створаны ў гонар класічнага або сучаснага мастацтва, — некалькі гадоў таму пра гэта можна было толькі марыць. Сёння ж жыхары многіх беларускіх гарадоў дакладна ведаюць, што Ноч музеяў — акцыя яскр вая, інтэрактыўная, насычаная сюрпрызамі — тым, што ў паўсядзённым жыцці не пабачыш. Імпрэзы ў музеях, якія адбыл ся ў мінулыя выхадныя, уласна ў Міжнародны дзень музеяў, а дзе-нідзе пройдуць сёння, даказалі: аўдыторыя гэтых устаноў культуры можа быць надта вялікай і разнастайнай. Патрэб на толькі зацікавіць патэнцыйнага гледача! Некаторыя са сталічных імпрэз наведаў наш карэспандэнт.
Далей
закон крэатыву: фармат якасці
Заканадаўчае права на фінансавы эксперымент
Самадастатковасць аддзела культуры: аптымізацыя намаганняў
Універсальная перспектыва універмага і не толькі...
Намеснік старшыні Дзятлаўскага райвыканкама па сацыяльных пытаннях Пётр Чырко імгненна падтрымаў ідэю правядзення райвыканкамаўскай “лятучкі” з “К” ва ўмовах, так бы мовіць, мясцовых рэалій. Але цягам апошніх месяцаў сустрэчу даводзілася адкладаць: то Пётр Іванавіч быў заняты, як кажуць, “да мяжы”, то мне не выпадала зза іншага журналісцкага клопату. І ўсё ж вырашылі: адклад не ідзе на лад, таму 13 мая я прыехаў у Дзятлава. Але без пазаштатных карэктыў не абышлося: Чырко чакаў праверку па лініі Міністэрства сацыяльнай аховы, аўральна выехаў на раён. Таму сус трэліся з ім у досыць нязвыклым для нашых традыцый ных райвыканкамаўскіх “лятучак” фармаце: у біблі ятэцы гарадскога пасёлка Казлоўшчына. Тым не менш, месца сустрэчы аказалася невыпадковым… Мо прэамбула і зацягнутая, але яна — для адзінага: на шы “лятучкі” сталі для рэгіёнаў звыклымі, чаканымі і ў пэўнай ступені карыснымі. Прынамсі, мясцовае кі раўніцтва ўсё часцей выкарыстоўвае палосы “К” для “агучвання” праблем і слушных прапаноў па іх эфек тыўным вырашэнні. Менавіта ў фармаце такой неабы якавай гутаркі на Дзятлаўшчыне я і даведаўся, чаму два мясцовыя буйныя культурныя праекты так і заста ліся неажыццёўленымі, з якой прычыны быў нявыка наны леташні план па аказанні платных культурных паслуг і як варта ўдасканаліць сферу рэгіянальнай ку льтуры, каб стала яна менш праблемнай у фінансава творчым плане.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |